Η ψυχαγωγία με την αρχαία έννοια, δηλ. «θεραπεία της ψυχής» μέσα από διαδικασίες «αποδομήσεως» και αναγεννήσεώς της, αποτέλεσε ζητούμενο σχεδόν όλων των παραδοσιακών κοσμοαντιλήψεων. Από τις ενστικτώδεις μαγικές πρακτικές των πρωτογόνων μέχρι τις πιο συνειδητοποιημένες ελληνικές λατρείες του Διονύσου και του Πανός, η μουσική υπήρξε το κοινό μέσο αυτής της μορφής αναζήτησης.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε, ότι η ροκ μουσική αποτελεί ίσως την μοναδική ισχυρή διονυσιακή επιβίωση στον σημερινό Δυτικό Πολιτισμό (διευκρινίζουμε, ότι εννοούμε την αυθεντική ροκ και όχι τις ευτελείς απομιμήσεις της, που κατασκευάζονται και προβάλλονται μαζικά από πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρείες). Κάτι που επέσυρε εναντίον της (από τη γέννησή της κιόλας), την λογοκρισία, την συκοφάντηση και τις διώξεις τού θορυβημένου πολιτικού κατεστημένου και των φανατισμένων θρησκευόμενων «νοικοκυραίων» (κυρίως στις Η.Π.Α. και στην Βρεταννία, αλλά και στην Ελλάδα).
Οι πηγές της μπορούν να αναζητηθούν στις -προς τιμήν κυρίως του Διονύσου- οργιαστικές τελετουργικές μουσικές της Αρχαιότητας. Οι οποίες (παρά την γνωστή χριστιανική απαγόρευση) επιβίωσαν στο Ευρωπαϊκό δημοτικό τραγούδι, και των οποίων τα ύδατα διακλαδίστηκαν μέσα στους αιώνες, για να ξαναβρεθούν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε κοινή ροή στη σύνθεση των πολιτισμικών καταβολών των αποίκων της Βορειοαμερικανικής Ηπείρου. Από εκεί ο συγκεκριμένος μουσικός τρόπος επαναδιαδόθηκε ανανεωμένος τεχνικά (π.χ. τον θεμελιώδη ρόλο των διαφόρων εθνικών παραλλαγών του πανάρχαιου άσκαυλου, ή ζουρνά ανέλαβε παγκοσμίως η ηλεκτρική κιθάρα, επιτυγχάνοντας παρόμοια ψυχολογικά αποτελέσματα) σε όλον σχεδόν τον Δυτικό Κόσμο. Με τέτοια μάλιστα σαρωτική επιρροή, ώστε να συνδράμει μαζί με άλλους παράγοντες στη δημιουργία μιας σειράς εποικοδομητικών κοινωνικών εκρήξεων (με αποκορύφωμα το γνωστό φαινόμενο της παγκόσμιας νεανικής εξέγερσης της δεκαετίας του 1960 και της μόνιμης επιδραστικότητάς του στις σύγχρονες κοινωνίες).
Μετά από τα παραπάνω δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τυχαία η κατ’ επανάληψιν (επι)στροφή των ροκ καλλιτεχνών στις μυθολογίες της Ευρώπης, της Ινδίας ή της βορείου Αμερικής προς αναζήτηση έμπνευσης και καλλιτεχνικής επικύρωσης. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Έλληνες θεοί και θεές κατέχουν σημαντικό μερίδιο στις προτιμήσεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου