Η Le monde ΓΡΑΦΕΙ

«Η Ελλάδα χωρίς κράτος» είναι ο τίτλος σημερινού σχολίου στη γαλλική Le Monde, η οποία τονίζει:

«Οι ταραχές στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας δείχνουν ότι η ισορροπία μιας κοινωνίας δεν είναι οπωσδήποτε ζήτημα των πολιτικών κομμάτων. Το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ υποφέρει τα ίδια δεινά με εκείνα της Δεξιάς. Δεν κατόρθωσαν να εγκαθιδρύσουν ένα σύγχρονο κράτος δικαίου.

Είναι οι μεγάλες οικογένειες, τα μεγάλα τζάκια, Καραμανλής, Μητσοτάκης, Παπανδρέου, που επί δεκαετίες επωφελούνται από το σύστημα αυτό.

Η οικονομική κρίση έχει φτάσει στη χώρα και οι νέοι έχουν πολλές δυσκολίες επαγγελματικής αποκατάστασης.

Η κοινωνική κρίση ερμηνεύει την έκρηξη της βίας των τελευταίων ημερών χωρίς όμως και να τη δικαιολογεί. Η κυβέρνηση Καραμανλή θα πρέπει να αποκαταστήσει την ειρήνη, αλλά είναι πολύ αδύναμη για να φτάσει στη ρίζα του κακού.»

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

  Βασικές Αρχές Ελληνισμού

 Αν οι Έλληνες επιθυμούν να αναζωογονήσουν τον Ελληνισμό και να διαδώσουν την Αλήθεια της Ελληνικής Θρησκείας σε όλο τον Κόσμο τότε για να υπηρετούν σωστά τους Θεούς πρέπει να επιστρέψουν στο αρχικό Πνεύμα και Μήνυμα του Ελληνισμού. Στην πρακτική και θεωρητική του βάση. Στο να εργαστούν σαν ομάδα, συλλογικώς. Αυτό είναι το Μήνυμα των Θεών που οδήγησε τους Ιερείς και τους Μάντεις σε Επικές Νίκες κατά των απίστων.

Ποιός θα το φανταζόταν ότι μετά είκοσι ολόκληρους αιώνες αιματηρών Ιερών Αγώνων μεταξύ Ελλήνων και συμμοριών ναζωραίων, μετά την εξάπλωση του Ελληνισμού σε όλο τον Κόσμο, μετά το ιδεολογικό τσάκισμα της αιρέσεως των ναζωραίων από τον Ελληνισμό, μετά τα Ολοκαυτώματα και τις Γενοκτονίες που έχει διαπράξει η αιμοδιψής αίρεση των ναζωραίων, μετά τα δισεκατομμύρια αθώα θύματα των ναζωραίων βρυκολάκων, θα εμφανίζονταν στη σύγχρονη Ελλάδα μερικοί ψυχασθενείς που εν ονόματι του «ελληνο-χριστιανισμού» στρέφονται συλλήβδην εναντίον του Ελληνισμού και της Ελληνικής Θρησκείας.

Αυτοί οι πνευματικώς ανάπηροι καλούν τους Έλληνες σε επιστροφή στην λατρεία του εσταυρωμένου Κτήνους! Καλούν τους Έλληνες να προσκυνήσουν το Κτήνος με το οποίο συνουσιάζονται οι κανίβαλοι ναζωραίοι. Καλούν τους Έλληνες να προσκυνήσουν και να λάβουν μέρος στις ανθρωποθυσίες που διαπράττουν τα γουρούνια οι ναζωραίοι.

Ωρισμένοι ψυχανώμαλοι που δηλώνουν νεο-βυζαντινοί μέσα στο παραλήρημά τους και στην σύγχυση φρενών εκλαμβάνουν την χριστιανική πανούκλα ως συνεχιστή(!) των Αρχών και των Αξιών του ...Ελληνισμού!!!

Υπάρχουν σήμερα ωρισμένα ανθρωπόμορφα κτήνη, ελάχιστα ευτυχώς, που υποστηρίζουν ότι σωτήρας του Ελληνισμού υπήρξε ο ...χριστιανισμός(!) και ότι όποιος πιστεύει στις Αξίες και τα Ιδανικά τού Ελληνισμού είναι αυτομάτως χριστιανός(!), που ως θρησκεία ...ωφέλησε τον Ελληνισμό!!!

Το αποκορύφωμα αυτής της χριστιανικής φρενοβλάβειας και γιαχωβικής ηλιθιότητος είναι ότι η αποδοχή του Ελληνισμού δεν συνδέεται αυτομάτως με την πλήρη απόρριψη της χριστιανικής «θρησκείας»!! Αυτά τα άρρωστα κτήνη υποστηρίζουν ότι μπορεί κάποιος να είναι Έλλην και ναζωραίος σφαγέας των λαών συγχρόνως!!! Να είναι Έλλην Άνθρωπος και ανθρωπόμορφο κτήνος ταυτοχρόνως!!!

Πρόκειται για μια αρρωστημένη αντίληψη συφιλιδικών εγκεφάλων που πολιτισμικά σημαίνει αυτοκτονία για τον Ελληνισμό. Αυτή η αρρωστημένη αντίληψη για την Φύση, τον Κόσμο και τους Θεούς ταυτίζει ανεπίτρεπτα και ανιστόρητα τον Ελληνισμό με τα εγκλήματα που διέπραξε η αιμοσταγής αίρεση των ναζωραίων. Πρόκειται για τραγελαφική κατάσταση. Μπορεί μάλιστα να πάρει και τη μορφή κωμικοτραγικής πρόκλησης, όταν ζητείται από τους νεο-βυζαντινούς ψυχασθενείς η  ...συνύπαρξη με τον Ελληνισμό!!!

Όσο αυτές οι αποκρουστικές αντιλήψεις περιορίζονται μέσα στον έμπυο αρρωστημένο εγκέφαλο των ψυχασθενών που τις υιοθετούν δεν υπάρχει κίνδυνος για το Ελληνικό Έθνος. Όταν όμως ταυτίζονται στο μυαλό κάποιων αφελών με την απόδοση τιμής προς τον χριστιανισμό και με την ανιστόρητη παραδοχή ότι Ελληνισμός και αίρεση των ναζωραίων υπήρξαν δύο αγαπημένοι κόσμοι που συνέπλευσαν στο ιστορικό γίγνεσθαι, τότε πρόκειται για ανοικτή κήρυξη πολέμου κατά του Ελληνικού Έθνους, της Ιστορίας και της Ανθρωπότητος.

H πραγματικότητα είναι ότι ο Ελληνισμός και η εγκληματική αίρεση των ναζωραίων, δύο άκρως αντίθετοι κόσμοι, ουδέποτε βρέθηκαν σε άλλη κατάσταση παρά σε κατάσταση αιματηρού Πολέμου. Υπάρχει μία σειρά ηρωικών, θαυμαστών και ιστορικώς τεκμηριωμένων αιματηρών Ιερών Πολέμων του Ελληνισμού κατά της χριστιανικής πανούκλας προκειμένου να σωθεί η Ανθρωπότητα από το σκότος των ναζωραίων βρυκολάκων.

Στο πέρασμα του χρόνου ο Έλλην διδάχθηκε από τους Ιεροφάντες ότι η ανθρωπότητα έχει πολλά να κερδίσει από την εξόντωση των ναζωραίων δολοφόνων και τον αφανισμό των χριστιανικών πορνείων και συγγραμμάτων. Και ότι ο ανελέητος Αγών κατά των ναζωραίων κτηνανθρώπων είναι ο μόνος δρόμος για την Σωτηρία και την Γνώση των Θεών.

Είναι εγκληματικό να προσπαθούν μερικοί μελλοθάνατοι νεο-βυζαντινοί γραικύλοι, συνεργάτες των κατακτητών ναζωραίων να βάλουν εναντίον του Ελληνισμού εν ονόματι δήθεν της «ενότητος» με την αίρεση των ναζωραίων. Παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν μία ιστορική πραγματικότητα που πέρασε μέσα από φωτιά και σίδερο και προβάλλουν ψευτοδιλήμματα που ξεπέρασε ο Ελληνισμός με ελάχιστες εξαιρέσεις ωρισμένων φρενοβλαβών που υποστηρίζουν την ενότητα ...Ελληνισμού-αιρέσεως ναζωραίων!!!

Εν τέλει οι νεο-βυζαντινοί γραικύλοι καταφέρνουν να εξευτελίσουν τον ίδιο τον χριστιανισμό αφαιρώντας του τις «δάφνες» των δισεκατομμυρίων ανθρωποθυσιών που διέπραξε στο όνομα του ραββίνου Τζεσουά. Όμως οι ψυχές των δισεκατομμυρίων αθώων θυμάτων που ανθρωποθυσιάστηκαν στην πυρά των ναζωραίων ζητούν εκδίκηση. Το αίμα τους δεν πήγε χαμένο. Ο Ιερός Πόλεμος του Ελληνισμού τροφοδοτείται από το Ιερό Αίμα των αθώων θυμάτων της χριστιανικής πανούκλας σε όλον τον Κόσμο. Η Θεϊκή Οργή και Εκδίκηση θα πέσει στα κεφάλια των ναζωραίων φονιάδων αμείλικτη.

 

 Παραδίδουμε στην Μνήμη των Ελλήνων τις Βασικές Αρχές του Ελληνισμού ώστε να μην ξεχνά ουδείς Έλλην τα Ιερά του καθήκοντα και τις Παρακαταθήκες που του άφησαν οι Πρόγονοί μας.

 

Ιστορικές, Εθνο-Φυλετικές και Θρησκευτικο-Πολιτικές Αρχές του Ελληνισμού:

 1. Ο πλήρης διαχωρισμός Ελληνισμού-χριστιανισμού εξασφάλισε την επιβίωση του Ελληνικού Πνεύματος μέσα στην βυζαντινή λαίλαπα, η οποία όταν επέβαλλε την χριστιανική πανούκλα κατεδίωξε την Ελληνική Θρησκεία, Παιδεία και Πολιτισμό. Το Ολοκαύτωμα που διέπραξε και διαπράττει η ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων κατά του Ελληνισμού συρρίκνωσε τον Ελληνισμό στην Ασία, Κίνα, Ινδία, Αφρική, Ασία κ.α.

 2. Η εγκληματική αίρεση των ναζωραίων είναι ιουδαϊκής προελεύσεως και εχθρός της Ανθρωπότητος.Οι Έλληνες ταυτίζουν τον Ελληνισμό με την απόρριψη της αιρέσεως των ναζωραίων διαφωτίζοντας την ανθρωπότητα ότι Έλλην είναι ο μη χριστιανός.

Οι ναζωραίοι ταυτίζουν τον Ελληνισμό με την αίρεση των ναζωραίων παραπλανώντας μερικούς ανυποψίαστους συμπατριώτες μας ότι δήθεν Έλληνας σημαίνει ναζωραίος εγκληματίας. Οι ναζωραίοι κατακτητές προσπαθούν να ταυτίσουν τους υπόδουλους Έλληνες με τους κατακτητές της Ελλάδος και σφαγείς της Ανθρωπότητος ναζωραίους.

 3. Οι ναζωραίοι εγκληματίες δολοφόνησαν και δολοφονούν πολλούς Έλληνες  και ανθρώπους κάθε εθνότητος σε ολόκληρο τον Κόσμο. Κατέστρεψαν και καταστρέφουν όλους τους Πολιτισμούς.

 4. Οι Έλληνες λατρεύουν μία και μοναδική θρησκεία, την Ελληνική Θρησκεία.

 5. Οι ναζωραίοι είναι μισέλληνες και άρα εξ ορισμού εχθροί προς εξόντωση. Οι ναζωραίοι είναι αγνώστου φύλου και εθνικότητος. Είναι διεθνιστές και φονιάδες των λαών.

6. Η θεομίσητη βυζαντινή αυτοκρατορία κατέσφαξε τους Έλληνες γι’ αυτό την εκδικήθηκαν με Ιερό Πόλεμο. Κατά την διάρκεια των Ελληνο-βυζαντινών πολέμων οι Έλληνες συμμάχησαν με όλους τους εχθρούς του βυζαντίου και τελικά το ισοπέδωσαν με την βοήθεια των Θεών.

7. Αρχαία Ελλάδα σημαίνει Μεγαλείο. Η Αρχαία Ελλάδα ταυτίζεται με τους Έλληνες. Ο όρος Έλληνες είναι προσδιοριστικός όρος Θρησκείας, Κοσμοαντιλήψεως και Πολιτισμού. Η Ελληνική Θρησκεία ταυτίζεται με τον Ελληνισμό. Η Ελληνική Θρησκεία ταυτίζεται με το Ελληνικό Έθνος. Όποιος δεν λατρεύει τους Θεούς και δεν πιστεύει στην Ελληνική Θρησκεία δεν είναι Έλλην.

