ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ

     - Από 1η μέχρι και 15η Ιουνίου, κύριε.

     Αυτή ήταν η απάντηση από το δημοτικό νηπιαγωγείο για το διάστημα, κατά το οποίο μπορούσα να γράψω το πεντάχρονο παιδί μου στην πρωταρχική βαθμίδα «εκπαίδευσης» τού ελληνικού κράτους.

     - Επίσης θα έχετε μαζί σας πιστοποιητικό από τον δήμο, ένα λογαριασμό ΔΕΗ και το βιβλιάριο υγείας του.

     Φτάνουμε στην 1η τού μήνα και να΄ μαστε μπροστά στην καλή μας κυρία, που θα προβεί στη εγγραφή. Φυσικά με σταυρουδάκι κρεμασμένο στο λαιμό, για να υποδηλώνει το επίπεδό της και σιγά, ενώ δίνουμε ένα - ένα τα χαρτιά με έκπληξη ακούμε την ερώτηση:

     - Θρήσκευμα;

     - Πως είπατε αγαπητή μου;

     - Μα το θρήσκευμα τού παιδιού;

     - Μα φυσικά κανένα θρήσκευμα, κυρία μου· είναι αυτονόητο για ένα παιδάκι πέντε ετών να μην έχει κανένα θρήσκευμα και απορώ για την ερώτηση σας εν έτει 2010. Πώς ρωτάτε άλλωστε για προσωπικά δεδομένα; Νομίζω, πως υπάρχει συγκεκριμένος νόμος πλέον, που το απαγορεύει· είναι σίγουρο.

     - Εμείς έχουμε εντολές να ρωτάμε και να το καταγράφουμε κύριε.

     - Ωραία λοιπόν, καταγράψτε θρήσκευμα: κανένα.

     - Εντάξει πολύ καλά, κανένα πρόβλημα, απάντησε η χριστιανή καταγραφέας, ενώ με ενημέρωσε, ότι τα μαθήματα ξεκινούν την 11η Σεπτεμβρίου με «αγιασμό»!

Για εμάς τους νέους γονείς πέρα από ό,τι άθλιο έχουμε να θυμηθούμε από τα δικά μας δύσκολα σχολικά χρόνια με υποχρεωτικό εκκλησιασμό και κούρεμα «γουλί», με τσάκισμα σε καθημερινή βάση ακόμη και με μεταλλικούς χάρακες με το παραμικρό των χεριών όλων στην τάξη και σε όλες τις τάξεις τού δημοτικού και τόσα άλλα βλέπουμε με μεγάλη πικρία να ξεκινά νέος γύρος με πρωταγωνιστή το παιδί μας με την κυριότερη αθλιότητα απ΄ όλες: Του εξαναγκασμού σε πλύση εγκεφάλου και μόλυνσης με το μικρόβιο τού χριστιανικού καρκινώματος και ωμή επέμβαση αποκοπής τής προσπάθειας μας να εξελιχθεί σε νοήμονα λογικό Έλληνα άνθρωπο από ένα κράτος, που δεν σέβεται ούτε τις ίδιες του τις αποφάσεις στη μεσαιωνική προσπάθεια, που καταβάλλει για έλεγχο των αυριανών πολιτών, τους οποίους θέλει ντε και καλά κακομοίρηδες, αναλώσιμους δούλους των κολλητών τής παρέας που κάνει κουμάντο και των πάσης φύσεως λαμογιών τους.

*     *     *

     Κύριοι, μην το βάζετε κάτω. Αλλα δυστυχώς για εσάς τώρα πια δεν είναι το 1950 και το μαντρί έχει τρύπα, μεγάλη διαδικτυακή τρύπα και όσοι βγαίνουν απ΄ εκεί παραδόξως γίνονται λύκοι.

     Τα παραμύθια σας στα παιδιά σας, για να τα κάνετε σαν τα μούτρα σας