Οδηγός επιβίωσης
Ξεκινάει η μέρα σου, αρρώστησες, σε έπιασε γρίπη/αμυγδαλές/πονόδοντος, τελοσπάντων κάτι έπαθες και χρειάζεσαι γιατρό. Έλα όμως που είτε ο γιατρός σου λείπει είτε δεν τον βολεύει να σε εξετάσει είτε έπιασαν την μαμά σου οι τσιγκουνιές είτε πολύ απλά δεν έχει money, έμεινες με μόνη επιλογή : δημόσιο νοσοκομείο. Στην αρχή φαίνεται αρκετά απλό το θέμα, μέχρι που φτάνει η μέρα που θα πας στο νοσοκομείο.
Πρωινό εγερτήριο από τις 6:30, ούτε στρατό να ήσουνα, φωνάζει η μάνα σου να σηκωθείς, να πλυθείς, να ντυθείς και να είσαι έτοιμος επειδή ΠΡEΠΕΙ να φύγετε ΤΩΡΑ..ήδη αργήσατε!!! Βρίζεις από μέσα σου (αν δεν είσαι και πρωινός τύπος βρίζεις και δυνατά μανάδες, τα θεία, την τύχη σου) και αναρωτιέσαι τι ήπιε η μάνα σου πρωί-πρωί και βρήκε τόση ενέργεια.
Σε 10 λεπτά είσαι στο αυτοκίνητο. Τι όμορφα που είναι τελικά, τα πουλάκια κελαηδάνε, οι κόκορες κακαρίζουν, ο ήλιος βγαίνει σιγά-σιγά, όλοι κοιμούνται, αχ παντού γαλήνη. Εσύ όμως νυστάζεις σαν πούστης, αν δεν οδηγείς κοιμάσαι και λίγο στο αμάξι, αν όμως οδηγείς ξεσπάς σε ότι ζωντανό πάει να διασταυρώσει τον δρόμο. Έβγαλες το άχτι σου, έφτιαξε λίγο και η διάθεση σου, σκέφτεσαι "τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα".
Έφτασες στο νοσοκομείο, ίσα ίσα που χάραξε, ακόμα χασμουριέσαι, αλλά όχι, δεν έχεις ώρα να ηρεμήσεις, σε τραβάει η μάνα σου από το μανίκι, γρήγορα να προλάβετε. Βλέπεις γύρω-γύρω, δεν σας τρέχει κανείς, μια δυο γριές εδώ και εκεί, σιγά το πράγμα.
Λάθος!!!
ΜΕΓΑΛΟ λάθος!!!
Πριν να προλάβεις να ανοίξεις την πόρτα τις εισόδου γυρνάς πίσω, βλέπεις τις γριές να αναπτύσσουν ταχύτητα, τρομάζεις, ίσα που προλαβαίνεις να πας στο πλάι, σε σπρώχνουν οι γριές και μπαίνουν πρώτες.
BRAVO, μόλις επιβίωσες την πρώτη δοκιμασία: γριές σπρίντερ! Μην βιαστείς να ανασάνεις, έχεις πολλά ακόμα να περάσεις.
Μπαίνεις στο νοσοκομείο και τι να δεις: γριές, γέροι, μικρά παιδιά να τσιρίζουν, μανάδες να τα τραβάνε, Αλβανοί, Ρώσοι, Έλληνες, ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΗΡΘΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΑΣ?
Αγνοείς την μάνα σου που μουρμουρά ότι έπρεπε να ξεκινήσετε πιο νωρίς και στέκεις στην ουρά πίσω από έναν φαλακρό 90χρονο και μπροστά από μια γριά με 2 δόντια και αλλήθωρο βλέμμα. Και τώρα αρχίζει η δεύτερη δοκιμασία, ?Κράτα την θέση σου?!! Στην αρχή, όλα είναι εύκολα, στέκεσαι προσπαθώντας να καταλαμβάνεις όσο περισσότερο όγκο μπορείς έτσι ώστε να μην φαίνεσαι εύκολο θύμα και να μην μπορούν να περάσουν εύκολα από το πλάι.
Εχθρός No1: Γριά
Ό,τι και να κάνεις, ΜΗΝ ΓΥΡIΣΕΙΣ ΠIΣΩ!!