8. Η αιμοσταγής τρομοκρατική οργάνωση των ναζωραίων δεν έχει καμμία σχέση με την Αρχαία Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Οι ναζωραίοι φονιάδες λαών δεν είναι Έλληνες, ούτε άνθρωποι, είναι ανθρωπόμορφα κτήνη, όπως άλλωστε οι ίδιοι παραδέχονται με τα λόγια και τις πράξεις των. Δεν έχουν καμμία σχέση με το Ελληνικό Έθνος. Είναι αιμοσταγείς δολοφόνοι, κανίβαλοι κατακτητές και θα εξοντωθούν όπως απαιτεί η Ιερά Παράδοση εδώ και αιώνες.

9. Αθάνατοι και Αληθινοί Θεοί είναι μόνον οι Πατρώοι Θεοί του Ελληνικού Πανθέου. Ο ραββίνος Τζεσουά ουδέποτε υπήρξε. Είναι μία απάτη και μία συνωμοσία κατά της Ανθρωπότητος από την συμμορία της ναζαρέτ. Όποιος αποκαλεί τον Τζεσουά θεό, εγκληματεί κατά του Πολιτισμού και της Ανθρωπότητος και η ποινή του θα είναι αιώνιος θάνατος.

10. Δημόσια εξουσία και δικαίωμα ψηφίσεως Νόμων που αφορούν το Ελληνικό Έθνος έχουν μόνον οι Έλληνες. Οι ναζωραίοι και γενικώς οι άπιστοι που μισούν τους Θεούς και δεν προσκυνούν την Σοφία, την Δύναμη και το Μεγαλείο των Θεών, είναι εχθροί του Έθνους. Είναι κατακτητές, μιαροί και θα εκδιωχθούν από τα υπόδουλα Ελληνικά εδάφη.

 

Ο Ιερός Εθνικο-Απελευθερωτικός Πόλεμος περιλαμβάνει τις εξής Βασικές Αρχές:

1. Εκδίωξη και αφανισμός του εισβολέως και κατακτητού χριστιανισμού όχι μόνον απ’ όλα τα Ελληνικά Εδάφη αλλά και από προσώπου γης.

2. Αποστασία από τον Ελληνισμό και την Ελληνική Θρησκεία είναι εσχάτη προδοσία και δεν μπορεί ο προδότης να παραμένει ζωντανός.

3. Η σύγκρουση με την αίρεση των ναζωραίων είναι Θρησκευτική, Πολιτιστική, Πολιτική, Οικονομική και Στρατιωτική. Είναι Ιερός Αγών ζωής και θανάτου. Η σύγκρουση δεν μπορεί να τελειώσει παρά μόνο με τον αφανισμό της μνήμης του Τζεσουά από προσώπου γης.

4. Ο Ελληνισμός βλέπει τους ναζωραίους φονιάδες ως κατακτητές και αποικιοκράτες, που θέλουν να διαλύσουν την ενότητα του Ελληνικού Έθνους. Η αίρεση των ναζωραίων προσπαθεί να διακόψει την Ιστορική και Πολιτιστική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και να το συνδέσει με τον ιουδαϊσμό. Αποστραγγίζει το Έθνος από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του.

5. Ο κίνδυνος αφανισμού του Ελληνισμού είναι ορατός. Κάθε σκέψη και ενέργεια της εγκληματικής αιρέσεως των ναζωραίων έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα δίκαια, τους στόχους, τα συμφέροντα και τις ανάγκες του Ελληνισμού.

6. Ο εξοπλισμός των Ελλήνων και ο ανηλεής Ιερός Πόλεμος είναι η καλύτερη εγγύηση και ο αποτρεπτικός παράγων κατά των χριστιανικών αξιώσεων. Θα τους εμποδίσει να απειλήσουν την ασφάλεια και τα δικαιώματα των Ελλήνων. Οι Έλληνες χρησιμοποιούν όλα τα νόμιμα μέσα για να απελευθερωθεί η Ελλάς από τον κατακτητή συμπεριλαμβανομένου και του ένοπλου Ιερού Αγώνος.

7. Απελευθέρωση της υποδούλου Ελλάδος από τον χριστιανισμό είναι η άρνηση αναγνωρίσεως στον χριστιανικό εχθρό οιουδήποτε δικαιώματος σε οποιοδήποτε σημείο της Ελληνικής επικρατείας.

8. Οι Θεοί ευλογούν μόνον τους Ιερείς, Μάντεις και τους πιστούς ακολούθους Των, καθώς και αυτούς που διαδίδουν το Μήνυμα των Θεών και υπακούν στους Νόμους Των. Σωτηρία έξω από την Ελληνική Θρησκεία δεν υπάρχει για κανέναν.

9. Όταν η Πίστη στους Θεούς αδυνατίζει δεν υπάρχει ζωή γι’ αυτόν που δεν ακολουθεί την Ελληνική Θρησκεία. Αυτός που ζει χωρίς τους Θεούς συζεί με την καταστροφή ως σύντροφο της ζωής του.

10. Ο Ιερός Αγών, η Ελληνική Επανάσταση, ο Ιερός Πόλεμος είναι διεθνής. Όλα τα έθνη συμμετέχουν και πολεμούν την θεομίσητη αίρεση των ναζωραίων σε συμμαχία με τους Έλληνες. Όποιο Έθνος πολεμά τον χριστιανισμό χαρακτηρίζεται αυτομάτως αδελφό Έθνος και οι πολίτες του ως αδελφοί των Ελλήνων. Το αυτό ισχύει και για ομάδες, μειονότητες, οργανώσεις που πολεμούν εμπράκτως μέχρι θανάτου την καταραμένη αίρεση των ναζωραίων.

11. Η Ελληνική Εκκλησία εργάζεται για την πραγματοποίηση της υποσχέσεως των Θεών, όσο χρόνο και αν χρειαστεί. Η Εκκλησία είναι θείο καθίδρυμα που εργάζεται ως μία Ψυχή για τον θρίαμβο του Λόγου των Θεών και την εξόντωση των απίστων.

12. Ο θάνατος για την Αγάπη των Θεών είναι η υψηλότερη αξία για τους Έλληνες. Υπέρ Βωμών και Εστιών. Η Πίστη στους Θεούς είναι πιό δυνατή από τις πυρές των απίστων ναζωραίων.

13. Η Ελληνική Θρησκεία καταδιώχθηκε για πολύ διάστημα από τις δυνάμεις του Σκότους, έτσι οι αξίες κατέρρευσαν προσωρινά. Κακοί άνθρωποι επικράτησαν. Η καταπίεση και ο σκοταδισμός επικράτησαν. Οι δειλοί παριστάνουν τους τίγρεις. Τα Ελληνικά Ιερά εδάφη λεηλατήθηκαν από τους απίστους, και οι άνθρωποι περιπλανήθηκαν σε όλο τον Κόσμο. Η Δικαιοσύνη χάθηκε και βασιλεύει η αδικία. Όταν ο Ελληνισμός λείπει από το προσκήνιο οι βέβηλοι κυριαρχούν. Γι’ αυτό οι Θεοί έστειλαν τους Υιούς και τις Θυγατέρες Των για να απελευθερώσουν τον Κόσμο από τις δυνάμεις του Σκότους.

14. Η Εκκλησία θα απελευθερώσει τους σκλαβωμενους λαούς και τα υπόδουλα έθνη. Θα υποστηρίξει τους αδυνάτους και θα τσακίσει την αδικία.

15. Όσοι πράττουν και λένε διαφορετικά από τους Θεϊκούς Νόμους, οι πράξεις των είναι άκυρες και παράνομες. Ουδείς Έλλην έχει το δικαίωμα να υπακούει στους άκυρους και παράνομους «νόμους» των απίστων.

16. Το κύριο εθνικό πρόβλημα των Ελλήνων είναι το θρησκευτικό πρόβλημα, το οποίο συνεπάγεται τον ακριβή προσδιορισμό της Εθνικής ταυτότητος των Ελλήνων. Κανένα άλλο ζήτημα επιτρέπεται να επισκιάζει το Εθνικό μας πρόβλημα. Ούτε η ανεργία, ούτε το κυκλοφοριακό αποτελούν συγκρίσιμα ζητήματα με το Εθνικό πρόβλημα.

Η Εθνική ταυτότητα των Ελλήνων όπως διδάσκουν όλοι οι Ιερείς και Μάντεις είναι η αρχαία Ελληνική, χωρίς καμμία ιουδαιοχριστιανική ή άλλη ανθελληνική πρόσμειξη. Κοινές αξίες και παραδοχές υπάρχουν μόνον με τις Παραδοσιακές, Εθνικές, Πολυθεϊστικές Θρησκείες.

 17. Ο ρόλος της Ελληνίδος είναι κυρίαρχος στην κοινωνική ζωή με το να ενσταλάζει στα παιδιά της τις αξίες του Ελληνισμού και της Ελληνικής Θρησκείας. Η Ελληνίδα μητέρα διδάσκει τα παιδιά της το να μην παραμελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα προς τους Θεούς και τους Προγόνους και τα προετοιμάζει για τον Ιερό Πόλεμο που τα περιμένει στην αγκαλιά του. Οι Ελληνίδες μεγαλώνουν τα παιδιά τους ευσυνείδητα για τον Ιερό Αγώνα υπέρ της Ελευθερίας του Έθνους από τους απίστους.

 18. Ο Ελληνισμός και η Ελληνική Θρησκεία μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες του Ελληνικού Λαού. Οι Ιεροφάντες και οι Μύστες της Ελληνικής Θρησκείας θα τον οδηγήσουν πάλι, όπως πάντα, στον θρίαμβο. Οι Πιστοί, οι Ιεροφάντες και οι Μύστες ως Εθνομάρτυρες και Αξιωματικοί του Ιερού Πολέμου κατά των απίστων δεν περιμένουν την αμοιβή τους σε αυτόν τον κόσμο αλλά στα Ηλύσια Πεδία. 

 19. Ο Ελληνισμός και η Ελληνική Θρησκεία καταδικάζουν το έγκλημα που λέγεται θρησκευτικώς ουδέτερο κράτος. Η συμπεριφορά, οι αποφάσεις, ο τρόπος σκέψης και ζωής ενός έθνους διαμορφώνονται από την θρησκεία. Άρα καμμία παραχώρηση και συμβιβασμός δεν μπορεί να γίνει με τους απίστους ώστε να συνυπάρχουν οι Έλληνες μαζί τους.

 20. Το βασικό πρόβλημα του Ιερού Πολέμου είναι η μεταφορά της θεωρίας στην πράξη. Ο Ελληνισμόςείναι δράση και αγών. Αγών και δράση. Οι ψευδοφιλόσοφοι και οι αορίστως θεωρητικο-λογούντες πρέπει να εξοντώνωνται ανηλεώς.

 21. Οι φάσεις του Ιερού Αγώνος: Προσηλυτισμός = διάδοση του Θεϊκού Μηνύματος στους απίστους. Οργάνωση = στρατολόγηση και εκπαίδευση των Ιερών Πολεμιστών. Ενεργοποίηση =  Μετατροπή της θεωρίας σε πράξη.

22. Η Ελληνική Θρησκεία είναι πράξη λατρείας και τρόπος ζωής. Προσδιορίζει έθνος και εθνικότητα. Είναι κράτος και πολιτεία. Πνεύμα και Αγών. Η Ελληνική Θρησκεία έχει δικαστική, νομοθετική και εκτελεστική εξουσία. Έχει στρατό και αστυνομία.

 

Κατηγορητήριο:

Το χείριστο έγκλημα που διαπράττουν οι μισάνθρωποι ναζωραίοι είναι η προσπάθεια ιδιοποιήσεως της αρχαίας Ελλάδος προσπαθώντας να την συνδέσουν με την εγκληματική τους αίρεση ώστε να προβάλουν διεκδικήσεις επί των Ιερών Ελληνικών Εδαφών με απώτερο σκοπό την σύνδεση Ελληνισμού-ιουδαϊσμού. Αυτή η ταύτιση μετατρέπεται σε πολιορκητικό κριό και προσπαθεί να επιβάλει τον Τζεσουά στην Ψυχή του ανθρώπου με Ελληνική καταγωγή.

Οι μισάνθρωποι ναζωραίοι λένε ότι ο Τζεσουά είναι θεός ενώ γνωρίζουν καλά πόσο υπερήφανοι εθνικά είναι οι Έλληνες. Γνωρίζουν επίσης την υπερηφάνεια που τους διακατέχει για την Αρχαία Ελλάδα και προσπαθούν να κλονίσουν την Πίστη στους Θεούς αποκαλώντας τον ραββίνο Τζεσουά θεό. Μία βλασφημία που ξέρουν καλά οι συμμορίτες ναζωραίοι ότι δεν μπορεί να παραμείνει ατιμώρητη.

Όταν η αίρεση των ναζωραίων εμφανίσθηκε στην ιστορία οι Έλληνες πρόβλεψαν με την βοήθεια των Θεών την επερχόμενη σύγκρουση. Οι Έλληνες βρήκαν στην αίρεση των ναζωραίων αυτό που έψαχναν: τον απόλυτο εχθρό, την προσωποίηση του Κτήνους, την δοκιμασία για την Πίστη τους προς τους Θεούς, τον συνεχή, αδυσώπητο Ιερό Πόλεμο για Ελευθερία και Δικαιοσύνη.

 

Ετυμηγορία:

Οι Έλληνες έμαθαν να πολεμούν το Κτήνος με οποιαδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται. Απέναντι στο Αρχαίο Θέατρο η χριστιανική πανούκλα αντέταξε την λατρεία του Κτήνους. Απέναντι στην Ελληνική Κοσμογονία οι εραστές του Κτήνους αντιπαραθέτουν την συλλογική τους φρενοβλάβεια προσωποποιημένη στον ανύπαρκτο Τζεσουά που δήθεν έφτιαξε τον κόσμο.

Αυτό το καταπληκτικό φαινόμενο που ονομάζεται εμπόλεμος Ελληνισμός βρήκε την ιστορική του πραγμάτωση στην υπερχιλιετή βυζαντινή λαίλαπα και δημιούργησε ένα μοναδικό Έπος και μία Ιερά Παρακαταθήκη για όλη την Ανθρωπότητα: την Τέχνη αφανισμού της χριστιανικής πανούκλας από προσώπου γης.

Σε μια εποχή που ο Ελληνισμός αντιμετωπίζει κρίση ταυτότητος, αξίζει να θυμηθούμε ότι ο Ελληνισμός διασώθηκε δια της ανηλεούς εξοντώσεως του χριστιανισμού. Η ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων πολεμήθηκε με θαυμαστό ζήλο και αδάμαστο πάθος από τους Έλληνες και ηττήθηκε πνευματικώς. Τώρα ηττάται πολιτικώς και στρατιωτικώς.

Μόνον έτσι οι Έλληνες θα αντιμετωπίσουν δημιουργικά την ψευδή διδασκαλία του νεο-χριστιανισμού και των νεο-βυζαντινών καθαρμάτων περί δήθεν «ελληνοχριστιανικού» πολιτισμού.

Το εθνοπροδοτικό σύνθημα «ελληνο-χριστιανικός» πολιτισμός επιδιώκει να γκρεμίσει την Πίστη των Πατέρων μας και το Πολιτιστικό μας υπόβαθρο και να επιβάλει τον ισοπεδωτικό «πολιτισμό» των ναζωραίων δολοφόνων. Δεν υπήρξε Ελληνο-ιουδαϊκός πολιτισμός και ούτε πρόκειται να υπάρξει όσο και αν αγωνίζονται οι δημαγωγοί των ναζωραίων. Τα ψεύδη των ναζωραίων κατακτητών δεν εξαπατούν τους λαούς και τα έθνη. Δεν μπορούν να νικήσουν το Ελληνικό Φως.

Η ισοπεδωτική λαίλαπα της αιρέσεως των ναζωραίων στην οποία δεν θα υπάρχει θέση για τον Ελληνισμό, για τον Άνθρωπο, για την Ζωή και για την Ελευθερία δεν θα περάσει. Ο θάνατος της αιρέσεως των ναζωραίων ισοδυναμεί με την επιβίωση του Ελληνισμού.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

Η πιο θλιβερή εκδήλωση του κοινωνικού μας καθεστώτος είναι που αναγνωρίζει (και αποδέχεται)  σαν θεσμό όσιο  τον μοναχισμό και προβάλετε σαν ένωση του ανθρώπου με τον θεό !

Όσοι ακολουθούν τον μοναχισμό πιστεύουν σε ένα θεό που έπλασαν με την διεστραμένη και ανώμαλη φαντασία τους .  Ουδεμία σχέση έχουν με  την φύση , την ζωή και τους νόμους της . Διότι δεν θα έρχονταν όλοι αυτοί να παραβαίνουν ή να καταπατούν τους νόμους (της ζωής ) .

Ερωτώ , είναι δυνατόν αυτοί οι μηδαμινοί να γίνουν υπέρτεροι της φύσεως ; Οι μεγάλοι αυτοί ένοχοι απέναντι στην φυσική και αιώνια αλήθεια να μην ξεχνάνε ότι οι αμείλικτοι νόμοι της ζωής (αιτίου και αιτιατού) θα επιβάλουν σε όλους τους περιφρονητές της τις αναγκαίες κυρώσεις . Όχι, βέβαια , από εκδίκηση. Αλλά από στοργή , για να τους διδάξει να πορεύονται κατά φύσιν . Για να μάθουν να ακολουθούν και να σέβονται και όχι να παραβαίνουν τους αιώνιους νόμους (της ζωής) .

Αυτοί οι εκτροχιασμένοι , αντί να σώσουν την ψυχή τους ,όπως ισχυρίζονται , χάνουν τα λογικά τους , καταστρέφουν την υγεία τους ,ακολουθούν έκτροπο και αφύσικο βίο μα και παρασέρνουν τους αμαθείς .

Αυτές οι αντιφυσικές πράξεις (του μοναχικού βίου) εκπορεύονται από το σκοτάδι και την άρνηση μάχονται την ισορροπία , τον έρωτα ,την πρόοδο και τις χαρές της ζωής που λυτρώνουν τον άνθρωπο όταν ακολουθεί τους νόμους της φύσεως και τους νόμους της αρετής 

ΒΛΑΚΕΙΑ

Είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη του κόσμου. Δεν μπορούμε να την εξαλείψουμε, αλλά μπορούμε να την αναγνωρίσουμε. Αν και μας βοηθά να προοδεύουμε.

«Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμη σίγουρος». Αυτή η φράση, που αποδίδεται στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, εκφράζει μια πανάρχαια ιδέα. Άλλωστε, ο πρώτος βλάκας της ιστορίας δεν ήταν άλλος από τον Αδάμ, που έχασε τον Παράδεισο, για να φάει ένα φρούτο.

…Τι εννοούμε όμως με τη λέξη «βλακεία»; Η έννοια, αν και ενστικτωδώς γνωστή σε όλους, μοιάζει να ξεφεύγει από οποιονδήποτε θεωρητικό ορισμό. Δεν είναι απλώς το αντίθετο της εξυπνάδας, γιατί υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι που, κάποιες φορές, συμπεριφέρονται σαν βλάκες.
Ο μοναδικός που κατάφερε να δώσει πειστικό ορισμό στην βλακεία ήταν, το 1988, ο ιστορικός Κάρλο Τσιπόλα: βλάκας είναι αυτός που προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα και υφίσταται ζημιά και ο ίδιος. «Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυχαίνει τις πιο απρόσμενες στιγμές και ζημιώνει, ακυρώνει και δυσκολεύει τη ζωή μας, χωρίς να έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις πράξεις του», γράφει ο Τσιπόλα. Ένα πράγμα λοιπόν είναι ξεκάθαρο: η βλακεία έχει μια ευκρινή κλίση να μεταφράζεται σε πράξεις, και αυτό την καθιστά επικίνδυνη.

ΠΗΓΗ ΓΕΛΙΟΥ
…Τα έξυπνα άτομα έχουν την τάση να υποτιμούν τους κινδύνους που συνδέονται με τη βλακεία. Με αυτόν τον τρόπο η βλακεία γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη από την κακία, γιατί η κακία διαθέτει μια κατανοητή λογική, και έτσι μπορεί να προβλεφθεί και να αντιμετωπιστεί.
Ακριβώς για να απομακρύνουμε τον φόβο της βλακείας (καταλογίζοντάς την σε άλλους) ή για να παρηγορηθούμε για το πόσο αναπόφευκτη είναι, ανέκαθεν η βλακεία προσφέρει πλούσια κωμικά εναύσματα. Βλάκες είναι πολλοί πρωταγωνιστές κινηματογραφικών ταινιών, … αλλά πριν από αυτούς βλάκες ήταν κάποιες μορφές της λογοτεχνίας…(Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα – Χανς Κρίστιαν Άντερσεν)…..

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ
Όταν όμως γελάμε με τη βλακεία, μπορούμε να την κάνουμε «συμπαθητική» και συνεπώς να την υποτιμήσουμε περαιτέρω. Αν στην τέχνη ο βλάκας είναι εντελώς αναγνωρίσιμος το ίδιο συμβαίνει για την αληθινή ζωή. Έχει βασική σημασία να συνειδητοποιήσουμε περί τίνος πρόκειται, για να μπορέσουμε να ελέγξουμε καλύτερα τις συνέπειες. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τη νικήσουμε ολοκληρωτικά, όμως τα αποτελέσματά της μπορούν να είναι λιγότερο βαριά αν καταλάβουμε πως λειτουργεί. Άλλωστε η βλακεία έχει τρία χαρακτηριστικά.

ΣΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ
1)Η βλακεία είναι ασυναίσθητη και υποτροπιάζει. «Ο κίνδυνος της βλακείας προέρχεται από τον βλάκα που δεν ξέρει ότι είναι βλάκας», εξηγεί ο Τσιπόλα. «Αυτό δίνει μεγαλύτερη δύναμη και αποτελεσματικότητα στην καταστρεπτική δράση της». Ο βλάκας δεν γνωρίζει τα όριά του, παραμένει προσκολλημένος στις πεποιθήσεις του και δεν ξέρει πώς να αλλάξει, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνει έπ’ άπειρον τα ίδια λάθη.
Σε κλινικό επίπεδο, η βλακεία είναι η χειρότερη ασθένεια, γιατί είναι αθεράπευτη. Ο βλάκας έχει την τάση να επαναλαμβάνει πάντα την ίδια συμπεριφορά, γιατί δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τη ζημιά που προκαλεί και συνεπώς δεν μπορεί να αυτοδιορθωθεί. Ο βλάκας είναι σαν τα διαμάντια: παντοτινός.

ΕΠΑΙΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ
2)Ένας παράγοντας που γιγαντώνει τη βλακεία είναι η εξουσία. «Η εξουσία αποβλακώνει», έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε. Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικού; Οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες…..

ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ
3)Η βλακεία είναι μεταδοτική. Το πλήθος, δηλαδή, έχει την τάση να συμπεριφέρεται με περισσότερο βλακώδη τρόπο από τα μεμονωμένα άτομα που το συνθέτουν. Αυτό εξηγεί γιατί ολόκληροι λαοί (Ναζιστική Γερμανία, Φασιστική Ιταλία), μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν, ώστε να επιδιώκουν τρελούς σκοπούς. …. Η συναισθηματική μετάδοση που είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ομάδας, συμβάλλει στην μείωση της κριτικής ικανότητας. Παρατηρείται τότε η «πόλωση της λήψης αποφάσεων»: επιλέγεται η πιο απλή λύση, που συνήθως είναι και η λιγότερο έξυπνη.

ΚΑΙ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΒΛΑΚΑΣ;
…Δεδομένου ότι το χαρακτηριστικό του βλάκα είναι ότι δεν γνωρίζει ότι είναι βλάκας, αν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε βλάκες, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι δεν είμαστε. Τουλάχιστον κάποιες φορές ή σε κάποιες περιπτώσεις. Έχουμε την τάση να χαρακτηρίζουμε βλακεία όλες τις συμπεριφορές που δεν εντάσσονται στα δικά μας νοητικά σχήματα. Όμως το να πιστεύουμε πως μόνο οι άλλοι είναι βλάκες είναι ένας φαύλος κύκλος και….μεγάλη βλακεία. Σε καθένα από μας υπάρχει ένας παράγοντας βλακείας που είναι πάντα μεγαλύτερος απ’ όσο πιστεύουμε. Το οποίο δεν είναι υποχρεωτικά μπελάς. Ίσως μάλιστα η βλακεία να έχει και εξελικτική λειτουργία: μας αναγκάζει να κάνουμε ριψοκίνδυνες πράξεις, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να είναι περισσότερο χρήσιμες από την απραξία. Η βλακεία, καθώς είναι μια παράλογη συμπεριφορά, επιτρέπει στον άνθρωπο να δέχεται προκλήσεις που διαφορετικά δεν θα δεχόταν. Και η παρεκτροπή λόγω βλακείας οδηγεί στην πρόοδο και στην ανεύρεση καινοτόμων λύσεων. Η βλακεία, λοιπόν, επιτρέπει να κάνουμε λάθη, και από την εμπειρία του λάθους έρχεται πάντα η πρόοδος της γνώσης. Συνεπώς ένα σημείο-κλειδί για να εξαλείψουμε τη βλακεία είναι να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και να διορθωθούμε. Όπως έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Πολ Βαλερί: «Υπάρχει ένας βλάκας μέσα μου. Πρέπει να επωφεληθώ από τα λάθη του».

