Η ισραηλινή και η αμερικανική σημαίαΣτις απαρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένα γερμανο-σοβιετικό σύμφωνο, το Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, επισφράγισε μια σύντομη στρατηγική σύμπνοια μεταξύ αριστεράς και άκρας δεξιάς. Σήμερα ένα άλλο –άτυπο, αλλά εξίσου πραγματικό– πολεμικό σύμφωνο, εκείνο μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, φαίνεται ν’ αναζωογονεί την άβολη αυτή σχέση σε ιδεολογικό επίπεδο.
Στον ελληνικό χώρο συγκεκριμένα, η πρόσφατη εγκληματική επίθεση των Ισραηλινών στο Λίβανο και στη Λωρίδα της Γάζας έδωσε αφορμή για μια εντυπωσιακή σύγκλιση απόψεων που εμφανίστηκαν στον ακροδεξιό και στον αριστερό τύπο ταυτόχρονα, και που βασίστηκαν πάνω στην ανάδειξη του λεγόμενου «εβραϊκού λόμπι» στις ΗΠΑ ως κύριου υπεύθυνου για τη στρατηγική των Αμερικανών στην περιοχή. Η ανιστόρητη αυτή άποψη πασχίζει να εξηγήσει τη στενή συνεργασία μεταξύ Ισραηλινών και Αμερικανών ως απόρροια ενός μυθικού –πλην απροσδιόριστου– κύκλου εβραίων «Ρασπούτιν», οι οποίοι υποτίθεται πως κινούνται αθόρυβα σε όλες τις βαθμίδες της αμερικανικής πολιτικής ζωής καταφέρνοντας έτσι να ευθυγραμμίσουν πλήρως την εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης με τους στρατηγικούς στόχους του «παγκόσμιου σιωνισμού».
ΑΛΛΟ ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ
Όμως η πραγματικότητα είναι, όπως πάντοτε, πολυσύνθετη και περίπλοκη, κι έχει ελάχιστα να κάνει με τη μυθολογία περί «εβραϊκού λόμπι». Είναι καταρχάς καίριο να ξεκαθαριστεί πως δεν υπάρχει «εβραϊκό λόμπι» στις ΗΠΑ. Αντιθέτως, το κατεξοχήν δραστήριο λόμπι είναι το ισραηλινό και το φιλο-ισραηλινό. Κι αυτό διότι άλλο Ισραηλινός κι άλλο εβραίος. Ο ταυτισμός του εβραϊσμού με το Ισραήλ είναι τόσο ανιστόρητος όσο και ο ταυτισμός της ορθοδοξίας με τη Ρωσία, ή του καθολικισμού με την Ιταλία. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, το ίδιο το Ισραήλ δεν έχει ούτε επίσημη θρησκεία, ούτε επίσημη κρατική θρησκευτική προτίμηση. Σήμερα δε, πάνω από το 20 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας είναι πιστοί μη-εβραϊκών δογμάτων (μουσουλμάνοι, χριστιανοί ορθόδοξοι, καθολικοί, μαρωνίτες, κόπτες, δρούζοι, κλπ). Στις μέρες μας υπάρχουν Ισραηλινοί διπλωμάτες που είναι άραβες στην καταγωγή και συχνά μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, όπως επίσης και στρατιωτικοί, ανώτατοι δικαστές και βουλευτές. Ταυτόχρονα, ενώ το 65 τοις εκατό των Ισραηλινών αυτοχαρακτηρίζονται εβραίοι στο θρήσκευμα, το ποσοστό αυτό περιλαμβάνει και ένα σημαντικό αριθμό –ίσως και πάνω από το μισό– κοσμικών εβραίων, δηλαδή Ισραηλινών που είναι εβραίοι στην καταγωγή αλλά που έχουν αποστασιοποιηθεί από την οργανωμένη εβραϊκή θρησκεία και ταυτίζονται με το Ισραήλ εθνικά, όχι θρησκευτικά.
Χασιδιστές εβραίοι, διαδηλώνουν υπέρ του Λιβάνου στην Ουάσιγκτον.Από την άλλη πλευρά οι περισσότεροι εβραίοι στην καταγωγή δεν είναι Ισραηλινοί, καθώς ζουν εκτός των συνόρων του Ισραήλ, και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ούτε έχουν, ούτε ενδιαφέρονται ν’ αποκτήσουν, ισραηλινή υπηκοότητα. Ταυτόχρονα υπάρχουν εκατομμύρια εβραίοι, εντός κι εκτός των συνόρων του Ισραήλ, που αντιτάσσονται όχι μόνο στο σιωνισμό (δηλαδή στον κατεξοχήν μη-θρησκευτικό εβραϊκό εθνικισμό), αλλά και στην ύπαρξη του Ισραήλ ως αυτόνομου έθνους. Η εβραϊκή (στην καταγωγή) αριστερά, στην οποία ανήκε και ανήκει το μεγαλύτερο κομμάτι της εβραϊκής διασποράς, ποτέ δε συναίνεσε στη δημιουργία του Ισραήλ ως πολιτικής λύσης στο εβραϊκό πρόβλημα. Αντίθετα, τη θεώρησε ως προσπάθεια γκετοποίησης και απομόνωσης του εβραϊκού πληθυσμού από τις μεταπολεμικές πολιτικές διεκδικήσεις στον ευρωπαϊκό και στον βορειοαμερικανικό χώρο. Κάτι άλλο που επίσης ξεχνιέται από πάσης φύσεως «αναλυτές» είναι πως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες θρησκευόμενοι εβραίοι που αντιτάσσονται στη δημιουργία του Ισραήλ ως θρησκευτικής λύσης στο εβραϊκό πρόβλημα. Υπάρχουν για παράδειγμα οι εβραίοι σάτμαρ, που είναι η μεγαλύτερη σέκτα του εβραϊκού χασιδισμού και αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες στις ΗΠΑ, στο Ισραήλ, στην Ευρώπη και αλλού. Οι σάτμαρ, όπως και άλλα παρακλάδια του χασιδισμού, πιστεύουν πως το Ισραήλ είναι ένα μιασματικό κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε πρόωρα λόγω παρερμηνείας των γραφών και συνεπώς προσβάλει τη θεία υπόσχεση της μελλοντικής παραχώρησης γης στους εβραίους. Τα μέλη της χασιδικής εβραϊκής οργάνωσης Naturei Karta, που ζουν ως επί το πλείστον στην Ιερουσαλήμ αλλά έχουν παραρτήματα στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής, προσεύχονται καθημερινά για την επιστροφή του Ισραήλ στους Παλαιστινίους, με τους οποίους επιθυμούν να ζήσουν. Αν και το Ισραήλ τους θεωρεί πολίτες του, αυτοί αρνούνται να πληρώνουν φόρους και θεωρούν αμάρτημα ακόμα και ν’ αγγίζουν ισραηλινά νομίσματα που φέρουν εικόνες διάσημων ηγετών του σιωνισμού, τον οποίον θεωρούν αντι-εβραϊκό. Πρόσφατα, ο Αμερικανός κληρικός της Naturei Karta ραβίνος Ουάις δήλωσε σε συνέντευξή του στην Ιρανική τηλεόραση:
«Τονίζουμε πως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εβραίοι ανά την υφήλιο που ταυτίζονται με την εναντίωσή μας στη σιωνιστική ιδεολογία και που πιστεύουν πως ο σιωνισμός δεν είναι εβραϊσμός, αλλά ένας πολιτικός αυτοσκοπός. Αυτό που θέλουμε δεν είναι [απλά] να αναχαιτιστεί [το Ισραήλ] στα σύνορα του [19]67, αλλά να εξαλειφθεί, ώστε η χώρα να επιστραφεί στους Παλαιστίνιους και να μπορέσουμε κι εμείς να ζήσουμε μαζί τους».
ΟΥΤΕ ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΟ ΟΥΤΕ ΙΣΧΥΡΟ
Αναπόφευκτα, το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την πολυμορφία της εβραϊκής πολιτικής και θρησκευτικής κατάστασης. Υπάρχουν για παράδειγμα υπερδραστήριες και δυναμικές οργανώσεις-λόμπι όπως το Tikkun, το Brit Tzedek v’ Shalom, και το Israel Policy Forum. Όλες τους είναι ενάντια στην παράνομη κατοχή εδαφών από το κράτος του Ισραήλ και μάχονται να σταματήσουν τις αμερικανικές εξαγωγές οπλισμού στη χώρα. Προσπαθούν επίσης να ωθήσουν την αμερικανική κυβέρνηση να πιέσει το Ισραήλ ώστε να σταματήσει την επιθετική του πολιτική ενάντια στις γειτονικές του χώρες. Είναι επίσης αξιοσημείωτο πως το 70 τοις εκατό των οικονομικών συνεισφορών από το ισραηλιτικό λόμπι σε αμερικανικά πολιτικά κόμματα δίνεται στους Δημοκρατικούς, κι ας επιμένουν πολλοί «αναλυτές» πως η κυβέρνηση Μπους είναι εκείνη με την οποία το «εβραϊκό» [sic] λόμπι συνδέεται περισσότερο. Μέσα στη δίνη της υπεραπλούστευσης ξεχνιέται επίσης πως μερικοί από τους πιο επιφανείς αντι-ισραηλινούς διανοούμενους της αμερικανικής αριστεράς σήμερα, με σημαντική επιρροή στην πολιτική ζωή του τόπου, είναι εβραίοι στην καταγωγή: Φίλις Μπένις, Νόαμ Τσόμσκι, Σιμόνα Σαρόνι, Τζόζεφ Μασάντ, Στιβ Νίβα, Νόρμαν Φίνκελστάιν, και πάρα πολλοί άλλοι.
Είναι συνεπώς αυτονόητο πως λόγω του πολιτικο-θρησκευτικού του θρυμματισμού το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ δεν είναι ούτε «μεγάλο» ούτε «πανίσχυρο». Αντίθετα, το αραβικό λόμπι στη χώρα είναι και παλαιότερο ιστορικά και ισχυρότερο οικονομικά –λόγω φυσικά του πετρελαίου. Την εποχή που γράφονται αυτές οι γραμμές εργάζονται έμμισθα για το αραβικό λόμπι στις ΗΠΑ δύο πρώην πρόεδροι επιτροπών εξωτερικής πολιτικής του αμερικανικού Κογκρέσου, ένας πρώην υφυπουργός αμύνης, ένας πρώην υφυπουργός εσωτερικών, και αμέτρητοι πρώην προεδρικοί σύμβουλοι όλων των κομμάτων. Ταυτόχρονα το αραβικό λόμπι διαθέτει περισσότερους ενεργούς ψηφοφόρους έναντι του ισραηλινού: σήμερα ζουν 5,2 εκατομμύρια εβραίοι στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με 12 εκατομμύρια μουσουλμάνων, εκ των οποίων τα 7 εκατομμύρια έχουν δικαίωμα ψήφου.
Δεν πρέπει λοιπόν να ξαφνιάζει το γεγονός πως καμία σοβαρή επιστημονική έρευνα δεν έχει ποτέ δείξει σημαντική επιρροή του ισραηλινού λόμπι στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αντίθετα, σχεδόν όλες οι γνωστές έρευνες δείχνουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει: δηλαδή πως τα ισραηλινά και αραβικά λόμπι εισακούονται από τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων μόνο όταν οι πολιτικοί που τα στελεχώνουν συμφωνούν εξαρχής με τις θέσεις τους.
Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΣΧΕΣΗΣ
Εφόσον, λοιπόν, το «εβραϊκό λόμπι» είναι ένας μύθος, πως εξηγείται η φιλο-ισραηλιτική πολιτική των Αμερικανών; Η απάντηση είναι πολύπλευρη διότι οι ίδιοι οι δεσμοί μεταξύ Αμερικανών και Ισραηλιτών διακατέχονται από μια πολυσύνθετη παθολογία η οποία εμπεριέχει, πέρα από στενά γεωστρατηγικές, ψυχολογικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές παραμέτρους. Η προϊστορία αυτής της σχέσης, που είναι μακράν αρχαιότερη της σύγχρονης ίδρυσης του Ισραήλ, ξεκινά από την επαναστατική περίοδο της αποικιοκρατούμενης Αμερικής. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν η προηγμένη Ευρώπη είχε ανάγει τον Ελληνικό πολιτισμό σε ηθικό και ιδεολογικό πρότυπο, ο πολιτικός Τζον Άνταμς, εκ των ιδρυτών της επαναστατικής κυβέρνησης των ΗΠΑ, έγραφε στον Τόμας Τζέφερσον: «θα επιμείνω ότι οι εβραίοι έχουν συμβάλλει στον εκπολιτισμό της ανθρωπότητας περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλο έθνος». Η άποψη του Άνταμς αντανακλούσε τον φιλο-εβραϊσμό πολλών συντρόφων του: ένα αρχικό προσχέδιο της επίσημης σφραγίδας της επαναστατικής αμερικανικής κυβέρνησης της εποχής που είχε υποβληθεί προς αξιολόγηση με τη σύμφωνη γνώμη του Τζέφερσον και του Μπέντζαμιν Φράνκλιν, απεικόνιζε τη βιβλική σκηνή της διάσχισης της Ερυθράς Θάλασσας από τους εβραίους του Μωυσή. Η επιλογή αυτή πρόδιδε την ισχυρή ψυχολογική ταύτιση των επαναστατημένων Αμερικανών με την προσπάθεια του εβραϊκού λαού του 13ου αιώνα π.Χ. ν’ απελευθερωθεί από τα αποικιοκρατικά δεσμά των Φαραώ.
Η βαρύτητα της ψυχολογικής αυτής ταύτισης υπήρξε αποφασιστική αιώνες αργότερα όταν ο Ναβίντ Μπεν Γκουριόν διήγγειλε την ανεξαρτησία του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που έσπευσε πρώτη ν’ αναγνωρίσει το νέο κράτος έντεκα λεπτά μετά το επίσημο διάγγελμα, περιέγραψε το Ισραήλ στο ανακοινωθέν της ως «όχι απλά ένα ακόμα κυρίαρχο έθνος, αλλά ως την ενσάρκωση των ύψιστων ιδανικών του πολιτισμού μας». Στο απόσπασμα αυτό ο θρησκόληπτος παραλληλισμός της δημιουργίας του Ισραήλ, του «λαού του Θεού», με την ιερή αποστολή που οι Αμερικανοί πιστεύουν πως φέρουν στον κόσμο είναι σαφής. Προσδίδει ένα από τα βαθύτερα χαρακτηριστικά της εθνικής ψυχολογίας του αμερικανισμού, την οποία ο Γάλλος ιστορικός και πολιτικός στοχαστής Αλεξίς Τοκβίλ ονόμασε «αμερικανικό εξαιρετισμό» (American exceptionalism). Ο όρος υποδείχνει την ευρέως αποδεκτή αντίληψη στην αμερικανική πολιτική ζωή πως οι ΗΠΑ διαφέρουν όχι απλά ποσοτικά (σε πλούτο, οπλισμό, πρώτες ύλες), αλλά κυρίως ποιοτικά (σε χάρισμα, προθέσεις, ικανότητες, αλλά και αισιοδοξία) από τα λοιπά προηγμένα έθνη και πως έχουν την ιερή αποστολή να ηγηθούν της ανθρώπινης εξέλιξης. Πρόκειται φυσικά για μια εθνοπαθολογική δοξασία, η οποία όμως εδώ και πολλές δεκαετίες τροφοδοτεί δυναμικά το ψυχολογικό υπόβαθρο του αμερικανικού επεκτατισμού. Συνοψίζεται δε στην προκλητικά καταχρηστική ρήση «ο Θεός να ευλογεί την Αμερική» (God bless America).
Την ίδια αυτή θεϊκή αποστολή διακρίνουν οι Αμερικανοί στο Ισραήλ, το οποίο θαυμάζουν για την επιμονή του ν’ αντιστέκεται (έστω και πολλαπλά υποβασταζόμενο από την Ουάσιγκτον) στις ιστορικές και γεωστρατηγικές αντιξοότητες που απειλούν την επιβίωσή του. Είναι ο λόγος που όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον ρωτήθηκε από τον Σοβιετικό Πρωθυπουργό Αλεξέι Κοσίγκιν γιατί οι ΗΠΑ επιμένουν να υποστηρίζουν το Ισραήλ των τριών (τότε) εκατομμυρίων, όταν γύρω του υπήρχαν 80 εκατομμύρια Άραβες, απάντησε κοφτά: «γιατί είναι δίκαιο». Ο Τζόνσον, ένας βαθιά θρησκευόμενος προτεστάντης, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποκριθεί «γιατί είναι γραφτό».
Η ψυχοπαθολογική αυτή σχέση έχει ενισχυθεί τις τελευταίες δεκαετίες με την εμφάνιση στις ΗΠΑ ενός εντυπωσιακά δυναμικού πολιτικοθρησκευτικού κινήματος, με γερμανικές ρίζες, που ακούει στ’ όνομα «χριστιανικός σιωνισμός» (Christian Zionism). Πρόκειται για ένα σχεδόν εξολοκλήρου μη-εβραϊκό λόμπι με σημαντική επιρροή στην ακροδεξιά πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Η πολιτική του δράση βασίζεται στη θρησκευτική άποψη πως η δημιουργία του σύγχρονου Ισραήλ αποτελεί επιβεβαίωση των χριστιανικών γραφών. Συνεπώς, η διασφάλιση της ύπαρξης του Ισραήλ θεωρείται ως ιερό χριστιανικό καθήκον καθότι το Ισραήλ αποτελεί το γεωγραφικό φόντο της δευτέρας παρουσίας –κάτι που οι ευαγγελιστές χριστιανοί θεωρούν απόγειο της κοσμοθεωρίας τους. Μια από τις μεγαλύτερες χριστιανο-σιωνιστικές οργανώσεις, η International Fellowship of Christians and Jews (Διεθνής Συναδελφότητα Χριστιανών και Εβραίων), χρηματοδοτείται συστηματικά από 350.000 μέλη τα οποία έχουν προσφέρει πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια «ανθρωπιστικής βοήθειας» στο Ισραήλ. Διοργανώνει δε μια ετήσια «επέτειο προσευχής για το Ισραήλ» στην οποία πέρσι συμμετείχαν περισσότερες από 18.000 ενορίες. Αναπόφευκτα, σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως την αμερικανική, οι αριθμοί αυτοί μεταφράζονται σε πολιτική επιρροή: την περασμένη άνοιξη το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό The Nation αποκάλυψε πως ηγέτες χριστιανο-σιωνιστικών οργανώσεων προσκλήθηκαν στο Λευκό Οίκο για μια σειρά συναντήσεων με τον ίδιο τον Πρόεδρο Μπους πάνω στο μεσανατολικό.
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
Φυσικά, αν και καίριας σημασίας, η ψυχοπαθολογική παράμετρος της αμερικανο-ισραηλινής φιλίας είναι απλά ένας από τους ιδεολογικούς τροφοδότες της στενής αυτής σχέσης. Στην πράξη, η συμμαχία με το Ισραήλ είναι για τους αμερικανούς ένα σημαντικό στρατηγικό βήμα προς την πραγμάτωση της μεταπολεμικής τους ηγεμονίας. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αμερικανοί ποτέ δε δίστασαν να ομολογήσουν πως ο κύριος παρονομαστής των επαφών τους με το Ισραήλ είναι το εθνικό τους συμφέρον. Πρόεδροι από τον Τρούμαν έως τον Μπους έχουν παραδεχτεί δημόσια πως η ακλόνητη αλληλεγγύη τους προς τους Ισραηλινούς οφείλεται «στο διαφωτισμένο ατομικό μας συμφέρον» (Φορντ), στα πλαίσια του οποίου η υποστήριξη του Ισραήλ «είναι σωστή με γνώμονα τα ιδιαίτερα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής» (Κάρτερ). Διότι «μόνο μέσω της συνολικής εκτίμησης του αποφασιστικού ρόλου που παίζει το Ισραήλ στους δικούς μας στρατηγικούς προσανατολισμούς μπορούμε να διασφαλίσουμε τα εδάφη και της ενεργειακές πηγές που είναι ζωτικές για την ασφάλειά μας και την εθνική μας ευημερία» (Ρέιγκαν). Και είναι φυσικά λογικό να συμπεράνει κανείς πως όσο οι στόχοι του αμερικανικού εθνικού συμφέροντος παραμένουν οι ίδιοι «η ιδιότυπη αυτή σχέση θα διαρκέσει, όπως ακριβώς το ίδιο το Ισραήλ έχει [καταφέρει να] επιβιώσει» (Κλίντον) και πως «η υπόσχεσή μας να αμυνθούμε της [εθνικής] ασφάλειας του Ισραήλ θα παραμένει ακλόνητη» (Μπους, τη δεύτερη μέρα μετά την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ).
Αλλά ποιοι ακριβώς είναι αυτοί οι στόχοι; Έχει ερευνηθεί εξαντλητικά, και είναι σήμερα ευρέως αποδεκτό στις τάξεις των ιστορικών της διπλωματίας, πως η ίδρυση του Ισραήλ το 1948 θεωρήθηκε από τους Αμερικανούς ως μια ανέλπιστη ευκαιρία να διεισδύσουν στην καίριας σημασίας περιοχή της Μέσης Ανατολής, που ως τότε ήταν αποκλειστικά προσκείμενη σε ευρωπαϊκούς (Γαλλικούς και Βρετανικούς) άξονες. Τη διείσδυση αυτή, που ισχυροποιήθηκε με την αποφασιστική ανάμειξη των ΗΠΑ στην κρίση του Σουέζ, προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν οι Σοβιετικοί υποστηρίζοντας κι εκείνοι την ανεξαρτησία του Ισραήλ με σχεδόν απαράμιλλο ζήλο. Στην πορεία οι πολιτισμικοί και θρησκευτικοί δεσμοί που προϋπήρχαν μεταξύ των Ισραηλινών και των Αμερικανών (οι περισσότεροι Ισραηλινοί έποικοι ήταν δυτικοευρωπαίοι και βορειοαμερικανοί), εξοστράκισαν τις διεισδυτικές απόπειρες των «άθεων» και σλαβόφωνων Σοβιετικών προς τις αραβικές χώρες, τα λαϊκά στρώματα των οποίων επίσης αντιστάθηκαν λόγω του θρησκευόμενου συντηρητισμού τους. Όταν πλέον χάθηκε και το Ιράν, μετά τη συντηρητική στροφή της Ιρανικής Επανάστασης, οι Σοβιετικοί έμειναν δίχως ουσιαστική πολιτική επιρροή στην Αραβική Χερσόνησο.
Σε ολόκληρη εκείνη την ψυχροπολεμική περίοδο το Ισραήλ δικαίωσε επανειλημμένα την πολιτική και στρατηγική εμπιστοσύνη των Αμερικανών βοηθώντας τους αποφασιστικά σε αμέτρητες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, το 1956 Ισραηλινοί πράκτορες ήταν υπεύθυνοι για τη μεταβίβαση στους αμερικανούς του πλήρους κειμένου της μυστικής εισήγησης του Νικίτα Χρουστσόφ στο 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ, λίγες εβδομάδες μετά την επίσημη εκφώνησή της. To 1966 το Ισραήλ έδωσε στις ΗΠΑ ελεύθερη πρόσβαση στο –μέχρι τότε άγνωστο στους Δυτικούς– Σοβιετικό αεροσκάφος MiG-21, το οποίο είχε προσγειώσει στο Τελ-Αβίβ ένας εβραίος πιλότος που είχε λιποτακτήσει από την Ιρακινή αεροπορία. Το 1967, ενώ το φιλο-σοβιετικό Κόμμα της Αραβικής Σοσιαλιστικής Αναγέννησης (Μπάαθ) ήταν στο απόγειο της δύναμής του στη Συρία, η στρατιωτική ήττα της χώρας από το Ισραήλ σήμανε τον ουσιαστικό αφανισμό του ριζοσπαστικού Αραβικού κινήματος, η δυναμική του οποίου απειλούσε ανοιχτά την ηγεμονία των ΗΠΑ στην περιοχή. Από το φθινόπωρο του 1978 και μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας το Ισραήλ ήταν από τους θερμότερους υποστηρικτές των σκληρότερων δικτατορικών καθεστώτων του «λαχανόκηπου των ΗΠΑ» (Τρούμαν), δηλαδή της Λατινικής Αμερικής. Η ισραηλινή πολεμική προμήθεια στη Νικαραγουανή χούντα ήταν εκείνη που παρέτεινε την παραμονή του Αναστάσιο Σομόζα στην εξουσία έως το 1979. Ισραηλινοί στρατιωτικοί υπήρξαν έμμισθοι εκπαιδευτές των ειδικών δυνάμεων καταστολής του Αουγκούστο Πινοσέτ στη Χιλή και του Οσκάρ Βικτόρες στη Γουατεμάλα. Παράλληλα, αμερικανικός οπλισμός μεταφέρθηκε μυστικά κατά τη δεκαετία του 1980 στην Ονδούρα, στο Εκουαδόρ, στο Ελ Σαλβαδόρ, κι αλλού, διαμέσου των ισραηλινών διπλωματικών αποστολών στις χώρες αυτές. Επίσης κατά τη δεκαετία του 1980, η παράνομη παροχή οπλισμού από τις ΗΠΑ στο Ιράν, που τερματίστηκε με την αποκάλυψη του σκανδάλου Ιράνγκεϊτ, θα ήταν αδύνατη δίχως την συμβολή της ισραηλινής κυβέρνησης του Σιμόν Πέρες. Εξίσου σημαντική ήταν η βοήθεια ισραηλινών επιστημόνων και ερευνητών στην προσπάθεια του ρατσιστικού κράτους της Νότιας Αφρικής να μετεξελιχθεί σε πυρηνική δύναμη, μεταξύ 1978 και 1983. Κατά την πενταετία εκείνη, με τη σύμφωνη γνώμη της CIA, το Ισραήλ προμήθευσε τον απαραίτητο τεχνικό εξοπλισμό στους Νοτιοαφρικανούς, με αντάλλαγμα την παραχώρηση στις ΗΠΑ από τους τελευταίους πληροφοριών σχετικά με Σοβιετικές ναυτικές δραστηριότητες στην περιοχή. Το 1981 ισραηλινά F-16 βομβάρδισαν τον ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα στο Οσιράκ, καταστρέφοντας το φιλόδοξο πυρηνικό πρόγραμμα του Σαντάμ Χουσεΐν και εισπράττοντας ταυτόχρονα τις ανεπίσημες φιλοφρονήσεις της νεοσύστατης κυβέρνησης Ρέιγκαν. Το 1991, κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Περσικό Κόλπο, το Ισραήλ ακολούθησε πιστά τις υποδείξεις των Αμερικανών και αρνήθηκε ν’ ανταπαντήσει στους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς που υπέστη από το Ιράκ. Η αποχή των ισραηλινών ένοπλων δυνάμεων από τις εχθροπραξίες απέτρεψε τις προθέσεις του Ιράκ να συσπειρώσει τις σημαντικότερες αραβικές χώρες με το μέρος του, κι έτσι διασφάλισε την άνετη νίκη των ΗΠΑ στο Κουβέιτ.
Στα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα της αδιάκοπης και μακροχρόνιας ισραηλινής υποστήριξης προς τις ΗΠΑ θα πρέπει επίσης να προστεθεί η αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα του Ισραήλ να εξουδετερώνει οποιεσδήποτε αναλαμπές λαϊκών απελευθερωτικών κινημάτων εντός κι εκτός των συνόρων του, καθώς και της συνεισφοράς του στο βιομηχανικο-στρατιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στη βάση του αμερικανικού επεκτατισμού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως το Ισραήλ είναι από τις ελάχιστες χώρες που προμηθεύουν τις ΗΠΑ με προηγμένο στρατιωτικό εξοπλισμό. Όπως επίσης είναι κάθε άλλο παρά τυχαίο πως τα ισραηλινά στρατεύματα διαθέτουν σχεδόν την αποκλειστικότητα στην πειραματική χρήση προηγμένων αμερικανικών οπλικών συστημάτων στο νευραλγικό γεωγραφικό τους περίγυρο.
Και είναι ίσως περιττό να ειπωθεί πως η στενή στρατιωτική σχέση των ΗΠΑ με το Ισραήλ μεταφράζεται σε μια κυριολεκτικά αδιατάρακτη διπλωματική συμμαχία στη διεθνή πολιτική σκηνή. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει τελεστεί ούτε μία σημαντική ψηφοφορία στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών στην οποία το Ισραήλ να διαφοροποιήθηκε από τις αμερικανικές θέσεις. Είτε η συζήτηση αφορά την επιβολή κυρώσεων στο Ιράν ή τη Λευκορωσία, την αποστολή στρατευμάτων στο Σουδάν, ή την άρση κρατικών φραγμών στη διεθνή διακίνηση της μπανάνας, η διπλωματική στάση του Ισραήλ είναι σχεδόν πάντοτε ταυτόσημη μ’ εκείνη των ΗΠΑ.
Συμπερασματικά, λοιπόν, η πολιτική της υποστήριξης του Ισραήλ από τις ΗΠΑ ούτε συμπτωματική είναι, ούτε βασίζεται στις σκευωρίες ενός μοχθηρού «εβραϊκού λόμπι». Αντίθετα, αντανακλά σε πολύ μεγάλο βαθμό τα εθνικά συμφέροντα, αλλά και τη συμμαχική εμπιστοσύνη των Αμερικανών που το ίδιο το Ισραήλ έχει κερδίσει με τα έργα και τις πράξεις του από τη στιγμή σχεδόν της ίδρυσής του.
ΜΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Από το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 η διακρατικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ μετατράπηκαν αστραπιαία σ’ αυτό που οι διπλωματικοί κύκλοι ονομάζουν «φυσική συμμαχία» –δηλαδή σε μια σύμπραξη που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση ενός σημαντικού κοινού προβλήματος. Δεν αμφισβητείται ότι οι ψυχροπολεμικές πρακτικές των ΗΠΑ και του Ισραήλ «γέννησαν» σε μεγάλο βαθμό τον πολιτικοποιημένο αντι-Δυτικό ισλαμισμό. Εκείνο που αμφισβητείται είναι ο ρόλος του ισραηλινού λόμπι στη σύναψη της φυσικής και λογικής αυτής συμμαχίας. Διότι είναι πράγματι αδύνατο να διανοηθεί κανείς πως οι σχέσεις ΗΠΑ και Ισραήλ δεν θα είχαν ισχυροποιηθεί εκ των πραγμάτων μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, άσχετα από τη δράση οποιουδήποτε ισραηλινού λόμπι.
Όπως είναι επίσης αδιανόητο να θεωρήσει κανείς πως η υποστήριξη του Ισραήλ από τις ΗΠΑ αποτελεί σκοτεινή εξαίρεση στη σύγχρονη διπλωματική πρακτική των Αμερικανών. Μήπως ευθυνόταν κάποιο υποτιθέμενο «τσαρικό λόμπι» στις ΗΠΑ που αμερικανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στο Αρχανγκέλσκ το 1918 για να πολεμήσουν τους Μπολσεβίκους; Πόσο ισχυρό μπορούσε να ήταν άραγε το «κορεατικό λόμπι» στη χώρα όταν η κυβέρνηση Τρούμαν αποφάσισε να μετατρέψει τη Νότια Κορέα σε μια απέραντη αμερικανική στρατιωτική βάση; Ήταν λόγω του «νοτιοαφρικανικού λόμπι» στις ΗΠΑ που, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία του προηγμένου κόσμου, διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις κατηγορούσαν το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο του Νέλσον Μαντέλα ως «κολασμένους τρομοκράτες» (Ρέιγκαν); Έφταιγε το «μουσουλμανικό λόμπι» στις ΗΠΑ όταν Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές βόμβες θωρακισμένες με απομονωμένο ουράνιο δηλητηρίασαν τους πληθυσμούς των δυτικών Βαλκανίων το 1999; Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι «φυσικά και όχι». Η επίμονη υποστήριξη αλαζονικών –και γι’ αυτό συχνά λαομίσητων– θέσεων σε διεθνές επίπεδο είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση της αμερικανικής διπλωματίας. Στον κανόνα αυτό εντάσσεται και η υποστήριξη της στο Ισραήλ, και μόνο σ’ αυτή τη βάση μπορεί ν’ αναλυθεί επιστημονικά.
Είναι λοιπόν καιρός η ανάλυση της στάσης των Αμερικανών στο μεσανατολικό ζήτημα να απεγκλωβιστεί από δαιμονολογικές παραισθήσεις περί «εβραϊκού λόμπι» και το ζήτημα να εξεταστεί μέσα στα πραγματικά πλαίσια της ηγεμονικής γεωστρατηγικής πολιτικής της εναπομένουσας υπερδύναμης.
Πηγή: Αντί (Σήφης Φιτσανάκης)
Πέμπτη 29 Μαΐου 2008
Χαρέ Κρίσνα!
Με τις απέραντες υπερβατικές ενέργειές Του, ο Κρίσνα μπορεί να μεταβάλλει την ύλη σε πνεύμα. Αν βάλουμε ένα κομμάτι σίδηρο στη φωτιά, το σίδηρο θα κοκκινήσει, θα πυρώσει και θα συγκεντρώσει όλα τα χαρακτηριστικά της φωτιάς. Παρόμοια, η υλική ουσία της τροφής που προσφέρεται στον Κρίσνα μετατρέπεται σε πνευματική. Τότε η τροφή ονομάζεται πρασάνταμ, που στα Σανσκριτικά σημαίνει “έλεος του Κυρίου”.
Το πρασάνταμ είναι μια από τις βασικές αρχές του μπάκτι-γιόγκα που διαφέρει από τα άλλα είδη γιόγκα, επειδή δεν έχει σκοπό την εκμηδένιση των αισθήσεων αλλά την απασχόλησή τους σε πνευματικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, η γλώσσα γεύεται το γευστικό φαγητό που προσφέρθηκε στον Κρίσνα. Ετσι, οι αισθήσεις πνευματικοποιούνται και ελκύονται από θεϊκές απολαύσεις που υπερβαίνουν κάθε υλική εμπειρία.
Οι βεδικές γραφές περιγράφουν σε πολλά σημεία το πρασάνταμ και τα αποτελέσματά του.
Ο Σρι Τσετανια, μια ενσάρκωση του Κυρίου που εμφανίστηκε στην Ινδία πριν 500 χρόνια, είπε: “Εχουμε γευτεί αυτές τις υλικές ουσίες. Αλλά τώρα αυτά τα ίδια συστατικά είναι εξαιρετικά γευστικά και ευωδιαστά. Αν δοκιμάσετε, θα καταλάβετε την διαφορά. Εκτός από την γεύση, η μυρωδιά επίσης ευχαριστεί το νου, που λησμονά κάθε άλλη γλύκα. Φαίνεται πως το πνευματικό νέκταρ από τα χείλη του Κρίσνα, άγγιξε αυτές τις συνηθισμένες ουσίες και τους έδωσε πνευματικές ποιότητες”.
Η τελειότητα της χορτοφαγίας είναι να τρώμε τροφή που έχει προσφερθεί στον Κρίσνα. Η χορτοφαγία δεν είναι μεγάλο κατόρθωμα: οι πίθηκοι και τα περιστέρια είναι επίσης χορτοφάγοι. Οι Βεντα μας πληροφορούν πως ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι η αναβίωση της αρχικής σχέσης μας με τον Θεό, και η διατροφή μας μπορεί να μας βοηθήσει να φτάσουμε αυτόν τον σκοπό μόνο όταν ανυψωθούμε πέρα από το στάδιο της χορτοφαγίας και δεχτούμε πρασάνταμ.
Πως προετοιμάζεται και πως προσφέρεται το φαγητό
Η κατανόηση της πνευματικής αξίας του φαγητού αρχίζει από τη στιγμή που θα πάμε στο σουπερ-μαρκετ για να διαλέξουμε την τροφή που θα προσφέρουμε στον Κρίσνα. Ο Κρίσνα λέει στην Μπάγκαβαντ-γκίτα πως οι τροφές ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τις τρεις υλικές ποιότητες (αγαθότητα, πάθος και άγνοια). Τα προϊόντα του γάλατος, η ζάχαρη, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα δημητριακά είναι τροφές της αρετής, κατάλληλες να προσφερθούν στον Κρίσνα. Γενικά, οι τροφές που ανήκουν στο πάθος και την άγνοια δημιουργούν πόνο, δυστυχία και αρρώστια, και δεν μπορούμε να τις προσφέρουμε στον Κύριο. Αυτές οι τροφές είναι το κρέας, τα ψάρια και τα αυγά που, όπως περιγράψαμε, είναι “τροφές σάπιες, χαλασμένες, και βρώμικες”.
Ανάμεσα στα λαχανικά, υπάρχουν κάποια που δεν πρέπει να προσφέρονται στον Κύριο, όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο. (Η ασαφετίδα, γνωστή με το όνομα χινγκ, είναι υποκατάστατό τους.) Το τσάι και ο καφές που περιέχει καφεΐνη, πρέπει επίσης να αποφεύγονται. Αν σας αρέσουν αυτά τα ροφήματα διαλέξτε καφέ χωρίς καφεΐνη και βότανα.
Οταν αγοράζετε, διαβάστε προσεκτικά τα συστατικά πάνω στη συσκευασία, επειδή οι κατασκευαστές των προϊόντων χρησιμοποιούν προσθετικά που έχουν ως βάση το κρέας, τα ψάρια και τα αυγά. Το γιαούρτι και η κρέμα γάλακτος περιέχουν μερικές φορές ζελατίνη που προέρχεται από τα νύχια και τα κόκαλα ζώων. Το τυρί δεν πρέπει να περιέχει πυτιά, ένα ένζυμα που προκύπτει από τους γαστρικούς ιστούς των βοοειδών.
Επίσης πρέπει να αποφεύγονται οι τροφές που προετοιμάζονται από άτομα που δεν είναι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κρίσνα, επειδή σύμφωνα με τους λεπτούς νόμους της φύσης, η νοητική κατάσταση του μάγειρα επηρεάζει το αποτέλεσμα. Το φαγητό επηρεάζει επίσης τη συνείδησή μας. Μπορούμε να κατανοήσουμε αυτήν την αρχή με το ακόλουθο παράδειγμα: Ενας πίνακας δεν είναι μια συλλογή χρωμάτων πάνω σε ένα καμβά, αλλά η νοητική έκφραση του ζωγράφου, που την αντιλαμβάνεται όποιος παρατηρεί το έργο. Παρόμοια, όταν τρώμε φαγητό που ετοιμάζεται χωρίς πνευματική συνείδηση, από άτομα που εργάζονται σε κάποιο εστιατόριο, συγκεντρώνουμε την νοητική νοοτροπία τους, που είναι υλιστική.
Ακόμη, χρησιμοποιήστε, όσο είναι δυνατόν, φρέσκα προϊόντα. Διατηρείτε την κουζίνα πάντα καθαρή, γιατί ότι προσφέρεται στον Θεό πρέπει να είναι καθαρό. Πριν μαγειρέψετε πλύντε τα χέρια σας. Μην δοκιμάζετε το φαγητό καθώς το μαγειρεύετε, γιατί ο Κρίσνα πρέπει να το δοκιμάσει πρώτος. Οταν το φαγητό ετοιμαστεί, τοποθετήστε το σε έναν ειδικό δίσκο που δεν χρησιμοποιείται για άλλον λόγο. Η απλούστερη προσφορά γίνεται με την προσευχή: “αγαπημένε μου Κύριε, Κρίσνα, δέξου σε παρακαλώ αυτό το φαγητό”.
Θυμηθείτε πως η πραγματική σημασία της προσφοράς δεν είναι το φαγητό, αλλά η αφοσίωση και η ευγνωμοσύνη που εκφράζεται. Χωρίς αυτά, η προσφορά δεν γίνεται δεκτή από τον Θεό. Ο Θεός είναι πλήρης, δεν έχει ανάγκη κάτι για να ικανοποιηθεί. Η προσφορά μας είναι απλά ένας τρόπος για να Του δείξουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας. Μετά την προσφορά, για μερικά λεπτά, ψέλνουμε το μάντρα: Χαρε Κρίσνα, Χαρε Κρίσνα, Κρίσνα Κρίσνα, Χαρε Χαρε, Χαρε Ράμα, Χαρε Ράμα, Ράμα Ράμα , Χαρε Χαρε. Μετά, μπορούμε να πάρουμε πρασάνταμ. Θυμηθείτε την πνευματική ποιότητα του πρασάντα που σας απελευθερώνει από το κάρμα. Και πάνω από όλα, απολαύστε το.
Το πρασάνταμ είναι μια από τις βασικές αρχές του μπάκτι-γιόγκα που διαφέρει από τα άλλα είδη γιόγκα, επειδή δεν έχει σκοπό την εκμηδένιση των αισθήσεων αλλά την απασχόλησή τους σε πνευματικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, η γλώσσα γεύεται το γευστικό φαγητό που προσφέρθηκε στον Κρίσνα. Ετσι, οι αισθήσεις πνευματικοποιούνται και ελκύονται από θεϊκές απολαύσεις που υπερβαίνουν κάθε υλική εμπειρία.
Οι βεδικές γραφές περιγράφουν σε πολλά σημεία το πρασάνταμ και τα αποτελέσματά του.
Ο Σρι Τσετανια, μια ενσάρκωση του Κυρίου που εμφανίστηκε στην Ινδία πριν 500 χρόνια, είπε: “Εχουμε γευτεί αυτές τις υλικές ουσίες. Αλλά τώρα αυτά τα ίδια συστατικά είναι εξαιρετικά γευστικά και ευωδιαστά. Αν δοκιμάσετε, θα καταλάβετε την διαφορά. Εκτός από την γεύση, η μυρωδιά επίσης ευχαριστεί το νου, που λησμονά κάθε άλλη γλύκα. Φαίνεται πως το πνευματικό νέκταρ από τα χείλη του Κρίσνα, άγγιξε αυτές τις συνηθισμένες ουσίες και τους έδωσε πνευματικές ποιότητες”.
Η τελειότητα της χορτοφαγίας είναι να τρώμε τροφή που έχει προσφερθεί στον Κρίσνα. Η χορτοφαγία δεν είναι μεγάλο κατόρθωμα: οι πίθηκοι και τα περιστέρια είναι επίσης χορτοφάγοι. Οι Βεντα μας πληροφορούν πως ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι η αναβίωση της αρχικής σχέσης μας με τον Θεό, και η διατροφή μας μπορεί να μας βοηθήσει να φτάσουμε αυτόν τον σκοπό μόνο όταν ανυψωθούμε πέρα από το στάδιο της χορτοφαγίας και δεχτούμε πρασάνταμ.
Πως προετοιμάζεται και πως προσφέρεται το φαγητό
Η κατανόηση της πνευματικής αξίας του φαγητού αρχίζει από τη στιγμή που θα πάμε στο σουπερ-μαρκετ για να διαλέξουμε την τροφή που θα προσφέρουμε στον Κρίσνα. Ο Κρίσνα λέει στην Μπάγκαβαντ-γκίτα πως οι τροφές ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τις τρεις υλικές ποιότητες (αγαθότητα, πάθος και άγνοια). Τα προϊόντα του γάλατος, η ζάχαρη, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα δημητριακά είναι τροφές της αρετής, κατάλληλες να προσφερθούν στον Κρίσνα. Γενικά, οι τροφές που ανήκουν στο πάθος και την άγνοια δημιουργούν πόνο, δυστυχία και αρρώστια, και δεν μπορούμε να τις προσφέρουμε στον Κύριο. Αυτές οι τροφές είναι το κρέας, τα ψάρια και τα αυγά που, όπως περιγράψαμε, είναι “τροφές σάπιες, χαλασμένες, και βρώμικες”.
Ανάμεσα στα λαχανικά, υπάρχουν κάποια που δεν πρέπει να προσφέρονται στον Κύριο, όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο. (Η ασαφετίδα, γνωστή με το όνομα χινγκ, είναι υποκατάστατό τους.) Το τσάι και ο καφές που περιέχει καφεΐνη, πρέπει επίσης να αποφεύγονται. Αν σας αρέσουν αυτά τα ροφήματα διαλέξτε καφέ χωρίς καφεΐνη και βότανα.
Οταν αγοράζετε, διαβάστε προσεκτικά τα συστατικά πάνω στη συσκευασία, επειδή οι κατασκευαστές των προϊόντων χρησιμοποιούν προσθετικά που έχουν ως βάση το κρέας, τα ψάρια και τα αυγά. Το γιαούρτι και η κρέμα γάλακτος περιέχουν μερικές φορές ζελατίνη που προέρχεται από τα νύχια και τα κόκαλα ζώων. Το τυρί δεν πρέπει να περιέχει πυτιά, ένα ένζυμα που προκύπτει από τους γαστρικούς ιστούς των βοοειδών.
Επίσης πρέπει να αποφεύγονται οι τροφές που προετοιμάζονται από άτομα που δεν είναι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κρίσνα, επειδή σύμφωνα με τους λεπτούς νόμους της φύσης, η νοητική κατάσταση του μάγειρα επηρεάζει το αποτέλεσμα. Το φαγητό επηρεάζει επίσης τη συνείδησή μας. Μπορούμε να κατανοήσουμε αυτήν την αρχή με το ακόλουθο παράδειγμα: Ενας πίνακας δεν είναι μια συλλογή χρωμάτων πάνω σε ένα καμβά, αλλά η νοητική έκφραση του ζωγράφου, που την αντιλαμβάνεται όποιος παρατηρεί το έργο. Παρόμοια, όταν τρώμε φαγητό που ετοιμάζεται χωρίς πνευματική συνείδηση, από άτομα που εργάζονται σε κάποιο εστιατόριο, συγκεντρώνουμε την νοητική νοοτροπία τους, που είναι υλιστική.
Ακόμη, χρησιμοποιήστε, όσο είναι δυνατόν, φρέσκα προϊόντα. Διατηρείτε την κουζίνα πάντα καθαρή, γιατί ότι προσφέρεται στον Θεό πρέπει να είναι καθαρό. Πριν μαγειρέψετε πλύντε τα χέρια σας. Μην δοκιμάζετε το φαγητό καθώς το μαγειρεύετε, γιατί ο Κρίσνα πρέπει να το δοκιμάσει πρώτος. Οταν το φαγητό ετοιμαστεί, τοποθετήστε το σε έναν ειδικό δίσκο που δεν χρησιμοποιείται για άλλον λόγο. Η απλούστερη προσφορά γίνεται με την προσευχή: “αγαπημένε μου Κύριε, Κρίσνα, δέξου σε παρακαλώ αυτό το φαγητό”.
Θυμηθείτε πως η πραγματική σημασία της προσφοράς δεν είναι το φαγητό, αλλά η αφοσίωση και η ευγνωμοσύνη που εκφράζεται. Χωρίς αυτά, η προσφορά δεν γίνεται δεκτή από τον Θεό. Ο Θεός είναι πλήρης, δεν έχει ανάγκη κάτι για να ικανοποιηθεί. Η προσφορά μας είναι απλά ένας τρόπος για να Του δείξουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας. Μετά την προσφορά, για μερικά λεπτά, ψέλνουμε το μάντρα: Χαρε Κρίσνα, Χαρε Κρίσνα, Κρίσνα Κρίσνα, Χαρε Χαρε, Χαρε Ράμα, Χαρε Ράμα, Ράμα Ράμα , Χαρε Χαρε. Μετά, μπορούμε να πάρουμε πρασάνταμ. Θυμηθείτε την πνευματική ποιότητα του πρασάντα που σας απελευθερώνει από το κάρμα. Και πάνω από όλα, απολαύστε το.
ΟΙ ΜΙΤΣΙΓΚΑΝΟΙ
Χωριανοί, χωριανοί! Ακούσατε, ακούσατε! Νέα πρόκληση. Οι «παγκοσμιοποιητές», οι «νεοεποχίτες» είναι σαν τη Λερναία Ύδρα.
Εμείς προσπαθούμε να διορθώσουμε τις ζημιές που έχουν προκληθεί από τους Αμερικάνους, την Παγκοσμιοποίηση και τα ντόπια μίσθαρνα όργανά τους, αναγκάζοντας κάθε Ελληνόπουλο να κάνει ομολογία πίστεως στις αγνές ελληνοχριστιανικές παραδόσεις μας, κι αυτοί την ίδια ώρα συνεχίζουν να βυσσοδομούν. Αν θέλουν να μετέχουν της Ελληνορθοδόξου Παιδείας μας πρέπει να απαντήσουν γραπτώς σε ερωτήσεις λ.χ. σαν αυτές περί παραδόσεως οι οποίες ετέθησαν στις πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας:
«Ο Δήμος σας διοργανώνει μια εκδήλωση με θέμα την παράδοση. Ως εκπρόσωπος της μαθητικής σας κοινότητας, αναλάβατε τη σύνταξη ενός κειμένου που θα εκφωνηθεί στην εκδήλωση. Σε αυτό να αναφέρετε τις αιτίες για τις οποίες πολλοί νέοι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την παράδοση και να προτείνετε τρόπους επανασύνδεσής τους με αυτήν». [Ένας εξαιρετικός και διασκεδαστικός σχολιασμός έγινε από τον Στέλιο Φραγκόπουλο με επιστολή του «Βομβαρδίζουν τη νεολαία με οπισθοδρομικά μηνύματα» στο Βήμα]
Ή στο μάθημα της Ιστορίας:
«Ο ιστοριογράφος Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος θεμελίωσε την πολιτιστική συνέχεια του ελληνικού έθνους με αδιάσειστο επιχείρημα την αδιάλειπτη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού».
Φυσικά ό,τι έχουν στο κεφάλι τους οι Ελληνορθόδοξοι είναι αδιάσειστο. Και για όσους δεν μετέχουν της Ελληνορθόδοξης Παιδείας υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, σαν αυτόν του –διεθνώς αγνώστου– πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κωνσταντίνου Μπαγιάτη. Αυτός ο αδιάσειστος Ελληνορθόδοξος έστειλε την ακόλουθη εμπιστευτική επιστολή προς τις Γραμματείες των Τμημάτων του Πανεπιστημίου, πράγμα που έγινε γνωστό εξαιτίας της ερώτησης που υπέβαλε ο «ανθέλλην» βουλευτής Θεσσαλονίκης Τάσος Κουράκης προς τον Υπουργό Παιδείας και χωρίς ίχνος εθνικής ευθύνης την έδωσε στη δημοσιότητα:
«Παρακαλώ να μας αποστείλετε τα στοιχεία (ονοματεπώνυμο και χώρα προέλευσης) των μουσουλμάνων φοιτητών του τμήματός σας, συμπεριλαμβανομένων και των Πομάκων της Θράκης. Το έγγραφο είναι εμπιστευτικό και πρέπει να επιδοθεί κατευθείαν στην Πρυτανεία ιδιοχείρως, με courier ή μέσω της θυρίδας του Πανεπιστημίου, χωρίς κεντρικό αριθμό πρωτοκόλλου».
Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά τα χαρμόσυνα και επανασυνδεόμεθα με τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις μας, και ενώ ο φωτόμορφος Κώστας Γεωργουσόπουλος είχε κόψει κάμποσα κεφάλια ερεβομανών χαγάνων και σχιζοφρενών εθνοκτόνων με το πριόνι από τα Νέα, νά σου ξεπετάχτηκαν από αλλού. Αυτή τη φορά ο Νίκος Βατόπουλος άνοιξε μια Κερκόπορτα στην Καθημερινή για να περάσουν οι συνωμότες υπονομευτές. Και δεν πρόκειται για εθνικό έγκλημα εξ αμελείας, είναι εκ προμελέτης! Αυτό φαίνεται αμέσως από τις πρώτες κιόλας φράσεις του αβανταδόρου και συνοδοιπόρου των ανθελληνικώς δρώντων: «Στον παγκόσμιο χάρτη, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που φωνάζει πολύ. Συνήθως προκαλεί θόρυβο για λάθος ζητήματα, με στρεβλές ιεραρχήσεις και σε ασυντόνιστο χρόνο». Έδωσε λοιπόν την ευκαιρία στον ετερόχθονα (συνεπώς και αλλοτριωμένο) Καθηγητή Δημήτρη Τζιόβα για να μας πει αυτός –εξ Αλβιώνος, παρακαλώ, άκου θράσος!– πώς θα μας παίρνουν στα σοβαρά (!) και να αμφισβητήσει εμμέσως πλην σαφώς ότι είμεθα το κέντρο του κόσμου, ορατού τε και αοράτου. Αλλά το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημά του είναι ότι ετόλμησε να δώσει το λόγο στον Μιτσιγκάνο Καθηγητή –θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου!– Βασίλη Λαμπρόπουλο, παρά τα όσα του έχει σούρει, επαναλαμβάνω, ο σοφός και αντιστασιακός αγωνιστής Κώστας Γεωργουσόπουλος. Κι εκείνος βέβαια δεν χάνει την ευκαιρία να επιτεθεί στους εθνικώς ανησυχούντες πατριώτες, προσπαθώντας να τους προκαλέσει διάσειση εγκεφάλου ώστε να κλονίσει τις αδιάσειστες πεποιθήσεις τους: «Περνούν διάφοροι από υπουργεία και ιδρύματα, για να αναγγείλουν κάποια εθνική καταστροφή: οι Τούρκοι θα ιδρύσουν μια έδρα, οι Σκοπιανοί θα προσφέρουν ένα μάθημα, μας σκότωσαν τον Ομηρο, έβγαλαν την Αθηνά μαύρη και τον Αλέξανδρο γκέι, θα κλείσουν ένα Τμήμα κ.λπ.». Να κάνουμε εξαγωγή του «ζωντανού πολιτισμού» μας, λέει. Δηλαδή τι υπαινίσσεται, να κάνουμε εξαγωγή τον Γεωργουσόπουλο, τον Γιανναρά και άλλους εθνικούς φωστήρες; Να απορφανιστεί το έθνος; Να μη μείνει κανένα λείμμα ελληνορθόδοξης συνείδησης – ούτε κόκκος σινάπεως! Αυτό θέλει ο Μιτσιγκάνος, αλλά δεν θα του περάσει. Οι Εθνοφύλακες αγρυπνούν, αλυχτούν και δαγκώνουν.
Εμείς προσπαθούμε να διορθώσουμε τις ζημιές που έχουν προκληθεί από τους Αμερικάνους, την Παγκοσμιοποίηση και τα ντόπια μίσθαρνα όργανά τους, αναγκάζοντας κάθε Ελληνόπουλο να κάνει ομολογία πίστεως στις αγνές ελληνοχριστιανικές παραδόσεις μας, κι αυτοί την ίδια ώρα συνεχίζουν να βυσσοδομούν. Αν θέλουν να μετέχουν της Ελληνορθοδόξου Παιδείας μας πρέπει να απαντήσουν γραπτώς σε ερωτήσεις λ.χ. σαν αυτές περί παραδόσεως οι οποίες ετέθησαν στις πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας:
«Ο Δήμος σας διοργανώνει μια εκδήλωση με θέμα την παράδοση. Ως εκπρόσωπος της μαθητικής σας κοινότητας, αναλάβατε τη σύνταξη ενός κειμένου που θα εκφωνηθεί στην εκδήλωση. Σε αυτό να αναφέρετε τις αιτίες για τις οποίες πολλοί νέοι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την παράδοση και να προτείνετε τρόπους επανασύνδεσής τους με αυτήν». [Ένας εξαιρετικός και διασκεδαστικός σχολιασμός έγινε από τον Στέλιο Φραγκόπουλο με επιστολή του «Βομβαρδίζουν τη νεολαία με οπισθοδρομικά μηνύματα» στο Βήμα]
Ή στο μάθημα της Ιστορίας:
«Ο ιστοριογράφος Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος θεμελίωσε την πολιτιστική συνέχεια του ελληνικού έθνους με αδιάσειστο επιχείρημα την αδιάλειπτη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού».
Φυσικά ό,τι έχουν στο κεφάλι τους οι Ελληνορθόδοξοι είναι αδιάσειστο. Και για όσους δεν μετέχουν της Ελληνορθόδοξης Παιδείας υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, σαν αυτόν του –διεθνώς αγνώστου– πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κωνσταντίνου Μπαγιάτη. Αυτός ο αδιάσειστος Ελληνορθόδοξος έστειλε την ακόλουθη εμπιστευτική επιστολή προς τις Γραμματείες των Τμημάτων του Πανεπιστημίου, πράγμα που έγινε γνωστό εξαιτίας της ερώτησης που υπέβαλε ο «ανθέλλην» βουλευτής Θεσσαλονίκης Τάσος Κουράκης προς τον Υπουργό Παιδείας και χωρίς ίχνος εθνικής ευθύνης την έδωσε στη δημοσιότητα:
«Παρακαλώ να μας αποστείλετε τα στοιχεία (ονοματεπώνυμο και χώρα προέλευσης) των μουσουλμάνων φοιτητών του τμήματός σας, συμπεριλαμβανομένων και των Πομάκων της Θράκης. Το έγγραφο είναι εμπιστευτικό και πρέπει να επιδοθεί κατευθείαν στην Πρυτανεία ιδιοχείρως, με courier ή μέσω της θυρίδας του Πανεπιστημίου, χωρίς κεντρικό αριθμό πρωτοκόλλου».
Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά τα χαρμόσυνα και επανασυνδεόμεθα με τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις μας, και ενώ ο φωτόμορφος Κώστας Γεωργουσόπουλος είχε κόψει κάμποσα κεφάλια ερεβομανών χαγάνων και σχιζοφρενών εθνοκτόνων με το πριόνι από τα Νέα, νά σου ξεπετάχτηκαν από αλλού. Αυτή τη φορά ο Νίκος Βατόπουλος άνοιξε μια Κερκόπορτα στην Καθημερινή για να περάσουν οι συνωμότες υπονομευτές. Και δεν πρόκειται για εθνικό έγκλημα εξ αμελείας, είναι εκ προμελέτης! Αυτό φαίνεται αμέσως από τις πρώτες κιόλας φράσεις του αβανταδόρου και συνοδοιπόρου των ανθελληνικώς δρώντων: «Στον παγκόσμιο χάρτη, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που φωνάζει πολύ. Συνήθως προκαλεί θόρυβο για λάθος ζητήματα, με στρεβλές ιεραρχήσεις και σε ασυντόνιστο χρόνο». Έδωσε λοιπόν την ευκαιρία στον ετερόχθονα (συνεπώς και αλλοτριωμένο) Καθηγητή Δημήτρη Τζιόβα για να μας πει αυτός –εξ Αλβιώνος, παρακαλώ, άκου θράσος!– πώς θα μας παίρνουν στα σοβαρά (!) και να αμφισβητήσει εμμέσως πλην σαφώς ότι είμεθα το κέντρο του κόσμου, ορατού τε και αοράτου. Αλλά το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημά του είναι ότι ετόλμησε να δώσει το λόγο στον Μιτσιγκάνο Καθηγητή –θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου!– Βασίλη Λαμπρόπουλο, παρά τα όσα του έχει σούρει, επαναλαμβάνω, ο σοφός και αντιστασιακός αγωνιστής Κώστας Γεωργουσόπουλος. Κι εκείνος βέβαια δεν χάνει την ευκαιρία να επιτεθεί στους εθνικώς ανησυχούντες πατριώτες, προσπαθώντας να τους προκαλέσει διάσειση εγκεφάλου ώστε να κλονίσει τις αδιάσειστες πεποιθήσεις τους: «Περνούν διάφοροι από υπουργεία και ιδρύματα, για να αναγγείλουν κάποια εθνική καταστροφή: οι Τούρκοι θα ιδρύσουν μια έδρα, οι Σκοπιανοί θα προσφέρουν ένα μάθημα, μας σκότωσαν τον Ομηρο, έβγαλαν την Αθηνά μαύρη και τον Αλέξανδρο γκέι, θα κλείσουν ένα Τμήμα κ.λπ.». Να κάνουμε εξαγωγή του «ζωντανού πολιτισμού» μας, λέει. Δηλαδή τι υπαινίσσεται, να κάνουμε εξαγωγή τον Γεωργουσόπουλο, τον Γιανναρά και άλλους εθνικούς φωστήρες; Να απορφανιστεί το έθνος; Να μη μείνει κανένα λείμμα ελληνορθόδοξης συνείδησης – ούτε κόκκος σινάπεως! Αυτό θέλει ο Μιτσιγκάνος, αλλά δεν θα του περάσει. Οι Εθνοφύλακες αγρυπνούν, αλυχτούν και δαγκώνουν.
Τρίτη 27 Μαΐου 2008
ΜΑΗΣ ' 68
Η φαντασία στην εξουσία
Κάτω από την άσφαλτο υπάρχει παραλία
Η πολιτική γίνεται στο δρόμο
Δε ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα
Τα οδοφράγματα κλείνουν τις οδούς, αλλά ανοίγουν το δρόμο
Οι πόθοι μου είναι η πραγματικότητα
Ο δρόμος θα νικήσει
Ξεχάστε ό,τι μάθατε, αρχίστε ξανά να ονειρεύεσθε
Σ'αγαπώ...Ω! πες το μου με πέτρες των πεζοδρομίων
Ο λόγος είναι όπλο. Οπλίστε τις επιθυμίες σας
Η επανάσταση είναι απίστευτη γιατί είναι αληθινή
Η ευτυχία είναι μια νέα ιδέα
Δε θέλουμε έναν κόσμο όπου το τίμημα για να μην πεθάνουμε από πείνα θα είναι να μην πεθάνουμε από πλήξη
Θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε τώρα
Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το αδύνατο
Κάτω η μισθωτή σκλαβιά
Κάτω η εμπορευματική-θεαματική κοινωνία
Το να καταναλώνεις είναι ηλιθιότητα
Όχι στο καθεστώς που σκοτώνει
απαγορεύεται το απογορεύειν
Σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι στρατώνας
Η οικονομία είναι τραυματισμένη, ας πεθάνει
ας μην αλλάξουμε εργοδότε, ας αλλάξουμε ζωή
Η χειραφέτηση του ανθρώπου ή θα είναι ολοκληρωτική ή δε θα υπάρχει...
όσοι μιλάνε για επανάσταση χωρίς να μιλάνε για την καθημερινή πραγματικότητα έχουν στο στόμα τους ένα πτώμα..
Ζήσε το παρόν
Η ποίηση είναι στο δρόμο
ένας άνθρωπος δεν είναι ανόητος ή έξυπνος, είναι ελεύθερος ή δεν είναι...
Μη με απελευθερώσεις...θα το κάνω μόνος μου...
Τρέχα σύντροφε...Ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου,.,,,
αν όχι εμείς, τότε ποιοί?..αν όχι τώρα, τότε πότε???
Μάης 08:
ε, και???
Κάτω από την άσφαλτο υπάρχει παραλία
Η πολιτική γίνεται στο δρόμο
Δε ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα
Τα οδοφράγματα κλείνουν τις οδούς, αλλά ανοίγουν το δρόμο
Οι πόθοι μου είναι η πραγματικότητα
Ο δρόμος θα νικήσει
Ξεχάστε ό,τι μάθατε, αρχίστε ξανά να ονειρεύεσθε
Σ'αγαπώ...Ω! πες το μου με πέτρες των πεζοδρομίων
Ο λόγος είναι όπλο. Οπλίστε τις επιθυμίες σας
Η επανάσταση είναι απίστευτη γιατί είναι αληθινή
Η ευτυχία είναι μια νέα ιδέα
Δε θέλουμε έναν κόσμο όπου το τίμημα για να μην πεθάνουμε από πείνα θα είναι να μην πεθάνουμε από πλήξη
Θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε τώρα
Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το αδύνατο
Κάτω η μισθωτή σκλαβιά
Κάτω η εμπορευματική-θεαματική κοινωνία
Το να καταναλώνεις είναι ηλιθιότητα
Όχι στο καθεστώς που σκοτώνει
απαγορεύεται το απογορεύειν
Σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι στρατώνας
Η οικονομία είναι τραυματισμένη, ας πεθάνει
ας μην αλλάξουμε εργοδότε, ας αλλάξουμε ζωή
Η χειραφέτηση του ανθρώπου ή θα είναι ολοκληρωτική ή δε θα υπάρχει...
όσοι μιλάνε για επανάσταση χωρίς να μιλάνε για την καθημερινή πραγματικότητα έχουν στο στόμα τους ένα πτώμα..
Ζήσε το παρόν
Η ποίηση είναι στο δρόμο
ένας άνθρωπος δεν είναι ανόητος ή έξυπνος, είναι ελεύθερος ή δεν είναι...
Μη με απελευθερώσεις...θα το κάνω μόνος μου...
Τρέχα σύντροφε...Ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου,.,,,
αν όχι εμείς, τότε ποιοί?..αν όχι τώρα, τότε πότε???
Μάης 08:
ε, και???
Παρασκευή 23 Μαΐου 2008
ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΙΠΤΑΜΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
Κατά τις εμφανίσεις αγνώστων ιπτάμενων αντικειμένων έχουν παρατηρηθεί μερικά φαινόμενα που ταυτίζονται με την χρήση της κινητήριας δύναμης των UFO η άλλων μέσων που χρησιμοποιούν τα πληρώματα τους.
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
ΟΙ διαταραχές στό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο είναι ένα από τά πιό κοινά καί τά πιό γνωστά φαινόμενα. Μπορεί νά εκδηλωθούν μέ διάφορους τρόπους, περισσότερο ή λιγότερο εντυπωσιακούς. Οι κυριότεροι είναι:
Συσκότισης .
Ειναι ένα φαινόμενο περισσότερο η λιγότερο εντυπωσιακό, ανάλογα με τήν έκταση πού παρουσιάζεται. Στις πιό άπλές μορφές του μπορεί νά εκδηλωθεί σάν όπλό τρεμόσβησα των φώτων καί φτάνει ώς τις μεγάλες Συσκοτίσεις, όπου δεκάδες εκατομμύρια άτομα μένουν στο σκοτάδι επί ώρες ή και μέρες. Πιό συχνά παρουσιάζεται στό σημεία πού παρουσιάζεται τό ή τό UFO, άλλά σ' ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται καί σ ολόκληρο τό μήκος τής διαδρομής του άπά τόπο σέ τόπο. Σή δεύτερη αύτή περίπτωση, εκδηλώνεται συνήθως σαν απλό τρεμόσβημα τών φώτων. Κάθε διακοπή ρεύματος δέν έχει σώνει καί καλά σαν αιτία το ΑΤΙΑ.
Ραδιοτηλεοπτικά παράσιτα.
Επίσης πολύ κοινό φαινόμενο στίς εμφανίσεις UFO. Μπορεi νά παρουσιαστεί μέ τη συσκότιση ή καί χωρίς αύτή. Μπορεί π.χ. τά φορητά τρανζίστορ καί τηλεοράσεις νά λειτουργούν τέλεια κατά τή διάρκεια τής συσκότισης ή αντίθετα νά παρουσιάζουν παράσιτα κατά τό πέρασμα τού UFO, ενώ τό σύστημα ηλεκτροφωτισμού λειτουργεί κανονικά. Ιδιαίτερη σημασiα έχει όταν συσκότιση καί παράσιτα παρουσιαστούν ταυτόχρονα. Πολλές φορές επίσης, ή αιτία πού έκανε τό μάρτυρα νά βγει έξω καί νά δεί τό UFO ήταν ή περίεργη συμπεριφορά τού ραδιοφώνου ή τής τηλεόρασης.
Σταμάτημα μηχανών.
Είναι συνέχεια, κατά κάποιον τρόπο, των προηγουμένων . Υπάρχουν τόσες πολλές αιτίες γιά να σταματήσει ένα μοτέρ, πού δεν έχει καμία σημασία τό κατά πόσο τό μοτέρ σταμάτησε πρίν ή μετά τήν εμφάνιση. Η επίδραση αύτή πάνω στό μοτέρ φαίνεται νά έχει πολύ μικρή ακτίνα δράσεως. Οπως φαίνεται πάντως, τό αίτια τού σταματήματος των μοτέρ είναι κοινά μ' εκείνα πού προκαλούν τις συσκοτίσεις καί τό παράσιτα. Αυτό προκύπτει από τό γεγονός ότι τό μοτέρ πού σταματούν, δέν είναι ποτέ ντήζελ, άλλά έχουν ηλεκτρική ανάφλεξη.
Μαγνητικά φαινόμενα.
Εδώ έχουμε συμβάντα πού δέν αναφέρονται σέ ηλεκτρικά φαινόμενα Ενα ρολόι μπορεί νά σταματήσει, άν πλησιάσει κοντά σ' έναν κοινό μαγνήτη. Αν μάλιστα, τό ΑΤΙΑ έχει αναφερθεί ότι πλησίασε κοντά στό έδαφος, μπορεί να δημιούργησε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο . Σέ πολλές περιπτώσεις, ακόμη καί μία απλή πυξίδα μπορεί νά τό δείξει μέ τήν τρελή της συμπεριφορά .
Βαρυτικα φαινόμενα.
Στα πιό εντυπωσιακά συμβάντα αναφέρονται άνθρωποι, ζώα ή αντικείμενα τού περιβάλλοντος, πού σηκώνονται κυριολεκτικά στον αέρα, σαν νά ήταν ελαφρύτερα άπ' αυτόν. Σ' άλλες περιπτώσεις σκόνη, φύλλα κι άλλα ελαφρά αντικείμενα φαίνονται νά αιωρούνται ανάμεσα στό UFO καί στό έδαφος, όταν αύτό κινείται ή μένει ακίνητο σέ χαμηλό ύψος. Θά πρέπει νά εξεταστεί βέβαια μήπως αύτό οφείλεται στό ρεύματα τού αέρα, πού μετατοπίζεται, άπό τυχόν κίνηση αντικειμένου. Υπάρχουν μαρτυρίες γιά δέντρα τού δάσους πού γέρνουν προς τό UFO, σαν νά φυσούσε Ισχυρός άνεμος, ένώ επικρατούσε άπνοια .
Ράδιο ακτινοβολίες.
Είναι κάτι που ολοι υποπτεύονται ότι παρουσιάζεται στην προσέγγιση UFO .Ο φόβος τής ραδιενέργειας είναι γενικός. Ευτυχώς όμως στην πραγματικότητα δέ φαίνεται να είναι συχνό χαρακτηριστικό στις εμφανίσεις UFO τουλάχιστον σ' επικίνδυνα επίπεδα.
ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
----------------------------------------------------------------------------------------- Τηλεμεταφορά.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, πού άτομα μεταφέρθηκαν σέ τεράστιες αποστάσεις, σέ χρόνο πού θά ήταν αδύνατο νά γίνει αυτό μ' ανθρώπινα μέσα. Και δεν είναι τό χρονικό πρόβλημα τό μόνο παράδοξο. "Έχουμε λόγου χάρη μερικές περιπτώσεις όπου αυτοκίνητα κι επιβάτες τους μεταφέρθηκαν σέ αποστάσεις χιλιάδων μιλίων καί, αδιάφορα πώς έγινε αυτό, είμαστε σίγουροι ότι δέ μεταφέρθηκαν μέ συμβατικό τρόπο. Κατά κανόνα στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι πού έζησαν τέτοια γεγονότα δέ διατηρούν καμία συνειδητή ανάμνηση τής εμπειρίας τους.
Τηλεκινηση .
Σέ μερικές περιπτώσεις τό συμβάντα αύτά μοιάζουν μέ τό συμβάντα πού παρατηρούνται στό βαρύτιμα φαινόμενα. Διαφέρουν όμως από κείνα, γιατί είναι εκλεκτικά και ελεγχόμενα, π.χ. έχουμε περιπτώσεις ατόμων πού άνοιξαν οι πόρτες τών αυτοκίνητων τους και τραβήχτηκαν στον αέρα απο κάποιο UFO , χωρίς νά χρησιμοποιηθεί κανένα υλικό όργανο. Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε πολλές καί καλά ντοκουμενταρισμένες.
Τηλεμεταφορά έχουμε κίνηση από σημείο σέ σημείο, χωρίς νά κινηθεί το αντικείμενο στήν ενδιάμεση διαδρομή. "Ετσι πρόκειται μάλλον για μία μετατόπιση, χωρίς νά μεσολαβήσει κίνηση.
Ψυχοκίνηση.
Oρος , πού συνήθως περιγράφει ή συνειδητή μετακίνηση ενός αντικειμένου από απόσταση, χωρις ή χρήση γνωστού μέσου. Σε μερικές περιπτώσεις μπορούμε να πούμε ότι ή τηλεκίνηση είναι ένα φαινόμενο τής ψυχοκίνησης.
Υλική διαπερατότητα.
Εδώ συμβαίνει κάτι ακόμη πιό παράδοξο από τό προηγούμενα. Έχουμε περιπτώσεις πού επιβάτες UFO περνούσαν μέσο από τό τοιχώματα τού σκάφους τους ή και μέσα άπό τούς τοίχους τών σπιτιών των μαρτύρων. Θα μπορούσε κινεiς νά υποπτευτεί ότι ήταν «άυλα» όντα -ό,τι και νά σημαίνει αυτό- ή ολογραφικές προβολές η κάτι ανάλογο. Αλλά σέ πολλές περιπτώσεις είχαν όλα τό χαρακτηριστικά τής ύλης (μάζα, βάρος κλπ.), άλλά καί πάλι μέσα άπό υλικά εμπόδια. Σέ ορισμένες περιπτώσεις (απαγωγές ή απόπειρες απαγωγής) κι οι ανθρώπινοι μάρτυρες πέρασαν μέσα από υλικά εμπόδια μέ τον ίδιο τρόπο.
Χωροχρονικά παράδοξα.
Είναι συμβάντα πού δέν καθορίζονται εύκολα. Ενα παράδειγμα είναι ένα UFO πολύ μικρό στις εξωτερικές διαστάσεις του και τεράστιο στις εσωτερικές. "’λλο παράδειγμα είναι μία σύντομη εμπειρία ν' αποδειχτεί ότι κράτησε μέρες. Π,χ μπορεί ένας μαρτυράς να χαθεί για λίγες στιγμές από τους υπόλοιπους ανθρώπους και να επιστρέψει με εμπειρίες ημερών και με τριμμένα παπούτσια !!
Link: HUFORC -->
Αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο ''Μεθοθολογια της Έρευνας'' (Οδηγός του ερευνητή ) Γ.Μπαλανος. Ε.Φ. ΠΑΤΣΟΥΡΗ
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
ΟΙ διαταραχές στό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο είναι ένα από τά πιό κοινά καί τά πιό γνωστά φαινόμενα. Μπορεί νά εκδηλωθούν μέ διάφορους τρόπους, περισσότερο ή λιγότερο εντυπωσιακούς. Οι κυριότεροι είναι:
Συσκότισης .
Ειναι ένα φαινόμενο περισσότερο η λιγότερο εντυπωσιακό, ανάλογα με τήν έκταση πού παρουσιάζεται. Στις πιό άπλές μορφές του μπορεί νά εκδηλωθεί σάν όπλό τρεμόσβησα των φώτων καί φτάνει ώς τις μεγάλες Συσκοτίσεις, όπου δεκάδες εκατομμύρια άτομα μένουν στο σκοτάδι επί ώρες ή και μέρες. Πιό συχνά παρουσιάζεται στό σημεία πού παρουσιάζεται τό ή τό UFO, άλλά σ' ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται καί σ ολόκληρο τό μήκος τής διαδρομής του άπά τόπο σέ τόπο. Σή δεύτερη αύτή περίπτωση, εκδηλώνεται συνήθως σαν απλό τρεμόσβημα τών φώτων. Κάθε διακοπή ρεύματος δέν έχει σώνει καί καλά σαν αιτία το ΑΤΙΑ.
Ραδιοτηλεοπτικά παράσιτα.
Επίσης πολύ κοινό φαινόμενο στίς εμφανίσεις UFO. Μπορεi νά παρουσιαστεί μέ τη συσκότιση ή καί χωρίς αύτή. Μπορεί π.χ. τά φορητά τρανζίστορ καί τηλεοράσεις νά λειτουργούν τέλεια κατά τή διάρκεια τής συσκότισης ή αντίθετα νά παρουσιάζουν παράσιτα κατά τό πέρασμα τού UFO, ενώ τό σύστημα ηλεκτροφωτισμού λειτουργεί κανονικά. Ιδιαίτερη σημασiα έχει όταν συσκότιση καί παράσιτα παρουσιαστούν ταυτόχρονα. Πολλές φορές επίσης, ή αιτία πού έκανε τό μάρτυρα νά βγει έξω καί νά δεί τό UFO ήταν ή περίεργη συμπεριφορά τού ραδιοφώνου ή τής τηλεόρασης.
Σταμάτημα μηχανών.
Είναι συνέχεια, κατά κάποιον τρόπο, των προηγουμένων . Υπάρχουν τόσες πολλές αιτίες γιά να σταματήσει ένα μοτέρ, πού δεν έχει καμία σημασία τό κατά πόσο τό μοτέρ σταμάτησε πρίν ή μετά τήν εμφάνιση. Η επίδραση αύτή πάνω στό μοτέρ φαίνεται νά έχει πολύ μικρή ακτίνα δράσεως. Οπως φαίνεται πάντως, τό αίτια τού σταματήματος των μοτέρ είναι κοινά μ' εκείνα πού προκαλούν τις συσκοτίσεις καί τό παράσιτα. Αυτό προκύπτει από τό γεγονός ότι τό μοτέρ πού σταματούν, δέν είναι ποτέ ντήζελ, άλλά έχουν ηλεκτρική ανάφλεξη.
Μαγνητικά φαινόμενα.
Εδώ έχουμε συμβάντα πού δέν αναφέρονται σέ ηλεκτρικά φαινόμενα Ενα ρολόι μπορεί νά σταματήσει, άν πλησιάσει κοντά σ' έναν κοινό μαγνήτη. Αν μάλιστα, τό ΑΤΙΑ έχει αναφερθεί ότι πλησίασε κοντά στό έδαφος, μπορεί να δημιούργησε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο . Σέ πολλές περιπτώσεις, ακόμη καί μία απλή πυξίδα μπορεί νά τό δείξει μέ τήν τρελή της συμπεριφορά .
Βαρυτικα φαινόμενα.
Στα πιό εντυπωσιακά συμβάντα αναφέρονται άνθρωποι, ζώα ή αντικείμενα τού περιβάλλοντος, πού σηκώνονται κυριολεκτικά στον αέρα, σαν νά ήταν ελαφρύτερα άπ' αυτόν. Σ' άλλες περιπτώσεις σκόνη, φύλλα κι άλλα ελαφρά αντικείμενα φαίνονται νά αιωρούνται ανάμεσα στό UFO καί στό έδαφος, όταν αύτό κινείται ή μένει ακίνητο σέ χαμηλό ύψος. Θά πρέπει νά εξεταστεί βέβαια μήπως αύτό οφείλεται στό ρεύματα τού αέρα, πού μετατοπίζεται, άπό τυχόν κίνηση αντικειμένου. Υπάρχουν μαρτυρίες γιά δέντρα τού δάσους πού γέρνουν προς τό UFO, σαν νά φυσούσε Ισχυρός άνεμος, ένώ επικρατούσε άπνοια .
Ράδιο ακτινοβολίες.
Είναι κάτι που ολοι υποπτεύονται ότι παρουσιάζεται στην προσέγγιση UFO .Ο φόβος τής ραδιενέργειας είναι γενικός. Ευτυχώς όμως στην πραγματικότητα δέ φαίνεται να είναι συχνό χαρακτηριστικό στις εμφανίσεις UFO τουλάχιστον σ' επικίνδυνα επίπεδα.
ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
----------------------------------------------------------------------------------------- Τηλεμεταφορά.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, πού άτομα μεταφέρθηκαν σέ τεράστιες αποστάσεις, σέ χρόνο πού θά ήταν αδύνατο νά γίνει αυτό μ' ανθρώπινα μέσα. Και δεν είναι τό χρονικό πρόβλημα τό μόνο παράδοξο. "Έχουμε λόγου χάρη μερικές περιπτώσεις όπου αυτοκίνητα κι επιβάτες τους μεταφέρθηκαν σέ αποστάσεις χιλιάδων μιλίων καί, αδιάφορα πώς έγινε αυτό, είμαστε σίγουροι ότι δέ μεταφέρθηκαν μέ συμβατικό τρόπο. Κατά κανόνα στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι πού έζησαν τέτοια γεγονότα δέ διατηρούν καμία συνειδητή ανάμνηση τής εμπειρίας τους.
Τηλεκινηση .
Σέ μερικές περιπτώσεις τό συμβάντα αύτά μοιάζουν μέ τό συμβάντα πού παρατηρούνται στό βαρύτιμα φαινόμενα. Διαφέρουν όμως από κείνα, γιατί είναι εκλεκτικά και ελεγχόμενα, π.χ. έχουμε περιπτώσεις ατόμων πού άνοιξαν οι πόρτες τών αυτοκίνητων τους και τραβήχτηκαν στον αέρα απο κάποιο UFO , χωρίς νά χρησιμοποιηθεί κανένα υλικό όργανο. Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε πολλές καί καλά ντοκουμενταρισμένες.
Τηλεμεταφορά έχουμε κίνηση από σημείο σέ σημείο, χωρίς νά κινηθεί το αντικείμενο στήν ενδιάμεση διαδρομή. "Ετσι πρόκειται μάλλον για μία μετατόπιση, χωρίς νά μεσολαβήσει κίνηση.
Ψυχοκίνηση.
Oρος , πού συνήθως περιγράφει ή συνειδητή μετακίνηση ενός αντικειμένου από απόσταση, χωρις ή χρήση γνωστού μέσου. Σε μερικές περιπτώσεις μπορούμε να πούμε ότι ή τηλεκίνηση είναι ένα φαινόμενο τής ψυχοκίνησης.
Υλική διαπερατότητα.
Εδώ συμβαίνει κάτι ακόμη πιό παράδοξο από τό προηγούμενα. Έχουμε περιπτώσεις πού επιβάτες UFO περνούσαν μέσο από τό τοιχώματα τού σκάφους τους ή και μέσα άπό τούς τοίχους τών σπιτιών των μαρτύρων. Θα μπορούσε κινεiς νά υποπτευτεί ότι ήταν «άυλα» όντα -ό,τι και νά σημαίνει αυτό- ή ολογραφικές προβολές η κάτι ανάλογο. Αλλά σέ πολλές περιπτώσεις είχαν όλα τό χαρακτηριστικά τής ύλης (μάζα, βάρος κλπ.), άλλά καί πάλι μέσα άπό υλικά εμπόδια. Σέ ορισμένες περιπτώσεις (απαγωγές ή απόπειρες απαγωγής) κι οι ανθρώπινοι μάρτυρες πέρασαν μέσα από υλικά εμπόδια μέ τον ίδιο τρόπο.
Χωροχρονικά παράδοξα.
Είναι συμβάντα πού δέν καθορίζονται εύκολα. Ενα παράδειγμα είναι ένα UFO πολύ μικρό στις εξωτερικές διαστάσεις του και τεράστιο στις εσωτερικές. "’λλο παράδειγμα είναι μία σύντομη εμπειρία ν' αποδειχτεί ότι κράτησε μέρες. Π,χ μπορεί ένας μαρτυράς να χαθεί για λίγες στιγμές από τους υπόλοιπους ανθρώπους και να επιστρέψει με εμπειρίες ημερών και με τριμμένα παπούτσια !!
Link: HUFORC -->
Αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο ''Μεθοθολογια της Έρευνας'' (Οδηγός του ερευνητή ) Γ.Μπαλανος. Ε.Φ. ΠΑΤΣΟΥΡΗ
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
Ευχαριστώ για την τελευταία επιστολή σας η οποία πράγματι δεν φανερώνει φανατικούς . Αν κάνω λάθος . . . μάλλον η κρίση μου θα χρειάζεται βελτίωση .
Μία ακόμη επιστολή μου θα κάνει φανερές τις σκέψεις μου περισσότερο , σε ό , τι αφορά το θέμα το οποίο συχνά με απασχόλησε στο παρελθόν και συνεχίζει να είναι ακόμη ένα από τα ενδιαφέροντα μου . Δεν έχω καμία εξουσία , δεν θέλω να επηρεάσω κάποιον για οικονομικό κέρδος και δεν είμαι πράκτορας κανενός κράτους και καμιάς ιδεολογίας . Με απασχολεί ανθρώπινα και στο πλαίσιο που ακολουθεί παρακάτω . Μάλιστα την περασμένη δεκαετία μέχρι πνευματικό είχα ! Όχι . . . κολλητά ! Υπήρχε όμως μια αρκετά συχνή επικοινωνία . Σήμερα έχω την αίσθηση ότι η εμπειρία αυτή , ήταν χρήσιμη. Τουλάχιστον , δεν μου είναι άγνωστο τι θα πει Ορθόδοξο ιερατείο . Ούτε μου είναι άγνωστος ο ορθόδοξος λόγος . Δεν λέει λοιπόν τίποτε σε μένα αν στις «τάξεις» σας έχετε πρώην άθεους , πεντηκοστιανούς , ή βουδιστές οι οποίοι έγιναν χριστιανοί ορθόδοξοι , απλά συμβαίνει και αντίστροφα .
Λοιπόν ,μια πεποίθηση είναι ένας μοχλός , με κάποιο τρόπο , που είναι σε θέση να μετακινήσει σχεδόν τα πάντα στη ζωή σου . Οι πεποιθήσεις σου καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο . Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο πιστεύουν ότι ο Δημιουργός του Σύμπαντος «έχει γράψει» ένα βιβλίο . Τέλος πάντων ! «Σχεδόν το έχει υπαγορεύσει , με κάποιο τρόπο στους εκλεκτούς του» ( Μην αρχίσουμε και μπερδευτούμε τώρα σε τέτοια σημεία !!! Σαφώς και δεν εννοώ ότι το έγραψε με το χέρι του . Η λέξη θεόπνευστο ( ! ) τα λέει όλα . Μην το αναλύσουμε περισσότερο , και σωστά λέω ότι έγραψε ένα βιβλίο , δεν εννοώ ότι πήρε καλαμάρι και χαρτί !!! ) . Το ξέρω , δεν καταπίνεται , αλλά είναι ακριβώς αυτό , για τους απλούς πιστούς .
Για την κακή μας τύχη τώρα , δεν είναι μόνο ένα ! Είναι πολλά , και όλα τους ισχυρίζονται (οι πιστοί τους το ισχυρίζονται !) ότι εκφράζουν κατά αποκλειστικότητα την . . . αλήθεια . Βλέπε Κοράνι , Βίβλος , Βέδες , Τορά(χ) κλπ κλπ κλπ . . .
Ερώτηση : Ο «σεβασμός» για άλλες πίστεις είναι μια στάση που ο θεός εγκρίνει ; Πώς γίνεται αυτό ; Απλά δεν γίνεται ! Τα αδιέξοδα στα οποία θα οδηγηθείς είναι το λιγότερο εντυπωσιακά αν επιχειρήσεις να το κάνεις, διότι έχεις δεχτεί ήδη , ότι πρέπει να βγάλεις τους άλλους από το λάθος δρόμο ! Ο σεβασμός θα έχει ημερομηνία λήξης , στη καλύτερη περίπτωση !
Ποιο είναι το κεντρικό δόγμα κάθε θρησκευτικής παράδοσης ; Είναι ή δεν είναι Ότι όλες οι άλλες είναι απλώς φορείς πλάνης ; Έχετε κάποια καλύτερη πρόταση ; Ευχαρίστως να την ακούσω . Και γιατί όχι και να την υιοθετήσω αν αποδεικνύεται η ορθότητα της δίχως βεβαίως να αντιφάσκει .
Βέβαια βρίσκεται παρηγοριά και έμπνευση σε μια συγκεκριμένη πνευματική παράδοση μα όμως δέχεστε , φαντάζομαι , την διαφορετικότητα . Άλλοι θα ήταν έτοιμοι να πυρπολήσουν τον πλανήτη αν αυτό έθετε τέρμα στις αιρέσεις και αυτό δεν είναι κάποια άποψη , είναι πραγματικότητα . Πώς φαντάζεστε λοιπόν να ανοίξει ο δρόμος για την ειρήνη ; Ο κάθε ένας θα μάθει να σέβεται τις αστήρικτες πεποιθήσεις των άλλων ; Ή μήπως αυτό το θρησκευτικό ιδεώδες ότι κάθε ανθρώπινη ύπαρξη πρέπει να είναι ελεύθερη να πιστεύει ότι θέλει για το θεό , μας οδηγήσει στη καταστροφή ;
Οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι διατηρούν αλαζονικές αντιλήψεις για τις δικές τους θρησκείες . Επί ολόκληρους αιώνες επισημαίνουν τις εσφαλμένες θέσεις των άλλων και το αστείο , ή μάλλον η σχιζοφρένια τους , είναι ότι δεν διαθέτουν καμιά υλική απόδειξη για τους ισχυρισμούς τους , όπως άλλωστε και οι ορθόδοξοι χριστιανοί .
Τι είναι αυτό που κάνει ένα άτομο ευτυχέστερο από κάποιο άλλο ; Για ποιο λόγω η αγάπη προκαλεί περισσότερη ευτυχία από το μίσος ; Γιατί προτιμάμε την ομορφιά και όχι την ασχήμια ; Γιατί την τάξη και όχι το χάος ; Το εγώ μου είναι αυταπάτη ; Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο ; Τέτοιου είδους ερωτήματα μονοπώλησε και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο κάθε ιερατείο , χριστιανικό ή όχι και στην Αρχαιότητα και τώρα . Στο μέλλον θα είναι μια εξελιγμένη επιστήμη του μυαλού και η βαθιά ανθρώπινη πνευματικότητα δεν θα είναι κάτι ξεχωριστό που θα χρειάζεται στήριξη ενός μυθολογικού όντος που σήμερα ονομάζουμε θεό. ( Η ελευθερία της συνείδησης έχει αφετηρία της την ίδια την ουσία της φύσης και βρίσκεται στον κάθε άνθρωπο στο εσώτατο Εγώ του ) . Αυτό όμως μένει να αποδειχτεί στις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Τη σημερινή εποχή η ανθρωπότητα κινδυνεύει από ένα μεσαίωνα , που όλα δείχνουν , ότι θα είναι ο χειρότερος όλων .Η επιβολή ανελεύθερων μέτρων , ακόμη και στα θεωρούμενα «δημοκρατικά» καθεστώτα . Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η ανάπτυξη θεοκρατικών , απολυταρχικών , κρυφά ή φανερά , καθεστώτων , είτε επισήμως ως κυβερνητικών οργανώσεων είτε ως εκκλησιαστικών καθεστώτων , με πανίσχυρη επιρροή στις κυβερνήσεις μέσω ιδίως των αμόρφωτων μαζών τις οποίες ελέγχουν . Αυτά είναι τα πλέον επικίνδυνα στην εποχή μας . Αυτά είναι που καθορίζουν την παιδεία του λαού σύμφωνα με τα ταμπού της θρησκευτικής παράνοιάς τους και τα επιβάλλουν με απειλές και εκφοβισμούς . ( ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : «πνεύμα της ελευθερίας» , Hand B.) .
Η πορεία της Ελληνικής Επιστήμης και τεχνολογίας συνεχίστηκε στις επόμενες αποχές , για να φτάσει στην αποκορύφωση της στην Ελληνιστική περίοδο , οπότε η τεχνολογία είχε φθάσει σε τέτοια πρόοδο , ώστε να είναι έτοιμη για μια βιομηχανική επανάσταση . Η επανάσταση αυτή ματαιώθηκε με την επικράτηση της Ανατολίτικης θεοκρατίας της Αβρααμικής (συγχωρέστε μου την έκφραση μα το νιώθω ακριβώς έτσι) σύφιλης , την απαγόρευση της έρευνας και των επιστημών για 1000 δυστυχώς χρόνια ! Αυτά είναι πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην ιστορία την οποία άλωσαν , αλλά δεν στεναχωριέμαι γι’ αυτό όσο για την εφιαλτική σκέψη της καταστροφής του πολιτισμού μας , όχι γιατί το γράφει στα άστρα αλλά στα βιβλία όλων αυτών των διεστραμμένων . . . θεοσεβούμενων !
Με εκτίμηση
Παναγιώτης
Μία ακόμη επιστολή μου θα κάνει φανερές τις σκέψεις μου περισσότερο , σε ό , τι αφορά το θέμα το οποίο συχνά με απασχόλησε στο παρελθόν και συνεχίζει να είναι ακόμη ένα από τα ενδιαφέροντα μου . Δεν έχω καμία εξουσία , δεν θέλω να επηρεάσω κάποιον για οικονομικό κέρδος και δεν είμαι πράκτορας κανενός κράτους και καμιάς ιδεολογίας . Με απασχολεί ανθρώπινα και στο πλαίσιο που ακολουθεί παρακάτω . Μάλιστα την περασμένη δεκαετία μέχρι πνευματικό είχα ! Όχι . . . κολλητά ! Υπήρχε όμως μια αρκετά συχνή επικοινωνία . Σήμερα έχω την αίσθηση ότι η εμπειρία αυτή , ήταν χρήσιμη. Τουλάχιστον , δεν μου είναι άγνωστο τι θα πει Ορθόδοξο ιερατείο . Ούτε μου είναι άγνωστος ο ορθόδοξος λόγος . Δεν λέει λοιπόν τίποτε σε μένα αν στις «τάξεις» σας έχετε πρώην άθεους , πεντηκοστιανούς , ή βουδιστές οι οποίοι έγιναν χριστιανοί ορθόδοξοι , απλά συμβαίνει και αντίστροφα .
Λοιπόν ,μια πεποίθηση είναι ένας μοχλός , με κάποιο τρόπο , που είναι σε θέση να μετακινήσει σχεδόν τα πάντα στη ζωή σου . Οι πεποιθήσεις σου καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο . Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο πιστεύουν ότι ο Δημιουργός του Σύμπαντος «έχει γράψει» ένα βιβλίο . Τέλος πάντων ! «Σχεδόν το έχει υπαγορεύσει , με κάποιο τρόπο στους εκλεκτούς του» ( Μην αρχίσουμε και μπερδευτούμε τώρα σε τέτοια σημεία !!! Σαφώς και δεν εννοώ ότι το έγραψε με το χέρι του . Η λέξη θεόπνευστο ( ! ) τα λέει όλα . Μην το αναλύσουμε περισσότερο , και σωστά λέω ότι έγραψε ένα βιβλίο , δεν εννοώ ότι πήρε καλαμάρι και χαρτί !!! ) . Το ξέρω , δεν καταπίνεται , αλλά είναι ακριβώς αυτό , για τους απλούς πιστούς .
Για την κακή μας τύχη τώρα , δεν είναι μόνο ένα ! Είναι πολλά , και όλα τους ισχυρίζονται (οι πιστοί τους το ισχυρίζονται !) ότι εκφράζουν κατά αποκλειστικότητα την . . . αλήθεια . Βλέπε Κοράνι , Βίβλος , Βέδες , Τορά(χ) κλπ κλπ κλπ . . .
Ερώτηση : Ο «σεβασμός» για άλλες πίστεις είναι μια στάση που ο θεός εγκρίνει ; Πώς γίνεται αυτό ; Απλά δεν γίνεται ! Τα αδιέξοδα στα οποία θα οδηγηθείς είναι το λιγότερο εντυπωσιακά αν επιχειρήσεις να το κάνεις, διότι έχεις δεχτεί ήδη , ότι πρέπει να βγάλεις τους άλλους από το λάθος δρόμο ! Ο σεβασμός θα έχει ημερομηνία λήξης , στη καλύτερη περίπτωση !
Ποιο είναι το κεντρικό δόγμα κάθε θρησκευτικής παράδοσης ; Είναι ή δεν είναι Ότι όλες οι άλλες είναι απλώς φορείς πλάνης ; Έχετε κάποια καλύτερη πρόταση ; Ευχαρίστως να την ακούσω . Και γιατί όχι και να την υιοθετήσω αν αποδεικνύεται η ορθότητα της δίχως βεβαίως να αντιφάσκει .
Βέβαια βρίσκεται παρηγοριά και έμπνευση σε μια συγκεκριμένη πνευματική παράδοση μα όμως δέχεστε , φαντάζομαι , την διαφορετικότητα . Άλλοι θα ήταν έτοιμοι να πυρπολήσουν τον πλανήτη αν αυτό έθετε τέρμα στις αιρέσεις και αυτό δεν είναι κάποια άποψη , είναι πραγματικότητα . Πώς φαντάζεστε λοιπόν να ανοίξει ο δρόμος για την ειρήνη ; Ο κάθε ένας θα μάθει να σέβεται τις αστήρικτες πεποιθήσεις των άλλων ; Ή μήπως αυτό το θρησκευτικό ιδεώδες ότι κάθε ανθρώπινη ύπαρξη πρέπει να είναι ελεύθερη να πιστεύει ότι θέλει για το θεό , μας οδηγήσει στη καταστροφή ;
Οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι διατηρούν αλαζονικές αντιλήψεις για τις δικές τους θρησκείες . Επί ολόκληρους αιώνες επισημαίνουν τις εσφαλμένες θέσεις των άλλων και το αστείο , ή μάλλον η σχιζοφρένια τους , είναι ότι δεν διαθέτουν καμιά υλική απόδειξη για τους ισχυρισμούς τους , όπως άλλωστε και οι ορθόδοξοι χριστιανοί .
Τι είναι αυτό που κάνει ένα άτομο ευτυχέστερο από κάποιο άλλο ; Για ποιο λόγω η αγάπη προκαλεί περισσότερη ευτυχία από το μίσος ; Γιατί προτιμάμε την ομορφιά και όχι την ασχήμια ; Γιατί την τάξη και όχι το χάος ; Το εγώ μου είναι αυταπάτη ; Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο ; Τέτοιου είδους ερωτήματα μονοπώλησε και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο κάθε ιερατείο , χριστιανικό ή όχι και στην Αρχαιότητα και τώρα . Στο μέλλον θα είναι μια εξελιγμένη επιστήμη του μυαλού και η βαθιά ανθρώπινη πνευματικότητα δεν θα είναι κάτι ξεχωριστό που θα χρειάζεται στήριξη ενός μυθολογικού όντος που σήμερα ονομάζουμε θεό. ( Η ελευθερία της συνείδησης έχει αφετηρία της την ίδια την ουσία της φύσης και βρίσκεται στον κάθε άνθρωπο στο εσώτατο Εγώ του ) . Αυτό όμως μένει να αποδειχτεί στις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Τη σημερινή εποχή η ανθρωπότητα κινδυνεύει από ένα μεσαίωνα , που όλα δείχνουν , ότι θα είναι ο χειρότερος όλων .Η επιβολή ανελεύθερων μέτρων , ακόμη και στα θεωρούμενα «δημοκρατικά» καθεστώτα . Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η ανάπτυξη θεοκρατικών , απολυταρχικών , κρυφά ή φανερά , καθεστώτων , είτε επισήμως ως κυβερνητικών οργανώσεων είτε ως εκκλησιαστικών καθεστώτων , με πανίσχυρη επιρροή στις κυβερνήσεις μέσω ιδίως των αμόρφωτων μαζών τις οποίες ελέγχουν . Αυτά είναι τα πλέον επικίνδυνα στην εποχή μας . Αυτά είναι που καθορίζουν την παιδεία του λαού σύμφωνα με τα ταμπού της θρησκευτικής παράνοιάς τους και τα επιβάλλουν με απειλές και εκφοβισμούς . ( ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : «πνεύμα της ελευθερίας» , Hand B.) .
Η πορεία της Ελληνικής Επιστήμης και τεχνολογίας συνεχίστηκε στις επόμενες αποχές , για να φτάσει στην αποκορύφωση της στην Ελληνιστική περίοδο , οπότε η τεχνολογία είχε φθάσει σε τέτοια πρόοδο , ώστε να είναι έτοιμη για μια βιομηχανική επανάσταση . Η επανάσταση αυτή ματαιώθηκε με την επικράτηση της Ανατολίτικης θεοκρατίας της Αβρααμικής (συγχωρέστε μου την έκφραση μα το νιώθω ακριβώς έτσι) σύφιλης , την απαγόρευση της έρευνας και των επιστημών για 1000 δυστυχώς χρόνια ! Αυτά είναι πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην ιστορία την οποία άλωσαν , αλλά δεν στεναχωριέμαι γι’ αυτό όσο για την εφιαλτική σκέψη της καταστροφής του πολιτισμού μας , όχι γιατί το γράφει στα άστρα αλλά στα βιβλία όλων αυτών των διεστραμμένων . . . θεοσεβούμενων !
Με εκτίμηση
Παναγιώτης
Παρασκευή 9 Μαΐου 2008
ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ "Independent" ΣΤΟ "ΒΗΜΑ"
Μάι 1st, 2008 | Ευάγγελος Πολυμερόπουλος| Κατηγορία: Γενικά 24 σχόλια
Είμαι παλιός αναγνώστης του ΒΗΜΑΤΟΣ - του Κυριακάτικου εννοείται! Για όσο θυμάμαι τον εαυτό μου διαβάζω το ΒΗΜΑ. Συνέχισα να το διαβάζω και όταν η κυριακάτικη Ελευθεροτυπία έδωσε το πρώτο δωρεάν περιοδικό το ‘‘Ε’’, διπλασιάζοντας τότε την κυκλοφορία της. Συνέχισα να διαβάζω το ΒΗΜΑ και όταν βγήκε πρωτοσέλιδο με τον αντιαισθητικό - για όποιον δεν έχει κάνει μέλος της ΚΝΕ – τίτλο «Λούμπεν ενημέρωση και εκβιασμοί στο Ιnternet». Ούτε ο υπερθεματισμός της σύνταξης δίπλα του ΒΗΜΑΤΟΣ με απώθησε τόσο ώστε να σταματήσω να το διαβάζω: «Εδώ και καιρό υπήρχαν σημάδια της αποκαλυφθείσης «λούμπεν», περιθωριακής και μαζί επικίνδυνης ενημέρωσης μέσω του Διαδικτύου», αφού αυτό ήταν αισθητικό ατόπημα του καθημερινού ΒΗΜΑΤΟΣ και όχι του δικού μου κυριακάτικου φύλλου! Στο κάτω-κάτω της γραφής το ΒΗΜΑ διευκρίνιζε από κάτω ότι «Ουδείς αντιστρατεύεται την ελευθερία της ενημέρωσης. Πολύ περισσότερο αυτήν του Διαδικτύου». Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το ΒΗΜΑ μιλώντας για «λούμπεν ενημέρωση» θεωρεί τον εαυτό του υπογραμμό της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ηθικής και θέλει να φύγουν οι «κακοί» από την αγορά, αφού ο κακός επαγγελματίας δυσφημεί και τον καλό επαγγελματία.
Στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ της 27ης Απριλίου 2008 υπάρχει (ανα)δημοσιευμένο από την εφημερίδα Independent ένα αρθράκι για την γνωστή έκκρυθμη κατάσταση στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Στο άρθρο αυτό εξιστορείται η περίπτωση μιας ισραηλινής μη-κυβερνητικής οργάνωσης που ενθαρρύνει τους ισραηλινούς κληρωτούς που υπηρετούν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη να δημοσιοποιούν τις μαρτυρίες τους για καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον ισραηλινό στρατό (IDF). Αποφάσισα να μπω στην ιστοσελίδα του ΒΗΜΑΤΟΣ για να κατεβάσω το άρθρο, αφού κρατώ ένα αρχείακι με διάφορες ειδήσεις από τον κόσμο. Λόγω του copyright της αναδημοσίευσης από τον Independent το άρθρο αυτό υπάρχει μόνο στην έντυπη έκδοση του ΒΗΜΑΤΟΣ και όχι στην ηλεκτρονική. Υπάρχει, όμως, στα αγγλικά, στην ηλεκτρονική έκδοση του Independent. Εκεί όμως με περίμενε μια έκπληξη…
Ξεκινώντας να διαβάσω το άρθρο, έπεσα πάνω σε κομμάτια που δεν περιλαμβάνονταν στο ελληνικό κείμενο
Δυσκολεύτηκα λίγο να βρω το άρθρο, αφού ο τίτλος ήταν παραλλαγμένος – φυσικό πράγμα όταν το άρθρο μεταφράζεται, αφού ο τίτλος πρέπει να είναι εύληπτος από το αναγνωστικό κοινό κάθε χώρας. Ο αγγλικός τίτλος είναι “Our reign of terror, by the Israeli army - In shocking testimonies that reveal abductions, beatings and torture, Israeli soldiers confess the horror they have visited on Hebron” τουτέστιν «η βασιλεία μας του τρόμου - ο Ισραηλινός στρατός – σε σοκαριστικές μαρτυρίες που αποκαλύπτουν απαγωγές, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, Ισραηλινοί στρατιώτες ομολογούν τον τρόμο που επέφεραν στην Χεβρώνα». Ο αντίστοιχος ελληνικός είναι «Στρατιώτες σπάνε την σιωπή του Ισραήλ – τα εγκλήματα των εβραίων εποίκων κατά των Αράβων και τα βασανιστήρια των ενόπλων εναντίον των Παλαιστινίων». Ο αγγλικός τίτλος είναι αρκετά εντυπωσιακός - όπως βλέπει κανείς χρησιμοποιεί δυο φορές την λέξη «τρόμος» και έναν πλεονασμό – οι ξυλοδαρμοί είναι βασανιστήρια! Αλλά δεν παύει και να είναι ακριβής: μιλά για ισραηλινούς στρατιώτες που διαπράττουν αδικήματα στη Χεβρώνα – την πόλη που ο Αβράαμ 3,000 χρόνια πριν φιλοξένησε τον Θεό με την μορφή τριών αγγέλων, κάτω από την βελανιδιά του Μαμβρή και που παρεπιμπτόντως, όπως αναφέρει το άρθρο είναι η μοναδική πόλη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης που το κέντρο της είναι υπό τον έλεγχο του IDF. Ο ελληνικός τίτλος από την άλλη μιλά για το «σπάσιμο της σιωπής στο Ισραήλ». Ο εμπνευστής του τίτλου προφανώς αγνοεί την ύπαρξη ισραηλινών ΜΚΟ, όπως η B’Tselem που δραστηριοποιούνται εδώ και δεκαετίες στα κατεχόμενα, ή δημοσιογράφους που τιμούν το επάγγελμά τους, όπως η Amira Hass της παλιότερης καθημερινής ισραηλινής εφημερίδας του Ισραήλ, της Haaretz. Επίσης οι ισραηλινοί στρατιώτες μετονομάζονται στον τίτλο σε «ενόπλους» που βασανίζουν Παλαιστινίους. Η μετονομασία των στρατιωτών σε «ενόπλους» στον τίτλο παραπέμπει σε πολιτοφυλακές, όπως οι janjaweed του Νταρφούρ ή και στους unlawful fighters, όπως ονόμασε η κυβέρνηση Μπους τους μαχητές του Αφγανιστάν που συνέλαβε και έστειλε στο Γκουαντάναμο, αλλά πάντως όχι σε στρατό κράτους! Η μετονομασία των στρατιωτών σε ενόπλους στον τίτλο του άρθρου είναι αθέλητη, αλλά πολύ ατυχής λοιπόν.
Ξεκινώντας να διαβάσω το άρθρο, έπεσα πάνω σε κομμάτια που δεν περιλαμβάνονταν στο ελληνικό κείμενο. Έτσι, εκεί που ένας ισραηλινός στρατιώτης αφηγείται την εμπειρία του στην Χεβρώνα λείπει το παρακάτω κομμάτι:
“But his frequent, if nervous, grins and giggles occasionally show just a hint of the bravado he might have displayed if boasting of his exploits to his mates in a bar. Repeatedly he turns to the older former soldier who has persuaded him to speak to us, and says as if seeking reassurance: ‘You know how it is in Hebron.’ ” «Αλλά τα συχνά, αν και νευρικά χαμόγελα και γελάκιά του, δείχνουν, έστω και περιστασιακά, μόλις ένα ίχνος του κομπασμού που θα επεδείκνυε εάν μιλούσε για τα κατορθώματά του στους φίλους του σε ένα μπαρ. Επανειλημμένα γυρνά προς τον παλιό του σύντροφο στον στρατό που τον έπεισε να μας μιλήσει και λέει σαν να ψάχνει καθησύχαση ‘ξέρετε, τώρα, πώς είναι η κατάσταση στην Χεβρώνα’ »
Θεωρεί το ΒΗΜΑ περιττό να μάθουμε ότι ο στρατιώτης που διηγείται την ιστορία πάσχει από τύψεις συνειδήσεως;
Αμέσως από κάτω εξαφανίζεται ένα δεύτερο κομμάτι από το αγγλικό κείμενο.
“The maltreatment of civilians under occupation is common to many armies in the world – including Britain’s, from Northern Ireland to Iraq. But, paradoxically, few if any countries apart from Israel have an NGO like Breaking the Silence, which seeks – through the experiences of the soldiers themselves – as its website puts it “to force Israeli society to address the reality which it created” in the occupied territories”. «Η κακομεταχείριση αμάχων υπό κατοχή είναι κοινή σε πολλούς στρατούς στον κόσμο, που περιλαμβάνει και τους Βρετανούς, από την Β.Ιρλανδία έως το Ιράκ. Αλλά παραδόξως, λίγες έως καμιά από αυτές τις χώρες έχουν μια ΜΚΟ όπως η ‘Σπάζοντας την Σιωπή’ που προσπαθεί μέσα από τις εμπειρίες των στρατιωτών να “βάλλει την ισραηλινή κοινωνία να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που δημιούργησε στα κατεχόμενα”».
Αντί αυτής της παραγράφου το κείμενο από το «λεηλατούν σπίτια και μαγαζιά και ανοίγουν πυρ εναντίον αόπλων διαδηλωτών» πηγαίνει απευθείας στο «η “Σπάζοντας την Σιωπή” προσπαθεί μέσα από τις εμπειρίες των στρατιωτών να “βάλλει την ισραηλινή κοινωνία να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που δημιούργησε στα κατεχόμενα”» παραλείποντας – ως περιττά; - τα ενδιάμεσα.
Στη συνέχεια, οι μαρτυρίες περιγράφουν την κακοποίηση ενός δεκάχρονου από έναν ισραηλινό δεκανέα, που ανάμεσα σε άλλα, τον ξυλοφορτώνει και απειλεί να τον εκτελέσει.
“And then [name withheld], who always had a hard time with such things, went in, caught the squad commander and said, ‘Don’t touch him any more, that’s it.’ The commander goes, ‘You’ve become a leftie, what?’ And he answers, ‘No, I just don’t want to see such things.’”. «Και τότε, ο [δεν αναφέρεται το όνομα] που πάντα είχε πρόβλημα με τέτοιες καταστάσεις, πήγε μέσα, έπιασε τον δεκανέα και του είπε ‘μην τον ξανακουμπήσεις άλλο, αυτό ήταν’ Ο δεκανέας του απαντά ‘Τι, τώρα, μου έγινες αριστερός;’ Και του απαντά ‘όχι, δεν μου αρέσει να βλέπω τέτοια πράγματα’».
Ο ισραηλινός στρατιώτης που δεν θέλει να συμμετέχει σε κακοποίηση αμάχων απουσιάζει τελείως στην ελληνική έκδοση.
Συνεχίζοντας να διαβάζω το αγγλικό άρθρο βλέπω άλλη μια παράγραφο που έχει απαλειφεί:
“The military said that Israeli Defence Forces soldiers operate according to “a strict set of moral guidelines” and that their expected adherence to them only “increases wherever and whenever IDF soldiers come in contact with civilians”. It added that “if evidence supporting the allegations is uncovered, steps are taken to hold those involved to the level of highest judicial severity”. It also said: “The Military Advocate General has issued a number of indictments against soldiers due to allegations of criminal behaviour … Soldiers found guilty were punished severely by the Military Court, in proportion to the committed offence.” It had not by last night quantified such indictments.” «Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι οι στρατιώτες του ενεργούν με βάση μια ‘αυστηρή σειρά ηθικών κριτηρίων’ και ότι η προσκόλληση των στρατιωτών σε αυτά τα κριτήρια ‘μόνο αυξάνει όταν οι στρατιώτες έρχονται σε επαφή με αμάχους’. Πρόσθεσε ότι ‘εάν υπάρχουν αποδείξεις που να υποστηρίζουν τις κατηγορίες που κυκλοφορούν, θα παρθούν μέτρα που θα κρίνουν τους εμπλεκόμενους στον υψηλότερο βαθμό δικαστικής αυστηρότητας’. Επίσης είπε ‘ο γενικός εισαγγελέας του στρατού έχει παραπέμψει αρκετούς στρατιώτες με την υποψία εγκληματικής συμπεριφοράς… Οι στρατιώτες που βρέθηκαν ένοχοι τιμωρήθηκαν αυστηρά από τα στρατοδικεία, κατ’αναλογίαν του διαπραττόμενου αδικήματος’. Μέχρι χθες το βράδυ δεν είχε δώσει (ο στρατός) τον αριθμό αυτών των παραπομπών.»
Μπορεί κάποιος να πιστεύει ή να μην πιστεύει τον ισραηλινό στρατό. Προσωπικά δεν πιστεύω τον ισραηλινό στρατό, ούτε και ο συντάκτης του άρθρου. Αλλά όπως είπε και ο σοφός της αρχαιότητας Πιτθέας «μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις». Θα ήταν ενδιαφέρον όμως να μάθουμε την άποψη του ισραηλινού στρατού και για ένα ακόμα λόγο: μια μέρα πριν την έκδοση του συγκεκριμένου κυριακάτικου φύλλου του ΒΗΜΑΤΟΣ, ο Independent δημοσίευσε ένα άρθρο για ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε πρόσφατα από μια παλαιστίνια δικηγόρο, με την υποστήριξη του ισραηλινού στρατού, για την εκπαίδευση των ισραηλινών στρατιωτών, ώστε να αποφεύγονται ακριβώς οι κακοποιήσεις αμάχων.
Παρακάτω στο άρθρο, στην ανακοίνωση της «Σπάζοντας την Σιωπή» έχει κοπεί το σημείο αυτό στο τέλος της ανακοίνωσής της που παρατίθεται:
“Hebron turns a focused, flagrant lens at the reality to which Israel’s young representatives are constantly sent.”«Η Χεβρώνα εστιάζει πάνω στην άσχημη πραγματικότητα που οι αντιπρόσωποι της νεολαίας του Ισραήλ στέλνονται εις το διηνεκές.»
Το ότι ο πόλεμος αυτός έχει επιπτώσεις και στην ψυχή των νέων που στέλνονται στα κατεχόμενα είναι το νόημα των τελευταίων λόγων της ‘Σπάζοντας την Σιωπή’. Υπάρχουν πόλεμοι, όπως το Βιετνάμ, όπου μόνοι οι βετεράνοι στρατιώτες των ΗΠΑ επλήγησαν προσωπικά, αν πιστέψουμε τον εσμό των αμερικανικών ταινιών για το θέμα και απλά οι βιετναμέζοι είναι ανύπαρκτοι! Το βάρος στους ισραηλινούς από αυτόν τον πόλεμο που κρατάει δεκαετίες τώρα είναι κάτι που θέλει να μας πει ο αρθρογράφος και η «Σπάζοντας την Σιωπή». Πιστεύω ότι και άλλοι αναγνώστες θα ήθελαν να έχουν την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για το τι πραγματικά πιστεύουν οι ισραηλινοί για τον πόλεμο και την κατοχή.
Στο τέλος δε έχει παραληφθεί όλως τελείως η εξής παράγραφος:
“Breaking the Silence was formed four years ago by a group of ex-soldiers, most of whom had served in Israel Defence Forces combat units in Hebron. Many of the soldiers do reserve duty in the military each year. It has collected some 500 testimonies from former soldiers who served in the West Bank and Gaza. Its first public exposure was with an exhibition of photographs by soldiers serving in Hebron and the organisation also runs regular tours of Hebron for Israeli students and diplomats. It receives funding from groups as diverse as the Jewish philanthropic Moriah Fund, the New Israel Fund, the British embassy in Tel Aviv and the EU.”. «Η ‘Σπάζοντας την σιωπή’ σχηματίστηκε πριν τέσσερα χρόνια από μια ομάδα πρώην στρατιωτών, οι περισσότεροι των οποίων υπηρέτησαν στον IDF στην Χεβρώνα. Πολλοί από αυτούς τους στρατιώτες είναι έφεδροι που καλούνται για υπηρεσία στον στρατό κάθε χρόνο. Έχει συλλέξει 500 μαρτυρίες από στρατιώτες που υπηρέτησαν στην Δυτική Όχθη και την Γάζα. Η πρώτη της δημόσια εκδήλωση ήταν η έκθεση φωτογραφιών από στρατιώτες που υπηρέτησαν στην Χεβρώνα και η οργάνωση επίσης διοργανώνει εκδρομές ενημέρωσης στην Χεβρώνα για ισραηλινούς μαθητές και διπλωμάτες. Παίρνει χρηματοδότηση από διάφορους οργανισμούς, πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως η εβραϊκή φιλανθρωπική οργάνωση «Φιλανθρωπικό Ταμείο Μοριά», «Ταμείο για το Νέο Ισραήλ», η βρετανική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ και η Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Η οργάνωση αυτή χρηματοδοτείται από πολλές εβραϊκές οργανώσεις. Το ΒΗΜΑ θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει το αναγνωστικό κοινό του;
Την συγκεκριμένη παράφραση την γνωρίζει ο αρθρογράφος του Independent; Έδωσε την συγκατάθεσή του για αυτήν; Θα έδινε την συγκατάθεσή του για την μετάφραση αν γνώριζε ότι το άρθρο του θα παραφραστεί;
Έψαξα να βρω στην σελίδα όπου δημοσιεύεται το άρθρο αν αναφέρεται κάπου ότι το άρθρο είναι διασκευασμένο, και όχι μεταφρασμένο ακριβώς, στα ελληνικά. Αλοίμονο, δεν αναφέρεται πουθενά κάτι τέτοιο! Κοίταξα στην αρχή της εφημερίδας, μήπως έβρισκα κάποια απέκδυση ευθυνών που να καλύπτει το εν λόγω θέμα, όπου να λέει τέλος πάντων ότι τα άρθρα δεν εκφράζουν τον ΒΗΜΑ, αλλά τον συντάκτη τους κλπ. Εκεί το ΒΗΜΑ το μόνο που αναφέρει είναι ότι «απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα». Ο αγγλικός νόμος επιτρέπει την παράφραση έναντι του τιμήματος για το copyright; Την συγκεκριμένη παράφραση την γνωρίζει ο αρθρογράφος του Independent; Έδωσε την συγκατάθεσή του για αυτήν; Θα έδινε την συγκατάθεσή του για την μετάφραση αν γνώριζε ότι το άρθρο του θα παραφραστεί; Έθεσα το θέμα στον Independent και αναμένω την σχετική απάντηση, αλλά ελπίζω το ΒΗΜΑ να διαλύσει πρώτο την παρεξήγηση.
——————————————————————-
Σημειώσεις:
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί αντίγραφο επιστολής προς την εφημερίδα το ΒΗΜΑ
24 σχόλια
Leave a comment »
Παρασκευή 2 Μαΐου 2008
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟ ΚΩΛΟΔΑΧΤΥΛΟ !
ΑΝΑΚΟΙΝΏΣΕΙ
Η ακρίβεια, η οποία μάλιστα κάθε ημέρα που περνά αυξάνεται, έχει κυριολεκτικά λιώσει τους πολίτες αυτής της χώρας , ντόπιους και μη !
Δεν ξέρω γιατί δεν φοβούνται αυτοί που κρατούν θέσεις κλειδιά στην κοινωνία μας , θέσεις αξιοσέβαστες κατά τα άλλα και εννοώ κυβερνητικούς αξιωματούχους , πλουτοκράτες , πνευματικούς ταγούς ( . . . !) , τραπεζίτες , ότι η φτώχεια δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση κανέναν και όχι μόνο αυτούς που την βιώνουν , όλους ! Για όλους είναι καταστροφικό . Όλους μαζί θα μας πάρει και θα μας σας σηκώσει . . . ! Ελπίζω την μαλακία τους η πλουτοκράτες να την μετριάσουν κάποια στιγμή . Πρέπει να καταλάβουν , πάνω απ' όλα ότι θα είναι και γι' αυτούς ένα πολύ καλό κωλοδάχτυλο . Εκτός αν τους αρέσουν τα δαχτυλιδάκια ! (κωλοδαχτυλάκια) .
Η ακρίβεια, η οποία μάλιστα κάθε ημέρα που περνά αυξάνεται, έχει κυριολεκτικά λιώσει τους πολίτες αυτής της χώρας , ντόπιους και μη !
Δεν ξέρω γιατί δεν φοβούνται αυτοί που κρατούν θέσεις κλειδιά στην κοινωνία μας , θέσεις αξιοσέβαστες κατά τα άλλα και εννοώ κυβερνητικούς αξιωματούχους , πλουτοκράτες , πνευματικούς ταγούς ( . . . !) , τραπεζίτες , ότι η φτώχεια δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση κανέναν και όχι μόνο αυτούς που την βιώνουν , όλους ! Για όλους είναι καταστροφικό . Όλους μαζί θα μας πάρει και θα μας σας σηκώσει . . . ! Ελπίζω την μαλακία τους η πλουτοκράτες να την μετριάσουν κάποια στιγμή . Πρέπει να καταλάβουν , πάνω απ' όλα ότι θα είναι και γι' αυτούς ένα πολύ καλό κωλοδάχτυλο . Εκτός αν τους αρέσουν τα δαχτυλιδάκια ! (κωλοδαχτυλάκια) .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Κύριε Πολυμερόπουλε
Οποιαδήποτε εγκώμια είναι περιττά,γιατί μας αποκαλύπτετε με τόση ενάργεια την κατασκότεινη πλευρά της “σοβαρής” δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Εύχομαι να διαψευστώ ,αλλά νομίζω ότι η αποκάλυψη σας,θα περάσει στα αζήτητα της ΕΣΗΕΑ.
Εχω την εντύπωση ότι θα γίνει επίκληση “μεταφραστικής τσαπατσουλιάς” και όχι συνειδητή παραχάραξη.
Μακρυά από μένα η συνήθης αντιεβραική συνομωσιολογία,που ίσως τροφοδοτηθεί.
Αλλά αν φοβόμασταν τον κάθε υστερικό σεναριολόγο,δεν θα πηγαίναμε πουθένά
Καλή Συνέχεια!
Αγαπητέ Κύριε Πολυμερόπουλε,
Η παράφραση του ΒΗΜΑΤΟΣ δεν είναι η μοναδική στον Ελληνικό τύπο και γενικότερα στα Ελληνικά ΜΜΕ.
Είναι τόσο μονόπλευρη η ενημέρωση για την Ισραηλινό-Παλαιστηνιακή διαμάχη που θα ήταν για γέλεοια αν δεν ήταν τόσο σοβαρό θέμα αφού δαιμονίζει ένα ολόκληρο κράτος και τους απανταχού Εβραίους της διασποράς.
Δυστιχώς στην Ελλάδα οτιδήποτε Ισραηλινό είναι κακό και οτιδήποτε Παλαιστηνιακό καλό. Το γεγονός ότι μία τόσο περίπλοκη υπόθεση όπως αυτή δεν μπορεί να είναι άσπρο μαύρο προφανώς αφήνει αδιάφορα τα ελληνικά ΜΜΕ που έχουν τη δική τους agenda.
Τέλος θα ήθελα την άδεια σας να ανεβάσω το παραπάνω κομάτι στο site μου http://www.cohen.gr
Φιλικά
Ζαν Κοέν
Δημοσιογράφος