Επειδή όμως πρόλαβες να πας στο νοσοκομείο πριν βγει αυτό το άρθρο, κάνεις το λάθος και γυρνάς πίσω. Τότε βρίσκει ευκαιρία η γριά από πίσω σου να χρησιμοποιήσει τα ταλέντα της. Ναι, καλά άκουσες, έχουν και οι γριές ταλέντα! Μπορεί εσύ να νιώθεις άνετα στο club, στις καφετέριες, σε heavy metal συγκροτήματα (hell yeaaaaah) αλλά οι γιαγιάδες ζουν στο νοσοκομείο, είναι το δεύτερο σπίτι τους, εκεί εσύ είσαι ένας παρείσακτος και έτσι θα σου συμπεριφερθούν. Πρώτα, η γριά γνωρίζει τον εχθρό της (εσένα εννοούμε), μετράει την δύναμη του. Σου γελάει, κτυπάει το φως στα δυο τις δόντια, αχ τι αστεία που είναι, πριν να το καταλάβεις χαμογελάς πίσω! ΌΧΙ!!! Την πάτησες, Η γριά τώρα ξέρει ότι είσαι αδύναμος, θα περιμένει και θα βρει την ευκαιρία να βρεθεί μπροστά σου. Αφού βρήκε την αδυναμία σου (είσαι ευαίσθητο παιδί κατά βάθος) ρίχνει τον άσο και σε βγάζει εκτός: τρέμουλο και βογκητά πόνου! "ωωωωx παιδάκι μου, τα πόδια μου πονάνε, πονάει η μέση μου, να έχεις την ευχή μου άσε με να περάσω να με εξετάσει ο γιατρός, αύριο θα πεθάνω, εσύ είσαι δυνατό παλικάρι, αντέχεις". Λυπάμαι, δεν υπάρχει κατάλληλη άμυνα για την γριά, ότι και να κάνεις η γριά δεν έχει ντροπή, και ως γνωστόν "όποιος δεν έχει ντροπή, του ανήκει ο κόσμος όλος". Μην προσπαθήσεις καν να φέρεις αντίσταση, θα χάσεις πολύτιμη ενέργεια που θα χρειαστεί αργότερα. Υποκύπτεις, πας πίσω ένα τετράγωνο!
Εχθρός No2: Μάνα (όχι η δικιά σου)
Χα, θα πεις, η μάνα δεν έχει μυστικό όπλο, μπορείς να την νικήσεις. Πάλι λάθος. Η μάνα έχει μυστικό όπλο που θα το φανερώσει όμως μόνο στο τέλος. Ευτυχώς όμως έχεις ελπίδα. Γυρνάς το βλέμμα, βλέπεις την μάνα, στην αρχή φαίνεται αρκετά καλή, μην σε ξεγελά όμως, θέλει την θέση σου!!! Εσύ πρέπει να κρατηθείς συγκεντρωμένος! Επειδή όμως βαριέσαι, νυστάζεις ακόμα, ίσως είναι και αυτή όμορφη, χάνεις την συγκέντρωση σου. Φφφφφσσσστ το μυστικό όπλο της μάνας παίρνει θέση, ναι, μπροστά σου!! Ένα x-χρόνο, όπου x<=10, κοριτσάκι/αγοράκι. Καταλαβαίνεις ότι το παιδάκι είναι εκπαιδευμένο, δεν γυρνάει καν να σε δει, σπρώχνει λίγο η μάνα του, σου χαμογελάει και λίγο, βρέθηκε και αυτή μπροστά σου.
ΌΧΙ, αυτό δεν θα το επιτρέψεις! Πριν να προλάβει η μάνα του να κάνει την κίνηση της, αρπάζεις το παιδί, το κουνάς μπρός πίσω, βγάζεις και κάνα ουρλιαχτό, και το δίνεις στην μάνα του. Αν είσαι αδύναμος και το παιδί χοντρό, μπορείς απλά να το πάρεις από το χέρι και να το τραβήξεις να σταθεί πάλι πίσω σου (το ουρλιαxτό εδώ θα φανεί ηλίθιο, μπορείς στην θέση του να κάνεις το άγριο σου βλέμμα).
Νίκησες, κράτησες την θέση σου!