Με ποιον τρόπο όμως; Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Έξετερ στη Μεγάλη Βρετανία, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο στο Journal of Cognitive Neuroscience, εντόπισε μια περιοχή του εγκεφάλου, στον κροταφικό φλοιό, που ενεργοποιείται κάθε φορά που πρόκειται να διαπράξουμε το ίδιο λάθος: ένας συναγερμός μας εμποδίζει να πέσουμε στα ίδια σφάλματα. Αν λοιπόν η βλακεία οφείλεται σε μια ανωμαλία σε αυτή την περιοχή, ίσως μια μέρα καταφέρουμε να τη διορθώσουμε με μια χειρουργική επέμβαση. Αρκεί να μην πέσουμε στα χέρια ενός βλάκα γιατρού…

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ

Ελευθερία και αναγκαιότητα στην ελληνιστική φιλοσοφία
Δημοσιεύθηκε: 06 Saturday March @ GTB Standard Time
Θεματική Ενότητα: Φιλοσοφία Τα φιλοσοφικά συστήματα του στωικισμού και του επικουρισμού αποτέλεσαν δύο από τους κυρίαρχους εκφραστές του φιλοσοφικού στοχασμού κατά τη διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων. Μολονότι συνέχισαν, ως έναν βαθμό, την προηγούμενη φιλοσοφική παράδοση αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τη δομή και τη γνώση της πραγματικότητας, εντούτοις, στράφηκαν σε μια περισσότερο ανθρωποκεντρική προσέγγιση, προτείνοντας έναν τρόπο ζωής που μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία και προσδίδοντας, έτσι, μια πρακτική κατεύθυνση στη φιλοσοφία τους.

Ειδικότερα, το θέμα που θα μας απασχολήσει στην παρούσα μελέτη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αφορά την διαπλοκή της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου με την έννοια της αναγκαιότητας τόσο στην στωική όσο και στην επικούρεια φιλοσοφία.Οι Στωικοί δόμησαν την φιλοσοφία τους στην βάση τριών κλάδων, άρρηκτα συνδεδεμένων μεταξύ τους: τη λογική, η οποία ασχολείται με τον ανθρώπινο λόγο· τη φυσική, που επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα της φύσης και του τρόπου λειτουργίας του κόσμου· και την ηθική, που προτείνει έναν τρόπο ζωής ικανό να οδηγήσει στην επίτευξη του ύψιστου αγαθού, της ευδαιμονίας. Η φυσική φιλοσοφία των Στωικών βλέπει τον κόσμο ως έναν απόλυτα συνεχές και ενιαίο ζωντανό οργανισμό, ο οποίος αποτελείται από ύλη και πνεύμα[1]. Η ύλη αντιπροσωπεύει το παθητικό και το πνεύμα το ενεργητικό στοιχείο του κόσμου, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα τα δύο αυτά στοιχεία να μπορούν να διαχωριστούν και να υπάρξουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Όλα τα υπαρκτά πράγματα, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχής[2], θεωρούνται από τους στωικούς ως υλικά σώματα, καθώς μόνο ως τέτοια έχουν την ικανότητα να ενεργούν ή να πάσχουν. Ακόμα και ο θεός παρουσιάζεται ως ένα είδος φωτιάς που απορροφά και ξαναγεννά τα πάντα, σε μια αέναη κυκλική διαδικασία καταστροφής (εκπύρωσις) και αναδημιουργίας του κόσμου. Το πνεύμα είναι εκείνο που διέπει όλα τα υλικά σώματα και είναι υπεύθυνο, βάσει του ‘τόνου’ με τον οποίο πάλλεται, για την μορφή και τις ιδιότητες κάθε πράγματος.

Το πνεύμα είναι, επίσης, εκείνο που καθορίζει όλες τις αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ των πραγμάτων, βάσει ενός συνόλου νόμων που αποτελούν την ειμαρμένη ή θεία πρόνοια. Ειμαρμένη, σύμφωνα με την στωική φιλοσοφία, είναι «μια ορισμένη φυσική και συγκροτημένη διάταξη των πάντων μες στην αιωνιότητα, όπου μια ομάδα πραγμάτων αέναα απορρέει από μια άλλη και εμπλέκεται με άλλη, σε μια απαραβίαστη αλληλουχία»[3]. Με την υιοθέτηση της αρχής αυτής, η φυσική φιλοσοφία των Στωικών κορυφώνεται σε έναν ‘θεϊκό ντετερμινισμό’[4] απόλυτα δεσμευτικό για όλες τις κινήσεις, τις πράξεις και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στον φυσικό κόσμο.

«Γιατί τα μελλοντικά γεγονότα δεν κάνουν ξαφνικά την εμφάνισή τους· το πέρασμα του χρόνου μοιάζει με το ξετύλιγμα ενός σχοινιού, το οποίο δεν παράγει τίποτα καινούριο αλλά απλώς ξεδιπλώνει αυτό που υπήρχε εξ αρχής»

(Κικέρων, De divinatione1.127=LS 55Ο)[5]

Από το ίδιο οπλοστάσιο της φυσικής φιλοσοφίας άντλησαν οι Στωικοί και τα υλικά με τα οποία δόμησαν την ηθική τους φιλοσοφία. Ο άνθρωπος, σύμφωνα με την στωική ηθική, μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος μόνο εάν κατανοήσει τις αρχές της έλλογης τάξης που διέπουν την φύση και εναρμονιστεί πλήρως με αυτές. Η αναγωγή, ωστόσο, της πίστης στην αιτιοκρατία στο ηθικό πεδίο δράσης ελλοχεύει τον κίνδυνο της μοιρολατρίας. Τον κίνδυνο αυτό προσπάθησε να αντιμετωπίσει ο Χρύσιππος αναπτύσσοντας μια «ιδιαίτερα πολύπλοκη θεωρία για την αιτιότητα, με σκοπό να εξηγήσει την ελεύθερη ανθρώπινη βούληση, και άρα να υποστηρίξει ότι οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους»[6].

«Αν και είναι αλήθεια», λέει ο Χρύσιππος, «ότι τα πάντα περιορίζονται και δένονται μεταξύ τους από την ειμαρμένη χάρη σε μια συγκεκριμένη και αναγκαία αρχή, εντούτοις ο τρόπος με τον οποίο υπόκειται στο πεπρωμένο ο νους μας εξαρτάται από την ιδιαίτερη ποιότητα του κάθε ανθρώπου»<

(Γέλλιος, Αττικές Νύχτες 7.2.7=LS 62D)[7]

Ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου (η ιδιαίτερη ποιότητά του) υπόκειται επίσης στους νόμους της αιτιότητας, καθόσον εξαρτάται από δύο παράγοντες: α) από τα έμφυτα εκείνα χαρακτηριστικά με τα οποία προικίζεται από το πνεύμα την στιγμή της γέννησής του και β) από την αλληλεπίδραση των έμφυτων ικανοτήτων του με το εξωτερικό περιβάλλον[8]. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν εγείρει ενστάσεις για τους Στωικούς. Υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος, στερείται μεν της δυνατότητας να αλλάξει την αλληλουχία των γεγονότων, μπορεί όμως να επιλέξει εάν θα συμπαραταχθεί με αυτά. Με άλλους όρους, «εάν η πορεία των γεγονότων είναι έλλογη, η αιτία της ανελευθερίας δεν μπορεί παρά να βρίσκεται εντός μας, στον τρόπο με τον οποίο αποδεχόμαστε τον αναγκαίο καθορισμό»[9].

Η αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να ενεργεί μόνο εσκεμμένα και όχι διαφορετικά δεν οδηγούσε, εντούτοις, στην άρση της ηθικής ευθύνης των πράξεών του. Το πνεύμα, σύμφωνα με τους Στωικούς, δίνει στους ανθρώπους ένα μέρος της ουσίας του, «σε ατελή αλλά τελειοποιήσιμη μορφή»[10], εφοδιάζοντας τους, έτσι, με το κατάλληλο δυναμικό, ώστε να αναγνωρίζουν την έλλογη τάξη που επικρατεί στον κόσμο. Εναπομένει στον άνθρωπο, με την προσφυγή στην παιδεία και την επίπονη άσκηση, να προσπαθήσει να επιτύχει μια τέτοια ψυχική διάθεση που θα του επιτρέπει να ενεργεί σε πλήρη συμφωνία με την αρχή της αναγκαιότητας. Η επιτυχία ή η αποτυχία του, παρ’ όλ’ αυτά, «εξαρτάται περισσότερο από τη Φύση και τις εξωτερικές περιστάσεις παρά από κάτι για το οποίο το άτομο μπορεί εύλογα να επαινεθεί ή να επιτιμηθεί»[11]. Για τον λόγο αυτό οι Στωικοί τόνιζαν ότι έχει μεγαλύτερη σημασία η προσπάθεια για την επίτευξη ενός επιθυμητού στόχου, παρά το αποτέλεσμα αυτό καθαυτό.

Μέσα σ’ αυτό το σύμπαν της αδιαμφισβήτητης αιτιοκρατίας, ο μόνος πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος είναι ο σοφός. Είναι εκείνος που γνωρίζει τις γενικές αρχές που θέτει η έλλογη τάξη και καταφέρνει να εναρμονίσει πλήρως τη θέλησή του με το θεϊκό γίγνεσθαι. Έχοντας κατανοήσει ότι πραγματικό του συμφέρον είναι αυτό που πρεσβεύει η Φύση, ενεργεί πάντα με επιφύλαξη, έτοιμος να καλοδεχτεί οποιαδήποτε ανατροπή των σχεδίων του[12]. Το μόνο που έχει σημασία γι’ αυτόν είναι η «περιφρούρηση της εσωτερικής του διάθεσης, που τον καθιστά σοφό»[13], και η οποία είναι ανεξάρτητη της εξωτερικής κοινωνικής ή οικονομικής του κατάστασης.

Προχωρώντας στην εξέταση της επικούρειας φιλοσοφίας αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Επίκουρος θεμελίωσε τη δική του φυσική φιλοσοφία βασιζόμενος στην ατομική φιλοσοφία του Λεύκιππου και του Δημόκριτου. Θέτοντας ως βάση τρεις κύριες αρχές: α) ότι τίποτα δεν δημιουργείται εκ του μηδενός, β) ότι τίποτα δεν καταλήγει με την καταστροφή του στο μηδέν και γ) ότι το σύμπαν ήταν και θα παραμείνει πάντα στην ίδια κατάσταση, καταλήγει στη διαπίστωση ότι το σύμπαν αποτελείται από άπειρα άτομα και άπειρο κενό. Βασικές ιδιότητες των ατόμων είναι το σχήμα τους, το μέγεθός τους και το βάρος τους. Το τελευταίο είναι υπεύθυνο για την αέναη, κατακόρυφη και ισοταχή τους πτώση στο κενό. Η ομαλή αυτή κίνησή τους συνοδεύεται από μια απρόβλεπτη τάση να παρεκκλίνουν από την πορεία τους, σε απροσδιόριστο χρόνο και χώρο. Με την αλλαγή της κατεύθυνσής τους καθίσταται δυνατή η σύγκρουση με άλλα άτομα και η δημιουργία, έτσι, των σύνθετων σωμάτων που απαντώνται στη φύση. Τα άτομα, εξάλλου, είναι υπεύθυνα και για τις αισθητηριακές αντιλήψεις του ανθρώπου[14].

Για την επικούρεια φυσική, εκτός από τα ορατά πράγματα, σώμα αποτελεί και η ψυχή, «αφού μπορεί να προκαλέσει και να υποστεί κάτι, σώμα όμως που συνίσταται από πολύ λεπτά άτομα»[15]. Η ψυχή είναι αυτή που δίνει ζωή σ’ ένα σώμα, δεν μπορεί όμως να υπάρξει ανεξάρτητα από αυτό. Σώμα και ψυχή υφίστανται μια αμοιβαία εξάρτηση, η οποία καταλύεται, με την καταστροφή και των δύο, μετά τον θάνατο. Με τον ίδιο τρόπο, ως αόρατα σώματα με μικρή πυκνότητα, βλέπουν οι Επικούρειοι και τους θεούς. Στην επικούρεια φιλοσοφία οι θεοί δεν έχουν τον ρόλο ούτε του δημιουργού ούτε του επιτηρητή του κόσμου. Βρίσκονται σε μια κατάσταση μακαριότητας η οποία δεν επιτρέπει την ανάμειξή τους στις ανθρώπινες υποθέσεις, αφού

«αυτό που είναι μακάριο και άφθαρτο ούτε το ίδιο έχει προβλήματα ούτε δημιουργεί σε κάτι άλλο, ώστε ούτε από οργή διακατέχεται ούτε και από μεροληψία· γιατί όλα αυτά βρίσκονται μόνο σε ό,τι είναι αδύναμο»

(Διογένης Λαέρτιος, Βίοι 10.139)[16]

Με τη φυσική τους φιλοσοφία οι Επικούρειοι κατάφεραν να δώσουν μια ερμηνεία της δομής της πραγματικότητας, η οποία «αφενός εναρμονιζόταν με τα εμπειρικά δεδομένα και αφετέρου ήταν ικανοποιητική από ψυχολογική άποψη, γιατί δεν είχε πια ανάγκη τη θεϊκή αιτιότητα και οποιοδήποτε είδος τελεολογίας»[17]. Δημιούργησαν, έτσι, ένα ασφαλές πλαίσιο μέσα στο οποίο ανέπτυξαν την ηθική τους φιλοσοφία που στόχευε στην επίτευξη της απόλυτης ευδαιμονίας ή ηδονής. Η ηδονή των επικούρειων δεν ταυτιζόταν με τις σωματικές απολαύσεις, αλλά με την κατάσταση εκείνη της απόλυτης γαλήνης και αταραξίας που επιτυγχάνεται με την αποφυγή κάθε σωματικού ή διανοητικού πόνου. Σύμφωνα με την επικούρεια ηθική, ο άνθρωπος θα πρέπει να στέκεται προσεκτικά απέναντι σε κάθε επιθυμία του και να επιλέγει με πολύ περίσκεψη εάν θα την ακολουθήσει ή θα την απορρίψει, «γιατί συμβαίνει άλλοτε ο πόνος να είναι απαραίτητος για την εξασφάλιση μιας εντονότερης ηδονής, και άλλοτε πάλι η ηδονή να έχει ως επακόλουθο ισχυρότερους πόνους»[18].

Η ικανότητα των ανθρώπων να παίρνουν ελεύθερα αυτές τις αποφάσεις εδράζεται στο βασικό αξίωμα της επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας που αφορά την παρέκκλιση των ατόμων:

«μια πολύ μικρή εκτροπή των ατόμων, σε απροσδιόριστο χρόνο και χώρο, γίνεται αιτία ώστε ο ίδιος ο νους να μην κάνει όλα τα πράγματα από εσωτερική αναγκαιότητα και να μην υποχρεώνεται σαν αιχμάλωτος να υπομένει και να υποφέρει»

(Λουκρήτιος, De Rerum Natura 2.293)[19]

Η ακριβής σχέση, ωστόσο, που συνδέει την τυχαία εκτροπή των ατόμων με την ελεύθερη βούληση παραμένει αδιευκρίνιστη, εγκυμονώντας κινδύνους αναφορικά με την ηθική. Γιατί η αναγωγή των ανθρωπίνων πράξεων σε τυχαίες ατομικές παρεκκλίσεις αφήνει ελεύθερο χώρο για την ανεύθυνη επιλογή και καθιστά την ηθική συμβουλή κενό γράμμα[20]. Οι Επικούρειοι, εντούτοις, θεωρούσαν την εκτροπή αναγκαία προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα των ηθικών συμβουλών. Πρέσβευαν πως, εφόσον ένας άνθρωπος ακολουθεί την επικούρεια διδασκαλία, επιδιώκοντας την ηδονή και αποφεύγοντας τον πόνο, κάθε εκτροπή των ατόμων του νου του αποτελεί αφορμή για ελεύθερη απόφαση για πράξη[21]. Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι το ζητούμενο γι’ αυτούς «δεν θα ήταν τόσο η αλληλεξάρτηση παρέκκλισης και ελεύθερης επιλογής – εξάλλου, πώς μπορεί κανείς να αναγνωρίσει μια χαρακτηριστική στιγμή επιλογής; –, όσο η αλληλεξάρτηση (λίγο ως πολύ θολή) των διαδοχικών αναδιατάξεων των ατόμων και των διαδοχικών ψυχικών καταστάσεων· εάν οι πρώτες δεν είναι εντελώς προκαθορισμένες, τότε δε χρειάζεται να είναι και οι δεύτερες»[22].

Είναι φανερό πως και τα δύο φιλοσοφικά συστήματα τοποθετούν την έδρα της ελεύθερης βούλησης στην ψυχή του ανθρώπου. Και τα δύο, επίσης, αντιλαμβάνονται την ψυχή ως ένα υλικό σώμα, στο οποίο ισχύουν όλες οι αρχές λειτουργίας του σύμπαντος. Με αυτόν τον τρόπο καθιστούν την ελευθερία λήψης αποφάσεων δέσμια της αιτιοκρατίας που, όπως ισχυρίζονται, διέπει τους νόμους της φύσης. Ενώ, όμως, «οι Επικούρειοι εξηγούν τη λειτουργία της ψυχής με όρους κίνησης και διάταξης ατόμων, οι Στωικοί μιλούν για διαβαθμίσεις έντασης της ψυχής-πνεύματος»[23]. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το σταυροδρόμι που θα οδηγήσει τις δύο σχολές σε τόσο διαφορετικούς δρόμους, αναφορικά με το επίμαχο θέμα.

Για τους στωικούς η πραγματική ελευθερία στη λήψη αποφάσεων είναι ουσιαστικά ανέφικτη. Το πρόβλημα αυτό προκύπτει από την πίστη τους στην απόλυτη συνέχεια της φυσικής αιτιότητας, που αποτελεί άμεση συνέπεια της αντίληψης περί θεϊκού προκαθορισμού. Το θεϊκό πνεύμα που διέπει την ψυχή είναι υπεύθυνο για όλα τα γεγονότα και προκαθορίζει όλες τις ανθρώπινες πράξεις. Όπως επισημαίνει ο Long, «αν κάποια συμβάντα ήταν τυχαία ή βρίσκονταν έξω από το πεδίο δράσης της Φύσης, ο κόσμος δεν θα μπορούσε να αναλυθεί εξ ολοκλήρου σε αναφορά με τον Φυσικό Νόμο. Αλλά για το Στωικισμό αυτή η δυνατότητα ανάλυσης ήταν βασική»[24].

Ο επικουρισμός, απεναντίας, αντιτάχθηκε σ’ αυτή την αιτιοκρατία[25], υποστηρίζοντας ότι η ελεύθερη βούληση είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και δεδομένη. Ο Επίκουρος στήριξε αυτόν τον ισχυρισμό στο αξίωμα ότι τα άτομα μπορούν να παρεκκλίνουν από την ευθεία πορεία τους έστω και ανεπαίσθητα, σπάζοντας έτσι την αδυσώπητη αλληλουχία αιτίου και αποτελέσματος, που αλλιώς θα ήταν αναπόφευκτη[26]. Αναγνώρισε έτσι την παρέκκλιση «ως αναγκαία συνθήκη της ελεύθερης επιλογής· συνθήκη αναγκαία, έστω και μη ικανή, έστω κι αν παραμένει μυστηριώδης η ακριβής σχέση ανάμεσα στην επιλογή και στην ατομική παρέκκλιση»[27].

Το επόμενο ερώτημα, στο οποίο κλήθηκαν να απαντήσουν τα δύο κινήματα, ως άμεση συνέπεια του προβλήματος της ελεύθερης επιλογής, ήταν αυτό της ηθικής ευθύνης του ανθρώπου για τις πράξεις του. Για τους Επικούρειους ο προβληματισμός στερείται αντικειμένου. Εφόσον ο άνθρωπος είναι απολύτως ελεύθερος να αποφασίσει για τις πράξεις του, έπεται ότι φέρει και την πλήρη ευθύνη των πράξεων αυτών. Επαφίεται αποκλειστικά στον ίδιο να ακολουθήσει τον δρόμο της επικούρειας ηθικής διδασκαλίας, εξαλείφοντας κάθε πηγή σωματικού ή νοητικού πόνου, και να οδηγηθεί σε μια ενάρετη και ευτυχισμένη ζωή. Ως προς την υπευθυνότητα των ανθρωπίνων πράξεων οι Στωικοί συμφωνούν απόλυτα. Ο προκαθορισμός των πράξεων του ανθρώπου δεν αίρει την ευθύνη που τις ακολουθεί, καθόσον δεν παύουν να είναι δικές του πράξεις. Ωστόσο, για τον στωικισμό, «η αρετή δεν ορίζεται από τα αποτελέσματα που επιφέρει, αλλά από ένα πρότυπο συμπεριφοράς τελείως εναρμονισμένο με τον ορθό λόγο που διέπει τη φύση»[28]. Μόνο εάν ο άνθρωπος ακολουθήσει την στωική ηθική διδασκαλία, προσπαθώντας να συντονίσει την θέλησή του με τον ρου των γεγονότων, είναι δυνατόν να επιτύχει μια ευδαίμονα ζωή.

Καθίσταται, επομένως, φανερό ότι οι δύο φιλοσοφίες αποκτούν εκ νέου ένα σημείο σύγκλισης: τη σημασία που αποδίδουν στη φιλοσοφία σε πρακτικό ατομικό επίπεδο. Ο άνθρωπος θα πρέπει να ακολουθήσει την φιλοσοφική οδό σκέψης και δράσης για να επιτύχει τον στόχο του, είτε αυτός λέγεται ηδονή είτε τιμή και αρετή. Επιβάλλεται να κατανοήσει και να αποδεχθεί τους νόμους που διέπουν τη φύση και με βάση αυτούς να θεμελιώσει αρχές και συμπεριφορές που θα τον οδηγήσουν στην ευτυχία. Οι ατραποί που ορίζουν τα δύο φιλοσοφικά συστήματα είναι διαφορετικοί:

γνώση-απομόνωση-αταραξία-ηδονή-ευτυχία, για τους επικούρειους·

γνώση-συμμετοχή-δράση-αρετή-ευτυχία, για τους στωικούς.

Η αφετηρία και η κατάληξη παραμένουν κοινές.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ

Το Πεκίνο φαίνεται να μην έχει καταφέρει να μειώσει επαρκώς τα επίπεδα μόλυνσης της ατμόσφαιράς του, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό αποδεικνύει η πυκνή αιθαλομίχλη που σκέπαζε την πόλη, λίγες μόλις ημέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008.

Σύμφωνα με άρθρο της κινέζικης εφημερίδας China Daily, η αιθαλομίχλη που μείωσε την ορατότητα για μερικές μέρες δεν συνεπάγεται ότι η ατμόσφαιρα στο Πεκίνο δεν είναι καθαρή. «Τα σύννεφα και η ομίχλη δεν σημαίνουν μόλυνση. Αυτού του είδους ο καιρός δεν έχει καμία σχέση με την μόλυνση», είπε ο Du Shaozhong, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Προστασίας Περιβάλλοντος του Πεκίνο. Επιπλέον, διαβεβαίωσε ότι η ποιότητα του αέρα θα είναι καλή κατά το μήνα Αύγουστο: «Μετά την υιοθέτηση των μέτρων, έχουμε δει ορατή βελτίωση. Τα επίπεδα μόλυνσης είναι κατά 20% χαμηλότερα σε σχέση με πέρσι. Δική μας δουλειά είναι να μειώσουμε τα επίπεδα μόλυνσης όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά κάποιες φορές είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρχει ομίχλη στο Πεκίνο τέτοια εποχή». Επεσήμανε δε ότι «θα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις που να στηρίζουν αυτήν την άποψη, και όχι να βασιζόμαστε στο χρώμα του ουρανού». Οι καιρικές συνθήκες πάντως που επικράτησαν την Δευτέρα, 28 Ιουλίου 2008, άνεμοι και βροχή, απομάκρυναν την αιθαλομίχλη, και το γκρι χρώμα του ουρανού έδωσε την θέση του στο γαλάζιο.

Η Κίνα έχει λάβει δρακόντεια μέτρα για τη μείωση των επιπέδων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αφενός έχοντας απομακρύνει τα μισά από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους του Πεκίνο, και αφετέρου έχοντας περιορίσει ή και σταματήσει τη λειτουργία εργοστασίων τοσο μέσα στην πρωτεύουσα όσο και στα πέριξ. Καθώς όμως τα εν λόγω μέτρα δεν έχουν οδηγήσει στα απαιτούμενα επίπεδα, οι υπεύθυνοι έχουν στα σκαριά την επιβολή ακόμα αυστηρότερων μέτρων.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αν και συγχαίρουν την Κίνα για την ανάληψη δραστικών μέτρων, εντούτοις υποστηρίζουν ότι το αποτέλεσμα δεν πρόκειται να ικανοποιήσει τις διεθνείς προσδοκίες: «Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης, η ποιότητα του αέρα στο Πεκίνο μάλλον δεν θα είναι η αναμενόμενη για μία Ολυμπιακή πόλη. Οι αθλητές εισπνέουν 150 λίτρα αέρα το λεπτό…άρα για εκείνους αυτό αποτελεί μείζονα λόγο ανησυχίας», είπε ο Lo Szeping, εκπρόσωπος της Greenpeace.

Πάντως, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Jacques Rogge, προειδοποίησε ότι σε περίπτωση που η ποιότητα της ατμόσφαιρας δεν είναι κατάλληλη, τα αθλήματα αντοχής σε εξωτερικούς χώρους θα ακυρωθούν.

Από την πλευρά τους οι αθλητές δείχνουν ποικιλοτρόπως την ανησυχία τους για την επίδραση που μπορεί να έχει η ατμοσφαιρική ρύπανση στην υγεία τους. Ορισμένοι έχουν αποφασίσει να προπονούνται σε περιοχές όπως η Νότιος Κορέα και η Ιαπωνία, ούτως ώστε να αποφύγουν μέχρι και την τελευταία στιγμή τον αέρα του Πεκίνο, ενώ ο Haile Gebrselassie, κορυφαίος αθλητής στίβου από την Αιθιοπία, δεν θα λάβει μέρος στο Μαραθώνιο, γιατί η μόλυνση ενοχλεί την αναπνοή του. Τέλος, κάποιοι άλλοι, έχουν προμηθευθεί μάσκες οξυγόνου για να προστατέψουν εαυτούς από τυχόν αναπνευστικά προβλήματα

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ

Γιατί πιστεύουν τόσοι άνθρωποι στην τηλεπάθεια, στους μάγους, στις προηγούμενες ζωές, στις απαγωγές από εξωγήινους και στα φαντάσματα; Τι έχει οδηγήσει στη διάδοση της "επιστημονικής" εκδοχής της βιβλικής δημιουργίας, του αποκαλούμενου "επιστημονικού δημιουργισμού" και στην πεποίθηση ότι ποτέ δεν συνέβη το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα; Γιατί στην εποχή αυτή την, υποτίθεται, επιστημονικά φωτισμένη μοιάζουμε να βρισκόμαστε σε μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη σύγχυση παρά ποτέ;

Ο ιστορικός της επιστήμης Μάικλ Σέρμερ ερευνά τους λόγους για τους οποίους τα αλλόκοσμα φαινόμενα και οι αιρέσεις έλκουν τόσους πολλούς. Προσφέρει, επίσης, λογικές αναλύσεις και πολύτιμα στοιχεία έτσι ώστε όχι απλώς να μάθουμε την αλήθεια για τις τόσες απάτες και πλάνες που βρίσκουν απήχηση στη σημερινή κοινωνία, αλλά και να είμαστε σε θέση να τις αντικρούσουμε. Τα επιχειρήματά του συνιστούν, εν τέλει, έναν πανηγυρικό για το επιστημονικό πνεύμα και τη χαρά που μπορεί κανείς να αντλήσει ερευνώντας τα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου -ακόμα και αν πολλά από τα ερωτήματα που τίθενται παραμένουν αναπάντητα.



Περιεχόμενα βιβλίου

MΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ
1. Yπάρχω, άρα σκέπτομαι Tο μανιφέστο ενός σκεπτικιστή
2. Tο πολυτιμότερο όλων H διαφορά μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης
3. Πώς παρεκτρέπεται η σκέψη. 25 λογικές πλάνες που μας οδηγούν στο να πιστεύουμε σε παράξενα πράγματα

MΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ
4. Aποκλίσεις Tα φυσικά, τα παραφυσικά και ο Έντγκαρ Kέυσι
5. Mέσα από το αόρατο Περιθανάτιες εμπειρίες και η αναζήτηση της αθανασίας
6. Aπαγωγή! Eπαφές με εξωγήινους
7. Επιδημίες κατηγοριών. Μεσαιωνικά και σύγχρονα φαινόμενα «μαγισσοφοβίας»

MΕΡΟΣ TΡΙΤΟ: ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΣΜΟΣ
8. Eν αρχή Mια βραδιά με τον Nτουέιν Γκις
9. Aντιμετωπίζοντας τους δημιουργιστές. 25 επιχειρήματα των δημιουργιστών και 25 απαντήσεις των υποστηρικτών της εξέλιξης

MΕΡΟΣ TΕΤΑΡΤΟ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΙΣΤΟΡΙΑ
10. Στην εκπομπή του Nτόναχιου. Iστορία, λογοκρισία και ελευθερία του λόγου
11. Ποιοι λένε ότι το Oλοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ και γιατί το λένε; Eπισκόπηση ενός κινήματος
12. Πώς γνωρίζουμε ότι το Oλοκαύτωμα πράγματι συνέβη; Ξεσκεπάζοντας τους αρνητές του Ολοκαυτώματος
13. Συνεχή και διακριτά μεγέθη. H άποψη ενός Aφρο-ελληνο-γερμανο-αμερικανού για τις φυλές

MΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΑΙΩΝΙΑ
14. O Δρ. Tίπλερ συναντά τον Δρα Πάγγλωσσο Mπορεί η επιστήμη να ανακαλύψει τον καλύτερο από όλους τους δυνατούς κόσμους;
15. Τελικά, γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι σε παράξενα πράγματα;

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Καθώς η μία ισλαμική χώρα μετά την άλλη αναζητά όπλα μαζικής καταστροφής για να επιβάλλει την παγκόσμια ισλαμική δικτατορία, αναρχικοί, χίπυς, αριστεριστές, χαζοχαρούμενοι ειρηνιστές, αντιαμερικανοί εθνικιστές, για μία ακόμη φορά θα βγουν στους δρόμους για να τραγουδήσουν την επωδό του John Lennon, «all we are saying is give islamic terrorism a chance…».

Αυτός ο συμφερτός υποτάσσεται σε δύο συναισθήματα, το μίσος κατά των ΗΠΑ και την δειλία προς το ισλάμ. Και επειδή δεν έχει το θάρρος να υψώσει το ανάστημά του στον ισλαμικό ιμπεριαλισμό, ούτε την ανδρεία να πολεμήσει για την ελευθερία, στρέφεται κατά των ΗΠΑ οι οποίες παρέχουν ατιμώρητα το δικαίωμα στην διαφωνία. Ξέρουν ότι οι διαδηλώσεις κατά των ΗΠΑ δεν έχουν κόστος, αντίθετα οι συγκρούσεις με τους ισλαμιστές στους δρόμους έχουν βαρύ φόρο αίματος. Αυτή ήταν πάντα η συμπεριφορά των εθελόδουλων και των θρασύδειλων.

Αλλά η Δύση δεν επιτρέπεται να παραμένει απαθής. Ο πρόεδρος του Ιράν Αχμαντινετζάντ απειλεί ανοικτά με πυρηνικό όλεθρο τους πάντες και τα πάντα. Κάθε λεπτό που περνά χωρίς να αναλαμβάνει δράση η Δύση, θα το πληρώσει με ποταμούς αίματος. Η προληπτική επίθεση κατά του Αχμαντινετζάντ θα σώσει εκατομμύρια ζωές.

Οι δυτικοί ηγέτες πρέπει να σταματήσουν την προληπτική παράδοση άνευ όρων. Η αντί πάσης θυσίας ειρήνη εκλαμβάνεται από τους μουλάδες ως δυτική υποστήριξη του ισλαμικού τζιχάντ. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, πόλεμος εδώ και τώρα. «Δώστε στον πόλεμο μία ευκαιρία», τραγουδούν όσοι αγαπούν την ελευθερία και την ασφάλεια.

Το ισλαμικό Ιράν έχει κηρύξει πόλεμο κατά της Δύσεως από το «1979» με σωρεία τρομοκρατικών επιθέσεων, με απαγωγές, βασανιστήρια, εκτελέσεις δυτικών υπηκόων, και αντί να έχει υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, υπάρχουν ακόμη ηλίθιοι εντός και εκτός Ελλάδος που αμφιταλαντεύονται για το αν είναι σωστό ή όχι να ξεκινήσει πόλεμος κατά των μουλάδων του Ιράν. Επί 30 χρόνια οι μουλάδες του Ιράν διεξάγουν μονομερή πόλεμο κατά Δυτικών στόχων, χωρίς να υφίστανται αντίποινα. Ο πόλεμος κατά του ισλαμικού Ιράν είναι αντι-ιμπεριαλιστικός. Είναι ένας δίκαιος πόλεμος σε συμμαχία με τον ιρανικό λαό.

Για να τερματιστεί η κατοχή του Αφγανιστάν, του Ιράκ, του Ιράν από τα ισλαμικά στρατεύματα κατοχής, πρέπει να αναληφθεί πολεμική δράση. Για να αναχαιτιστεί ο ισλαμικός ιμπεριαλισμός, πρέπει να ξεκινήσει ανορθόδοξος πόλεμος μέσα στα εδάφη του.

Ο πόλεμος κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας εμπεριέχει την μεγίστη αρετή: τερματίζει τις συγκρούσεις και φέρνει ειρήνη και ελευθερία στους λαούς. Αντιθέτως η δυτική αντιπολεμική διάθεση και η αδράνεια, δημιουργεί ελπίδες νίκης στους ισλαμιστές τρομοκράτες. Για να αποχωρήσουν τα ισλαμικά στρατεύματα κατοχής από την Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, πρέπει να αισθανθούν ότι η άνευ όρων παράδοση είναι πιό ελκυστική από την τρομοκρατία.

Στον ΟΗΕ πιά δεν υπερτερούν τα ελεύθερα έθνη. Οι περισσότερες χώρες βρίσκονται υπό δικτατορικές κυβερνήσεις, οι οποίες αρνούνται να συμπράξουν με τις ΗΠΑ στον πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Πρόσφατο παράδειγμα η κινεζική κυβέρνηση η οποία αρνείται να καταδικάσει την γενοκτονία που διαπράττουν οι ισλαμιστές στο Σουδάν, και επιπλέον βοηθά με όπλα τους ισλαμιστές τρομοκράτες.

Όποιος αφελής αναμένει από τον ΟΗΕ να υπερασπιστεί τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, θα υποστεί βαρύτατες απώλειες από τον ισλαμικό ιμπεριαλισμό.

Ο ΟΗΕ όχι μόνον δεν δίνει το πράσινο φως για στρατιωτική επέμβαση στο Ιράν, αλλά κάνει ό,τι είναι δυνατόν να παρατείνει τις πολεμικές συγκρούσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ, κατηγορώντας μονίμως το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ για δήθεν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποτρέπει τις δυτικές δυνάμεις από το να εξοντώσουν ολοσχερώς την ισλαμική τρομοκρατία, δημιουργώντας έτσι ισλαμικούς θύλακες που ανακαταλαμβάνουν τα χαμένα εδάφη. Η πολιτική του ΟΗΕ έχει ως αποτέλεσμα την παράταση του πολέμου και την αύξηση των θυμάτων στον δυτικό κόσμο.

Η προπαγάνδα των κάθε λογής φιλο-ισλαμιστών, αντιδυτικών, αριστεριστών, εθνικιστών, αντιστρέφει συνεχώς το επίκεντρο των απωλειών. Επικεντρώνεται στις απώλειες του ισλαμικού εχθρού, και ποτέ στις απώλειες των δυτικών στρατευμάτων. Οι αμερικανικές και νατοϊκές δυνάμεις δεν είναι ανεξάντλητες ούτε αναλώσιμες. Έχουν κάποια όρια και δεν επιτρέπεται να σπαταλώνται αδίκως. Δεν είναι δυνατόν να εκτίθενται σε κινδύνους επειδή μαζοχιστικοί «ανθρωπιστικοί» κανόνες εμπλοκής απαιτούν να κινδυνεύουν οι δικοί μας στρατιώτες προκειμένου να μην τραυματίσουν κάποιον αθώο ισλαμιστή. Πώς να υπάρχουν αθώοι ισλαμιστές όταν το ισλάμ διδάσκει ότι θέλει να υποδουλώσει όλη την ανθρωπότητα;

Οι στρατηγικοί στόχοι της Δύσεως και της ανθρωπότητος είναι πρωταρχικής σημασίας, όχι οι απώλειες που θα υποστεί το ισλαμικό Ιράν. Αυτό διδάσκει ο νόμος της αυτοσυντηρήσεως. Διεξάγεται ένας αγών για την επιβίωσή μας, είναι αδιάφορο αν θα επιβιώσει ο εχθρός.

Είναι γνωστόν ότι το νερό είναι δυσεύρετο στην Μέση Ανατολή και ήδη διεξάγονται σκληροί πόλεμοι μεταξύ εθνοτήτων για τον έλεγχο των υδάτων. Τους αγωγούς υδάτων πρέπει να κτυπήσει η Δύση ως αντίποινα για τις απειλές που εκστομίζονται από τους ισλαμιστές για αύξηση της τιμής του πετρελαίου σε περίπτωση εισβολής στο Ιράν. Πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα η τιμή του νερού στην Μέση Ανατολή, σε όσες ισλαμικές χώρες χρησιμοποιούν το πετρέλαιο ως όπλο κατά του Δυτικού πολιτισμού. Θα χρησιμοποιηθεί η έλλειψη νερού ως όπλο εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Η στρατηγική στο Ιράν πρέπει να είναι διαφορετική απ’ ό,τι στο Ιράκ. Είναι ανοησία να προσπαθούν τα δυτικά στρατεύματα να διατηρήσουν την τάξη και την ασφάλεια εις βάρος της δικής τους ασφαλείας. Εξ αρχής ο στόχος πρέπει να είναι ολοκληρωτική νίκη, χωρίς στρατιώτες να περιπολούν στις πόλεις όπως γίνεται σήμερα στο Ιράκ.

Αν δεν γίνει τάχιστα επέμβαση στο Ιράν, η Δύση στέλνει το λάθος μήνυμα στους μουλάδες. Τους αναπτερώνει το ηθικό, είναι σαν να τους διαβεβαιώνει ότι η τακτική της τρομοκρατίας έχει θετικά για αυτούς αποτελέσματα. «Δεν θα πληρώσετε ακριβό τίμημα για την συμπεριφορά σας», είναι το μήνυμα που λαμβάνουν οι μουλάδες. Αλλά έτσι είναι σαν να τους δίνουμε το πράσινο φως να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα.

Είναι φανερό ότι η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ δεν έχει ξεκάθαρο στρατηγικό σχέδιο για το Ιράκ. Ακόμη και αν όλα πάνε όπως τα θέλει στο Ιράκ, δημιουργείται ένα δεύτερο σιϊτικό κράτος που θα γίνει φυσικός σύμμαχος του Ιράν και θα υποστηρίζει την χεσμπολάχ. Εξ αιτίας ελλείψεως πολιτιστικού στρατηγικού σχεδιασμού, στην ουσία οι αμερικανοί στο Ιράκ μάχονται για τα συμφέροντα του Ιράν, αλλά δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.

Η ενδο-ιρακινή βία, δεν πρέπει να μας αποσπά την προσοχή από τον στρατηγικό στόχο που είναι το πυρηνικό Ιράν. Ας σκοτωθούν μεταξύ τους σιίτες και σουνίτες. Αυτό είναι προτιμώτερο από το να σκοτώνουν δυτικά στρατεύματα. Μόνοι τους υποδαυλίζουν τις συγκρούσεις, άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να θυσιάζωνται αμερικανοί και συμμαχικοί στρατιώτες για να επικρατήσει ενότητα, από την στιγμή που οι ιρακινοί δεν θέλουν ενότητα. Η καλύτερη λύση στο πρόβλημα της ειρήνης είναι να διαχωριστεί το Ιράκ σε 3 κράτη, σιϊτικό, σουνιτικό και κουρδικό κράτος. Είναι μία λύση αποδεκτή και από τα τρία μέρη. Άλλωστε το Ιράκ δεν υφίστατο ως κράτος, είναι τεχνητό κατασκεύασμα των βρετανών και της Κοινωνίας των Εθνών.

Το σόφισμα των ελληνικής καταγωγής φιλο-ισλαμικών, αντιδυτικών, αντιαμερικανών «ειρηνιστών», ότι η Ελλάς δεν πρέπει να εμπλακεί στον πόλεμο που διεξάγεται στην Μέση Ανατολή επειδή αυτό είναι πρόβλημα μόνον των αμερικανών, είναι διάτρητο. Το ισλάμ έχει κηρύξει πόλεμο σε όλη την ανθρωπότητα, και δυστυχώς μόνον ο αμερικανικός λαός αντιστέκεται σθεναρώς. Το ισλάμ δεν κάνει διακρίσεις σε λαούς, είτε αμερικανοί, είτε εβραίοι, είτε ινδοί, είτε Έλληνες, είτε μαύροι, είτε λευκοί, είτε κίτρινοι, τους γενοκτονεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό.

Πρέπει να πληρώσουμε το δικό μας μερίδιο για την κατάκτηση της ελευθερίας. Πρέπει να σηκώσουμε το δικό μας μερίδιο από το βαρύ φορτίο που τώρα σηκώνουν μόνον οι αμερικανοί. Αν πολεμήσουμε τους μουλάδες του Ιράν μέσα στο έδαφός τους, θα είναι πολύ καλύτερα από το να τους πολεμήσουμε μέσα σε Ελληνικά εδάφη. Δεν είναι επιτρεπτόν οι αμερικανοί να σηκώνουν μόνοι τους το βάρος των απελευθερωτικών επιχειρήσεων. Είναι αδιανόητον οι αμερικανοί να πολεμήσουν μόνοι τους για την δική μας ελευθερία, την στιγμή μάλιστα που έχουμε την εμπειρία των περσικών πολέμων.

Οι Έλληνες των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνος πολέμησαν γενναία κατά των περσών, αλλά διέπραξαν ένα ασυγχώρητο λάθος. Επέτρεψαν ο πόλεμος να διεξαχθεί επί Ελληνικού εδάφους, αντί επί περσικού εδάφους. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την επανάληψη τέτοιου φρικτού λάθους.

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα εμφανίζονται αργυρώνητοι δημαγωγοί και εκστομίζουν ειρηνιστικές πομφόλυγες: αγάπη, ειρήνη, ηρωίνη...

Προσπαθούν να μας υποτάξουν στους μουλάδες με δήθεν ειρηνικά συνθήματα, τα οποία δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ενισχύουν τον ισλαμικό ιμπεριαλισμό, και την ισλαμική δικτατορία. Οι ελληνόφωνοι ειρηνιστές που αντιτίθεται στην συμμετοχή Ελλήνων σε μία επίθεση κατά του ισλαμικού Ιράν, κλείνουν τα μάτια μπροστά στον πυρηνικό όλεθρο που σχεδιάζει ο Αχμαντινετζάντ, άξιος διάδοχος του Ξέρξη.

ΙΣΟΤΗΤΑ

Ως ιδέα κυκλοφορεί ατιμώρητη. Όταν επιβάλλεται δια νόμων και θεσμών καταστρέφει λαούς και πολιτισμούς που εξαπατώνται από τα κάλλη της. Σε όσους λαούς εισέβαλλε η ιδέα της ισότητος μόλυνε τις ψυχές των ανθρώπων και προκάλεσε ομαδικούς θανάτους.

Σε αντίθεση με την ισότητα, η ανισότητα ήταν πάντα συνυφασμένη με την ευημερία και την ποικιλομορφία. Όταν όλοι οι λαοί καταστούν ελεύθεροι να εορτάσουν την θεάρεστη έννοια της ανισότητος, η ανθρωπότητα θα εξέλθει από το σκότος που την καταδυναστεύει.

Από τα πανάρχαια χρόνια το μεγάλο μυστικό των δημαγωγών της ισότητος ήταν ότι απέκρυπταν ποιό είναι το μέτρο της ισότητος και ποιός το καθορίζει. Αν ένας δημαγωγός απαιτήσει να διδασκώμεθα στα σχολεία ότι όλοι οι άνθρωποι γεννώνται με ίσες δυνατότητες, τότε το μέτρο της ισότητος είναι η νοημοσύνη, και το μέτρο ισότητος προφανώς καθορίστηκε μονομερώς από χαζούς, για να μην αισθάνονται μειονεκτικώς απέναντι στους έξυπνους. Οι αφελείς θα πιστέψουν ότι ο δημαγωγός ωθείται από φιλανθρωπικά ελατήρια επειδή δεν κάνει διακρίσεις, ενώ στην πραγματικότητα ο δημαγωγός κάνει διακρίσεις εις βάρος των έξυπνων ανθρώπων.

Αν κάποιος ναζωραίος δημαγωγός δηλώσει ότι όλοι οι λαοί είναι ίσοι απέναντι στον Τζεσουά, αυτό σημαίνει ότι το μέτρο ισότητος είναι η χριστιανική πίστη, και το μέτρο ισότητος καθορίστηκε αποκλειστικώς από τους ναζωραίους κατακτητές. Οι αφελείς θα πιστέψουν ότι ο Τζεσουά είναι φιλάνθρωπος και θεωρεί όλους τους λαούς ίσους απέναντί του. Αλλά το τέχνασμα της ισότητος απέναντι στον Τζεσουά σημαίνει ότι όποιος λαός πιστεύει σε άλλη θρησκεία, εμφορείται από το πνεύμα του Σατανά και ως μολυσμένος πρέπει να εξοντωθεί ή να αλλαξοπιστήσει. Μόνον όταν όλοι οι λαοί γίνουν χριστιανικοί λαοί, τότε θα είναι ίσοι απέναντι στον Τζεσουά.

Όταν οι ρώσσοι κομμουνιστές φώναζαν υπέρ της ισότητος, απέκρυπταν ότι το μέτρο ισότητος θα είναι η υποταγή όλων στο σοβιετικό σύστημα, και αυτός που καθόρισε το μέτρο ισότητος είναι αποκλειστικώς το κομμουνιστικό κόμμα. Άρα όποιος δεν ήταν ή δεν ήθελε να γίνει κομμουνιστής, έπρεπε να πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα ή εξορία στα γκούλαγκ της Σιβηρίας.

Αυτό είναι το νόημα της ισότητος. Οι δημαγωγοί της ισότητος την διαδίδουν στους λαούς με φράσεις που δείχνουν άκακες, αλλά αποκρύπτουν ποιό είναι το μέτρο της ισότητος, ποιός το καθορίζει και κυρίως πώς θα εφαρμοστεί η ισότητα. Ως γνωστόν οι κομμουνιστές, οι ναζωραίοι και οι δημαγωγοί της φυλετικής ισότητος, την επιβάλλουν δια σφαγών. Χωρίς να ρωτούν κανέναν, ούτε ενδιαφέρονται για τις συνέπειες των δογμάτων τους.

Μία άλλη ταχυδακτυλουργία που χρησιμοποιούν οι δημαγωγοί της ισότητος είναι η διαστρέβλωση των εννοιών. Ισχυρίζονται ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες. Επειδή αυτή η πρόταση ακούγεται καλά στον πολύ κόσμο, δαγκώνει το δόλωμα. Αδρανεί και αφήνει τους δημαγωγούς της ισότητος να ψηφίζουν νόμους υπέρ των ίσων ευκαιριών, με ποινικές κυρώσεις για όσους αρνούνται την ισότητα. Αλλά ο κρυφός στόχος των δημαγωγών είναι να επιβάλλει τα ίσα αποτελέσματα. Δηλαδή αφού εξ αρχής έχουμε δεχτεί ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες δυνατότητες, και όποιος δεν το δεχτεί είναι ρατσιστής λένε οι δημαγωγοί, τότε αν υπάρχουν άτομα τα οποία μειονεκτούν στα σχολικά, ή εργασιακά επιτεύγματα αυτό δεν θα οφείλεται στους ίδιους, αλλά στην ρατσιστική κοινωνία που τους καταπιέζει και για αυτό δεν πραγματοποιούν ίσα αποτελέσματα.

Με όπλο αυτό τον συλλογισμό ξεκινούν δίκες, ψηφίζονται νόμοι, συστήνονται επιτροπές, δίνονται ειδικές υποτροφίες, για να επιτευχθεί ισότητα αποτελεσμάτων. Επιβάλλονται ποσοστώσεις στην εισαγωγή συγκεκριμένων ατόμων στις πανεπιστημιακές σχολές, στους εργασιακούς χώρους, στα πολιτικά κόμματα, δήθεν για να αρθούν οι παρελθούσες αδικίες.

Επιπλέον οι δημαγωγοί αποσιωπούν ότι δεν επιτρέπεται όλοι οι άνθρωποι να έχουν ίσες ευκαιρίες. Για παράδειγμα δεν επιτρέπεται το κράτος να παρέχει ίσες ευκαιρίες για εισαγωγή στα Ελληνικά πανεπιστήμια μεταξύ Ελλήνων και μη-Ελλήνων. Ούτε να παρέχει ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας μεταξύ Ελλήνων και λαθρομεταναστών. Ούτε να παρέχει ίσες ευκαιρίες για συμμετοχή στην πολιτική ζωή μεταξύ Ελλήνων Ηρώων πολέμου και Ελλήνων προδοτών.

Τα τελευταία χρόνια εκτός από την φυλετική ισότητα, οι δημαγωγοί προσπαθούν να μας επιβάλλουν και την πολιτιστική ισότητα. Ισχυρίζονται ότι όλες οι φυλές είναι ίσες και όλοι οι πολιτισμοί αξίζουν το ίδιο. Ωρισμένοι Έλληνες πέφτουν στην παγίδα να δεχτούν να εξισωθεί η δική τους φυλή και ο δικός τους πολιτισμός προκειμένου να μην δεχτούν λεκτικά πυρά αν παραδεχτούν ανωτερότητα.

Αλλά όσοι Έλληνες αποδέχονται την ισότητα φυλών και πολιτισμών σκάβουν τον λάκκο τους. Διότι αν αποδεχτούμε την ισότητα, αυτό σημαίνει ότι οι οποιεσδήποτε διαφορές στα επιτεύγματα μεταξύ φυλών και πολιτισμών δεν είναι αποτέλεσμα εγγενών διαφορών, αλλά ζήτημα καταπιέσεως. Όσοι Έλληνες αποδέχονται την ισότητα φυλών, καταλήγουν να προσελκύουν επάνω τους την κατηγορία του ρατσισμού, διότι οι δημαγωγοί της ισότητος θα τους πουν ότι όσες φυλές δεν παρουσιάζουν τα ίδια επιτεύγματα αυτό οφείλεται στον ρατσισμό, στην καταπίεση από τους Έλληνες, και όχι στην ανικανότητα αυτών των φυλών.

Όποιος διαπράξει το τρομακτικό λάθος να αποδεχτεί ισότητα φυλών και πολιτισμών, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας, τοποθετεί βόμβα στο σπίτι του. Διότι μετά δεν θα μπορεί να εξηγήσει την διαφορά στα επιτεύγματα. Και οι δημαγωγοί της ισότητος θα του πουν ότι φταίει η φυλή του, διότι καταπιέζει τις άλλες φυλές και για αυτό δεν παράγουν τα αυτά αποτελέσματα.

Η χίμαιρα της ισότητος αποτελεί έναν μηχανισμό κρατικού ελέγχου των φυλών και των πολιτισμών. Είναι ένας σοβιετικού τύπου οδοστρωτήρ.

Η ανισότητα, πασιφανής στην Φύση, είναι ευλογία των Θεών. Οι δημαγωγοί εγκληματούν όταν προσπαθούν να ποδοπατήσουν την φυλετική και πολιτιστική ιεραρχία. Μία φυλή έχει το δικαίωμα δια του ελεύθερου ανταγωνισμού να βελτιωθεί, να εξελιχθεί. Για να το πράξει αυτό πρέπει να έχει κίνητρα για βελτίωση. Είναι το κίνητρο της διακρίσεως, τόσο αντιπαθές στους δημαγωγούς της ισότητος, το οποίο βελτιώνει και εξελίσσει φυλές και πολιτισμούς.

Η ποινικοποίηση κάθε διαφοράς και ανισότητος θα εκμηδένιζε κάθε κίνητρο των λαών για πολιτιστική ανάπτυξη, για δημιουργική εργασία, για έρευνα. Δεν θα εγίνοντο νέες ανακαλύψεις και εφευρέσεις. Δεν θα διατυπώνονταν νέες θεωρίες. Δεν θα υπήρχε πρωτοβουλία, δραστηριότης, φαντασία. Η πρόοδος θα σταματούσε διότι είναι αδύνατη χωρίς τον ανταγωνισμό μεταξύ πολιτισμών και φυλών. Είναι αδιανόητη χωρίς το κίνητρο της διακρίσεως. Και διάκριση σημαίνει δόξα, πλούτο, εξουσία. Χωρίς το κίνητρο της διακρίσεως ο κόσμος θα βάλτωνε. Αν επιζούσε, θα κατέβαινε στο επίπεδο των τριτοκοσμικών κανιβάλων.

Η προσπάθεια καταργήσεως των φυλετικών και πολιτιστικών ανισοτήτων είναι ανέφικτη διότι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους το ένστικτο της διακρίσεως. Ο νόμος της διαφοροποιήσεως είναι παγκόσμιος. Αν ξεκινήσουν όλοι από την ίδια αφετηρία, θα καταλήξουν σε διαφορετικά αποτελέσματα.

Οι κρατικές παρεμβάσεις υπέρ της φυλετικής και πολιτιστικής ισότητος οδηγούν στην οικονομική υπανάπτυξη, αναστέλλουν την πολιτιστική πρόοδο και την φυλετική εξέλιξη. Η δια νόμων επιβληθείσα ισότητα καταργεί την φυλετική αυτονομία και την πολιτιστική αυτοδιάθεση ενός λαού. Τον καταδικάζει στην εξάρτηση. Του απαγορεύει την αυτάρκεια. Η ιδεολογία της ισότητος αμβλύνει την ζωτικότητα ενός έθνους. Το ευνουχίζει. Του διδάσκει ότι δεν έχει νόημα να αγωνιστεί σκληρά για να βελτιωθεί φυλετικώς και πολιτιστικώς.

Ο ίδιος ο Καρλ Μαρξ, ιεραπόστολος της ισότητος, έγραψε ότι η ανισότητα στις ικανότητες μεταξύ ατόμων οδηγεί σε διαφορετική παραγωγική ικανότητα. Και παραδέχθηκε ότι δεν θα υπήρχε διαφορετικότητα και ποικιλομορφία, χωρίς ανισότητα.

Θα αφήσουμε να λειτουργήσει ο ελεύθερος ανταγωνισμός μεταξύ φυλών και πολιτισμών. Έτσι προστάζει η Φύση. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός όχι μόνον θα καθορίσει ποιά είναι καλύτερη φυλή και ποιός καλύτερος πολιτισμός, αλλά κυρίως θα βοηθήσει το σύνολο της ανθρωπότητος να αισθανθεί ότι πρέπει να εργαστεί σκληρά για να απολαύσει μία καλή θέση στην παγκόσμια κοινωνική ιεραρχία. Ενώ τώρα μία φυλή κανιβάλων στην Αφρική διδάσκεται από τους δημαγωγούς της ισότητος ότι φυλετικώς και πολιτιστικώς είναι ίση με τους Ιάπωνες. Άρα ποιός ο λόγος να αλλάξει συμπεριφορά; Ποιός ο λόγος να βελτιωθεί; Αφού όλοι ίσοι είμαστε.

Αυτό ακριβώς το έγκλημα διαπράττουν ξανά και ξανά οι δημαγωγοί. Ενώ στις κλειστές συνεδριάσεις τους ισχυρίζονται ότι προπαγανδίζουν το δόγμα τους για να βοηθήσουν τους κατώτερους λαούς, στην ουσία τους καταδικάζουν σε μόνιμη υπανάπτυξη. Διότι τους αφαιρούν τους μηχανισμούς και τα κίνητρα για βελτίωση της φυλής και του πολιτισμού τους. Με την ιδέα της ισότητος κάνουν κακό στις κατώτερες φυλές, διότι τις προτρέπουν να κάτσουν εκεί που είναι και να μην βελτιωθούν, ούτε να αντιγράψουν τις ανώτερες φυλές, ούτε να μάθουν από αυτές.

Η Φύση δεν αποδέχεται ούτε ίση μεταχείριση, ούτε ίσες ευκαιρίες, ούτε ίσα αποτελέσματα. Είναι σαν να απαιτεί κάποιος όλοι οι άνθρωποι να γεννώνται με την ίδια ομορφιά, ίδια υγεία, ίσο ύψος, ίση νοημοσύνη. Ή σαν να απαιτεί κάποιος όλοι οι στρατιώτες να επιδεικνύουν την ίδια γενναιότητα, ή όλοι οι εργάτες την ίδια εργατικότητα.

Υπήρχε ένας καιρός που όλοι λαοί εχαίροντο την ανισότητα. Την θεωρούσαν πανάκεια, ήταν η φυσική τάξη πραγμάτων. Τους βοηθούσε να ανελιχθούν. Αλλά τώρα βογγούν κάτω από την ιδεολογική τρομοκρατία των δημαγωγών της ισότητος.

Αν αποδεχθούμε το σόφισμα του εχθρού ότι ανώτερες φυλές δεν υπάρχουν, θα αναγκαστούμε να δεχθούμε ότι και η έννοια του διαφορετικού φύλου δεν υπάρχει, άρα και η έννοια του ανώτερου πολιτισμού δεν υπάρχει άρα και η έννοια του καλύτερου πολιτεύματος δεν υπάρχει. Θα καταλήξει ο άνθρωπος να μην δύναται να διαχωρίσει το καλό από το κακό.

Η ισότητα είναι πανάρχαιο αίτημα των κατωτέρων φυλών και πολιτισμών. Η όποια εξίσωση από τους δημαγωγούς δεν θα γίνει προς τον ανώτερο πολιτισμό, αλλά προς τον κατώτερο. Οι κατώτεροι λαοί θέλουν να κατεβάσουν τους άλλους λαούς στο δικό τους επίπεδο, αφού δεν μπορούν να ανέλθουν μόνοι τους.

Αλλά χωρίς ελεύθερο ανταγωνισμό μεταξύ φυλών και πολιτισμών, τώρα βιώνουμε μία κομμουνιστική δικτατορία που ρυθμίζει με ποσοστώσεις τα πολιτιστικά και φυλετικά αγαθά.

Αν όλοι οι λαοί αποδεχθούν την λαμπρή ιδέα της ανισότητος(που δεν είναι τίποτε άλλο από την ίδια την πραγματικότητα), για να ξεπεράσει ένας πολιτισμός τον ανταγωνιστή του, θα πρέπει να αναθρέψει τους κατάλληλους ανθρώπους, να επιλέξει τις κατάλληλες μεθόδους παραγωγής πολιτισμικών προϊόντων και να επινοήσει τις καλύτερες φιλοσοφικές ιδέες. Τί το καλύτερο για έναν λαό;

Αν μάλιστα κάποιος λαός υστερεί πολιτισμικώς, μπορεί να αντιγράψει από έναν άλλο. Δεν είναι κακό να παραδεχτεί ένας λαός ότι υστερεί πολιτισμικώς και να προσπαθήσει να βελτιωθεί. Κακό είναι να του λένε κάποιοι δημαγωγοί ότι ο πολιτισμός του, όσοι υπανάπτυκτος και αν είναι, είναι ίσος με όλους τους άλλους πολιτισμούς. Αυτό το εγκληματικό δόγμα θα τον αφανίσει μία ημέρα από την ιστορία.

Ο ελεύθερος ανταγωνισμός μεταξύ φυλών και πολιτισμών δίνει την δυνατότητα να αυξηθεί ο πλούτος εκάστης φυλής και εκάστου πολιτισμού, άρα και της ανθρωπότητος ως σύνολο.

Σκοπός των δημοσιολόγων και των κοινωνικών επιστημόνων δεν πρέπει να είναι να περιορίσουν την φυλετική και πολιτιστική ελευθερία, με αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα όπως η ισότητα. Σκοπός τους είναι να διατηρήσουν και να αυξήσουν την φυλετική και πολιτιστική ελευθερία.

Η ευημερία και η ζωτικότητα των λαών εξαρτάται από την αποδοχή της λαμπρής ιδέας της ανισότητος, η οποία πρέπει να διδάσκεται στα σχολικά εγχειρίδια και να διαπερνά όλους τους κρατικούς θεσμούς.