Εχθρός No3: Ατομο Χ
Το άτομο Χ δεν έχει παιδί, δεν είναι άνω των 60 χρονών , δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα κόλπα της γριάς ή της μάνας. Κάνει τον ανίδεο, περπατάει τάχα αδιάφορα, και προσπαθεί να περάσει μπροστά σου χωρίς να δείχνει καν ότι θέλει την θέση σου. Αν δεν στεκόσουν εκεί εδώ και 2 ώρες θα μπορούσες να σκεφτείς ότι η θέση ήταν δικιά του και ότι απλώς στάθηκε λίγο στο πλάι. Εσύ όμως επειδή πράγματι στέκεσαι στην ουρα εδώ και 2 ώρες δεν θα υποκύψεις.
Ευγενική προσέγγιση: γυρνάς, τον κοιτάς με αυστηρό βλέμμα, και του ζητάς ευγενικά να πάει στην θέση του και να μην προσπαθεί να κλέψει την δικιά σου
Όχι τόσο ευγενική προσέγγιση: αφού η ευγένεια δεν πέτυχε, αναγκάζεσαι να καταφύγεις σε πιο άγρια μέτρα, θυμώνεις, αγριεύεις, του λες κοφτά "κράτα την θέση σου!!", μπορείς να μουγκρίσεις και λίγο αν πιστεύεις ότι δεν φαίνεσαι αρκετά άγριος.
Τελευταία προσέγγιση: αν δεν πετύχουν οι πιο πάνω προσεγγίσεις, θα αναγκαστείς να καταφύγεις στην τελευταία προσέγγιση: το λεπτό τις ντροπής! Μιλάς με δυνατή φωνή, θυμωμένος, αγανακτισμένος, πνιγμένος από το δίκαιο σου: "εγώ στέκομαι εδώ και 3 ώρες (πάντα να βάζεις 1-2 ώρες περισσότερες) και έρχεσαι εσύ, να μου πάρεις την θέση, ντροπή σου, όλοι βιαζόμαστε κάπου να πάμε, αλλά ντροπή σου, να σταθείς στην θέση σου, να μάθεις να σέβεσαι τους άλλους, δεν φτάνει ο πόνος μου που είμαι τόσο άρρωστος και χάνω και την σχολή μου/δουλειά μου έχω και εσένα..μπλα μπλα μπλα.. ντροπή σου!!"
Βγήκες νικητής, κέρδισες τον σεβασμό και φόβο όλων των άλλων εκεί, είσαι πράγματι άξιος της θέσης σου!
Μετά από αυτές τις δοκιμασίες πίσω στην πραγματικότητα : είσαι εδώ για να συναντήσεις ένα γιατρό. Αν ήρθες για αναλύσεις, προετοιμάσου για μια τεράστια βελόνα και μια νοσοκόμα σαδίστρια. Αν έχεις απλώς ραντεβού με γιατρό προετοιμάσου για ανούσια σχόλια και συμβουλές που ήδη γνωρίζεις, όπως πχ δεν πρέπει να καπνίζεις, δεν πρέπει να πίνεις πολύ, πρέπει να αθλείσαι. Ποια είναι η δοκιμασία εδώ? Απλό, να βγεις σύντομα από το ιατρείο. Μιλάς μόνο για να πεις το όνομα σου και τα συμπτώματα. Μην κάνεις το λάθος να ρωτήσεις το κλασσικό "τι κάνεις?" ή να πεις καλημέρα. Οι γιατροί βαριούνται πολύ, ψάχνουν το παραμικρό για να ανοίξουν κουβέντα και να μην εξετάσουν γρήγορα τον επόμενο. Ανοίγεις την πόρτα, λες "γεια με λένε ... και πονάω εδώ και εδώ" χωρίς να πάρεις καν αναπνοή, έτσι δεν έχει ευκαιρία ο γιατρός να σε διακόψει. Μην σχολιάσεις τίποτα, μην πεις ούτε καν "ναι γιατρέ", απλώς κούνα το κεφάλι καταφατικά και θα βγεις από το ιατρείο σε λιγότερο από δέκα λεπτά.
Τέλειωσε και αυτό, εξετάστηκες, τέλειωσαν τα μαρτύρια σου. Επιβίωσες επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο. Σου ευχόμαστε περαστικά και να μην χρειαστεί να πας στον γιατρό για αρκετό καιρό.
Συνοπτικά τι έχεις να περάσεις:
4 - αν απολαμβάνεις την κουβεντούλα
Tags: Αστεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου